Η Γερμανία εξάγει το αιολικό της πρόβλημα και οι Ευρωπαίοι πληρώνουμε

Το τσουνάμι στη Φουκουσίμα το Μάρτιο 2011 είχε μια καθοριστική συνέπεια στη Γερμανική ενεργειακή πολιτική: αποφάσισαν να κλείσουν όλα τα πυρηνικά τους εργοστάσια μέχρι το 2022 και να τα αντικαταστήσουν με ΑΠΕ (πρόγραμμα Energiewende).

Αυτό είναι εύκολο να το λένε οι πολιτικοί, δύσκολο όμως να το υλοποιήσουν: τα πυρηνικά παρήγαγαν το 2012 ...
99,5TWh, το 15,8% της ηλεκτρικής ενέργειας της Γερμανίας. Μπορεί το 15,8% να φαίνεται μικρό, αλλά το 99,5TWh δεν είναι καθόλου μικρό και δεν αντικαθίσταται εύκολα: όλα τα αιολικά και όλα τα Φ/Β τους παρήγαγαν το 2012 αθροιστικά "μόλις" 77TWh. Ο βασιλιάς βέβαια της γερμανικής ενέργειας, δεν το συζητούμε, είναι ο λιγνίτης κι ο λιθάνθρακας

Για να ξεκινήσει το κλείσιμο των πυρηνικών, η Γερμανία έβαλε πολλά αιολικά, εκεί που φυσάει, στις ακτές της Βόρειας Θάλασσας. Έλα όμως που η μεγάλη κατανάλωση είναι στο βιομηχανικό νότο, σε Μόναχο-Στουτγάρδη-Νυρεμβέργη : για να πάει το ρεύμα μέχρι εκεί, χρειάζεται δίκτυα μεταφοράς υψηλής τάσης, (αυτά που στην Ελλάδα τα έχει ο ΑΣΜΗΕ και θέλουν να τον ξεπουλήσουν). Κι έλα που η αξιοπιστία των αολικών είναι πολύ χαμηλή: 10% τη δέχεται ο ΑΔΜΗΕ!

Χρειάζεται λοιπόν η Γερμανία άμεσα πάνω από 4.000 χιλιόμετρα δίκτυα υψηλής τάσης! Τα 1500 απ' αυτά ήθελαν να τα έχουν έτοιμα το 2014, μετά μετέθεσαν το στόχο για το 2015, αλλά κι αυτός ο στόχος δεν φαίνεται να πιάνεται: η Γερμανία είναι μια πυκνοκατοικημένη χώρα και κανείς δεν θέλει τους πυλώνες στην αυλή του! Μας τo λέει το SPIEGEL:

"Many projects can't make any headway because numerous citizens' initiatives are blocking things like high-voltage transmission lines".
"Ιn Germany there are also protests against virtually every major project of the Energiewende".

Το ηλεκτρικό ρεύμα έχει μια "ιδιοτροπία" : επιμένει να μην πάει εκεί που θέλουν οι πολιτικοί, αλλά εκεί που το ηλεκτρικό κύκλωμα, δηλαδή το δίκτυο, παρουσιάζει χαμηλότερη αντίσταση. Αφού λοιπόν έβαλαν αιολικά στη Βόρεια Θάλασσα, αλλά δεν ετοίμασαν και το ανάλογο δίκτυο, το ρεύμα φεύγει προς τις διπλανές χώρες, κυρίως Πολωνία & Τσεχία, βάζοντας σε τρομερή δοκιμασία τόσο την ευστάθεια του συστήματος ηλεκτροδότησης, όσο και τα νεύρα Πολωνών & Τσέχων!

Η Γερμανία λοιπόν χρειάζεται επειγόντως νέα δίκτυα υψηλής τάσης, για να διοχετεύει τα τεράστια  σκαμπανεβάσματα ισχύος που προκαλεί η διακοπτόμενη, στοχαστική λειτουργία, κυρίως των αιολικών, αλλά και των Φ/Β: όταν αρχίζει να φυσάει στη Βόρεια θάλασσα 30GW ενέργειας μπαίνουν απότομα στο σύστημα και μόλις σταματήσει να φυσάει, 30GW ενέργειας βγαίνουν απότομα απ' το σύστημα. Δεν χρειάζεται να είσαι μηχανικός, ρωτήστε τον ηλεκτρολόγο της γειτονιάς τι παθαίνουν τα δίκτυα σ' αυτές τις περιπτώσεις. Αν κατάφερνε λοιπόν να ενοποιήσει όλα τα δίκτυα της Ευρώπης, το πρόβλημα θα μετριαζόταν. Όμως εδώ υπάρχει ένα πρόβλημα: οι διεθνείς διασυνδέσεις των δικτύων είναι μέχρι σήμερα περιορισμένες, δεν προορίζονται για ανταλλαγές ενέργειας, αλλά μόνο για την ευστάθεια του συστήματος και την εφεδρεία για μικρή βοήθεια στις γειτονικές χώρες, αν χρειαστεί.

