Bad Bank για την απόσυρση των πυρηνικών στη Γερμανία. "Γερμανικού τύπου", όχι "ελληνικού" ...

Το τσουνάμι της Φουκουσίμα έκλεισε εσπευσμένα 8 Γερμανικά πυρηνικά εργοστάσια (με μπλε στο διπλανό χάρτη του Spiegel) κι έβαλε και τα υπόλοιπα σε τροχιά πρόωρης απόσυρσης (με πράσινο στο χάρτη).

Αυτή η πρόωρη απόσυρση είναι που πονοκεφαλιάζει τις μεγάλες εταιρείες, αφού τα πυρηνικά χρειάζονται ιδιαίτερη διαχείριση, δεν είναι μόνο τα απόβλητα ραδιενεργά, είναι και τα μπάζα που θα προκύψουν απ' την κατεδάφιση. Το κόστος λοιπόν ανεβαίνει και σιγά μην το πληρώσουν όλο οι εταιρείες που τα λειτουργούν, τους φορολογούμενους γιατί τους έχουμε; Η λύση λοιπόν βρέθηκε και λέγεται "Bad Bank", μια "κακή" τράπεζα, στην οποία θα φορτωθεί το έργο της απόσυρσης.

Το κόστος κατεδάφισης και ελεγχόμενης διάθεσης μπάζων και αποβλήτων από ένα σχετικά μικρό εργοστάσιο, όπως της EnBW στο Obrigheim, εκτιμάται σε 500 εκατ. ευρώ, ενώ ενός μεγάλου, όπως το Gundremmingen B της RWE ή το Isar 2 της ΕΟΝ στη Βαυαρία, μπορεί να φτάσει το 1 δισεκατομμύριο ευρώ. Οι τρεις μεγάλες εταιρείες που έχουν τα πυρηνικά, RWE, EON και EnBW, βρήκαν τη λύση ...
στο πρόβλημα του κόστους: θα δημιουργηθεί ένα κρατικό ταμείο, για να επιβλέψει την κατεδάφιση και την ελεγχόμενη διάθεση των ραδιενεργών αποβλήτων και μπάζων. Έτσι το πρόβλημα θα μεταφερθεί στην πολιτεία και τους φορολογούμενους ...

Η γερμανική κυβέρνηση είχε υποχρεώσει τις εταιρείες να σχηματίσουν αποθεματικά για να καλύψουν το μελλοντικό κόστος απόσυρσης των πυρηνικών. Η ΕΟΝ λέει ότι έχει ένα αποθεματικό 14,6 δισεκατομμύρια ευρώ και η RWE 10 δισεκατομμύρια ευρώ. Οι εταιρείες λοιπόν προτείνουν να προικίσουν το ειδικό αυτό κρατικό  ταμείο, τη Bad Bank, με ένα ποσό περί τα 30 δισεκατομμύρια ευρώ, προκειμένου να μεταβιβαστεί στο γερμανικό δημόσιο το έργο και η ευθύνη της ελεγχόμενης κατεδάφισης και απομάκρυνσης των πυρηνικών εργοστασίων. Έτσι η Bad Bank θα είναι "γερμανικού τύπου", με συμμετοχή και των εταιρειών, όχι σαν τις αντίστοιχες "ελληνικού τύπου", που όλα φορτώνονται στους φορολογούμενους.

Το μεγάλο πρόβλημα είναι η εξεύρεση ενός χώρου για την ασφαλή αποθήκευση των ραδιενεργών καταλοίπων για χιλιάδες χρόνια, έως ότου πάψουν να είναι ραδιενεργά. Ένας τέτοιος χώρος είχε προταθεί πριν 30 χρόνια να είναι τα κοιτάσματα ορυκτού αλατιού του Gorleben της Κάτω Σαξωνίας, αλλά έπειτα από δαπάνη 1,6 δισεκατομμυρίου ευρώ σε έρευνες καταλληλότητας ακόμα δεν έχουν αποφανθεί για την καταλληλότητα ή μη και πέρυσι αποφάσισαν να ξεκινήσουν έρευνες και σε άλλες περιοχές, ξεκινώντας με ένα νέο προϋπολογισμό δαπάνης ακόμη τουλάχιστον ενός δισεκατομμυρίου ευρώ. Αν μη τι άλλο, στη Γερμανία "Λεφτά υπάρχουν"!

