Ο λόγος για ένα αέριο, που οι βιομηχανικές εταιρείες θεωρούν ότι είναι "ο τέλειος μονωτήρας" και ενώ απαγορεύεται σε πολλούς άλλους κατασκευαστικούς κλάδους, εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ευρέως σε ανεμογεννήτριες, κυρίως σε ηλεκτρονικούς διακόπτες. Όταν υπάρχει λίγος χώρος για εργασία, όπως στο εσωτερικό των ανεμογεννητριών, το αέριο παρέχει εξαιρετική μόνωση, ενώ επιτρέπει επιπλέον χώρο για ζωτικά μηχανήματα και εξαρτήματα.
Ωστόσο, μόλις αυτή η ουσία διαρρεύσει στην ατμόσφαιρα, επειδή είναι ανθρωπογενούς κατασκευής δεν αναγνωρίζεται από τους φυσικούς αποδομητές. Το αποτέλεσμα; Χρειάζονται 3.200 χρόνια για να αποσυντεθεί ξανά και να γίνει αδρανές, σύμφωνα με το IPCC.
Είναι γνωστό εδώ και δεκαετίες πόσο επικίνδυνη είναι η συγκεκριμένη ουσία. Ήδη από το 1997, το Πρωτόκολλο του Κιότο όριζε ότι οι εκπομπές της πρέπει να περιοριστούν. Αν και έχει καταργηθεί σταδιακά, εξακολουθεί να επιτρέπεται στον ηλεκτρονικούς διακόπτες και δεν υπάρχουν νομικοί περιορισμοί για τη χρήση σε αυτόν τον τομέα. Αντίθετα, η βιομηχανία δεσμεύτηκε εθελοντικά να μειώσει τη χρήση της, να τη χρησιμοποιήσει σε κλειστά συστήματα και να την ανακυκλώσει και να την εξουδετερώσει στο τέλος της πρακτικής χρήσης της. Η δέσμευση του 1998 όριζε επίσης ότι οι εταιρείες θα καταγράφουν και θα αναφέρουν πόση ποσότητα χρησιμοποιούν και ανακυκλώνουν.
Όμως στις
ανεμογεννήτριες οι κατασκευαστές είναι αυτοί που χρησιμοποιούν τη συγκεκριμένη
ουσία κι από κει και μετά η τύχη της επαφίεται στην ευσυνειδησία όσων
επιφορτίζονται με την ευθύνη ανακύκλωσης του βιομηχανικού αποβλήτου, δηλαδή του
ιδιοκτήτη της αιολικής εγκατάστασης. Στην Ελλάδα αυτό το λέμε βεβαίως πως
"έβαλαν το λύκο να φυλάγει τα πρόβατα"
και κατόπιν αυτού δεν είναι καθόλου περίεργο που ...