Και υπάρχει ακόμα ένα "μικρό" πρόβλημα: για να γίνουν οι επεκτάσεις και οι διεθνείς διασυνδέσεις των ενεργειακών δικτύων, που ονειρεύεται η Γερμανία, χρειάζονται κάπου -κρατηθείτε γιατί έρχεται ζάλη- 200 δισεκατομύρια ευρώ μέχρι το 2020!

"over €200 billion will have to be invested in Europe's energy networks by the year 2020, according to EU forecasts".

Και το κόστος του Energiewende, όπως φαίνεται στο πάνω γράφημα, -κρατηθείτε γιατί έρχεται κι άλλη ζάλη- είναι μια ξεγυρισμένη τριακοσάρα: 300 δισεκατομύρια ευρώ σε μια 20ετία! Ακόμα και για τη Γερμανία είναι πολλά αυτά τα λεφτα. Ποιός θα τα πληρώσει λοιπόν; Μα, φυσικά, όχι οπωσδήποτε, όχι αναγκαστικά η Γερμανία! Υπάρχει ο χρεοκοπημένος Ευρωπαϊκός Νότος, που "σπρώχνει" το χρήμα κανονικά: με την οικονομική κρίση να σαρώνει τον Ευρωπαϊκό Νότο, οι "αγορές" ζήτησαν καταφύγιο στα γερμανικά ομόλογα. Την ίδια ώρα που τα spreads Ελλάδας-Πορτογαλίας-Ιρλανδίας ήταν απαγορευτικά λόγω μνημονίων, είχαν ταυτόχρονα πάρει επικίνδυνη ανηφόρα και τα spreads Ιταλίας-Ισπανίας-Γαλλίας, οπότε η Γερμανία -ως "ασφαλές" καταφύγιο- είχε φτάσει να δανείζεται ακόμα και με αρνητικό επιτόκιο, (δηλαδή εισέπρατε και φύλακτρα των ομολόγων της)!

Μ' αυτό το φθηνό-πάμφθηνο χρήμα λοιπόν η Γερμανία χρηματοδοτεί τα δίκτυα και τα έργα που χρειάζεται. Αλλά, επιπλέον, ο Γερμανός Κοινοτικός Επίτροπος Ενέργειας Έτινγκερ ξεκίνησε στα μέσα Οκτωβρίου 2013 να χρηματοδοτήσει έργα διασύνδεσης της Γερμανίας με τις γειτονικές της χώρες, εντάσσοντάς τα στα έργα προτεραιότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης: στην ουσία στοχεύει να φτιάξει δίκτυα για να εξάγει την τυχαία ενέργεια απ' τα αιολικά και τη διακοπτόμενη απ' τα Φ/Β, στην ουσία να εξάγει το πρόβλημα της διαχείρισης των δικτύων υψηλής τάσης, και να διασφαλίσει πρόσβαση στη σταθερή, αξιόπιστη και φθηνή ενέργεια απ' τα κάρβουνα της Πολωνίας & της Τσεχίας, τα νερά των Άλπεων και της Σκανδιναβίας, τα πυρηνικά της κεντρικής Ευρώπης! 

"Έργα Κοινού Ενδιαφέροντος" ("Ρrojects of common interest", PCI) τα βάφτισε! Προφανώς βέβαια δεν μπορούσε να τα πει "Έργα Ειδικού Γερμανικού Ενδιαφέροντος"....Κι αν δείτε στον πίνακα των έργων, έχουμε κι εμείς ένα καταπληκτικό "Έργο Κοινού Ενδιαφέροντος" με την Κύπρο και το Ισραήλ: το φαραωνικό υποβρύχιο καλώδιο EuroAsian Interconnector. Καταλαβαίνω ότι η Κύπρος και το Ισραήλ έχουν κάθε λόγο να θέλουν να συνδεθούν με το Ευρωπαϊκό δίκτυο, αλλά δεν έχω δει ποιό ακριβώς είναι το δικό μας συμφέρον απ' αυτή την υπόθεση. Εκτός και είναι κάτι που πάει πακέτο με το φυσικό αέριο, που βρέθηκε εκεί, θα διοχετευθεί κατά Ευρώπη μεριά κι εμείς βρεθήκαμε στη μέση ...

Τώρα, αν η Γερμανία καταφέρει να πάρει κοψοχρονιά για δικά της τα δίκτυα χρεοκοπημένων χωρών, θα κάνει τα σχέδια της πραγματικότητα ακόμα πιο εύκολα.

Και θα δουλεύει στο φουλ η Γερμανική βιομηχανία, θα εξάγει η Ζήμενς ανεμογεννήτριες και υποσταθμούς, και θα πληρώνει όλη η Ευρώπη. Πώς την είπαμε μια τέτοια Ευρώπη; Κι έχουμε κι ευρωεκλογές μπροστά ...