Οι αναρτήσεις μας βρίσκονται και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε «Μου αρέσει» (Like) στη σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση!

Η ιδέα αρχικά φαίνεται να απορρίπτεται απ' τους πολιτικούς. Ωστόσο, όταν, μετά το τσουνάμι της Φουκουσίμα, η Μέρκελ αποφάσισε την εσπευσμένη απόσυρση των πυρηνικών εργοστασίων, οι μεγάλες εταιρείες συμμορφώθηκαν μεν, αλλά ταυτόχρονα προσέφυγαν στα δικαστήρια ζητώντας αποζημίωση 15 δισεκατομμύρια ευρώ για διαφυγόντα κέρδη. Μόνο η ΕΟΝ ζήτησε 8 δισεκατομμύρια ευρώ. Το θέμα έχει φθάσει στο Γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο και η απόφαση αναμένεται στια αρχές του 2015. Μια εταιρεία, η Σουηδική Vattenfal, έχει προσφύγει σε Αμερικανικό δικαστήριο, ζητώντας αποζημίωση 3 δισεκατομμύρια ευρώ. Κι επιπλέον, ο φόρος πυρηνικού καυσίμου, που επιβλήθηκε το 2011, κρίθηκε ήδη στο Οικονομικό δικαστήριο του Αμβούργου αντισυνταγματικός, κάτι που θα μπορούσε να σημάνει την ανάγκη επιστροφής στις εταιρείες ενός συνολικού ποσού 5 δισεκατομμυρίων ευρώ. Όλα αυτά τα δισεκατομμύρια ευρώ που μαζεύονται, δημιουργούν ένα πλαίσιο για να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις, μεταξύ της κυβέρνησης του Βερολίνου και των μεγάλων εταιρειών, ώστε να έλθουν σε ένα συμβιβασμό: το κράτος να δεχθεί τη δημιουργία της Bad Bank και οι εταιρείες να αποσύρουν τις δικαστικές διεκδικήσεις.

Το πυρηνικό λόμπυ είναι ισχυρό και ήδη άρχισαν οι πρώτες φωνές, από υπουργούς των τοπικών κυβερνήσεων της Έσσης και της Βάδης-Βιρτεμβέργης, να μιλούν για την ανάγκη διαπραγμάτευσης και να επισείουν τον κίνδυνο να αναλάβει το κράτος εξ ολοκλήρου τον κίνδυνο της απομάκρυνσης των πυρηνικών εργοστασίων, αν κάποια εταιρεία "χρεοκοπήσει" και τα αποθεματικά αποδειχτούν ανεπαρκή.

Η αγορά ηλεκτρισμού της Γερμανίας έχει αποσταθεροποιηθεί από το προτιμησιακό καθεστώς στην αγορά της ενέργειας που παράγεται από ΑΠΕκαι πλέον οι μεγάλες εταιρείες χάνουν χρήματα απ' τα συμβατικά θερμικά εργοστάσια (κάρβουνου, φυσικού αερίου, πυρηνικά). Έχουν ξεκινήσει συζητήσεις για την εισαγωγή ενός μηχανισμού αποζημίωσης εφεδρείας ("μηχανισμός ισχύος"), αλλά οι εταιρείες δεν είναι αισιόδοξες και σταδιακά αποσύρουν παραδοσιακά εργοστάσια.

Η απόσυρση ισχύος είναι φυσικά ο καλύτερος δρόμος για να οδηγήσει τη Γερμανία σε καταστάσεις παρόμοιες με το φιάσκο του μπλακ άουτ της Καλιφόρνιας το 2000. Ο δρόμος για την κόλαση είναι πάντα στρωμένος με καλές προθέσεις!