Το πιο "ακραίο" απ' τα "ακραία" καιρικά φαινόμενα "σημειώθηκε πριν ακριβώς 6.744 χρόνια!

Οι πολιτικοί απατεώνες μας έπρηξαν τελευταία με την "κλιματική αλλαγή", που τη βλέπουν σ' οποιαδήποτε μπόρα κι αν πέσει οπουδήποτε στον πλανήτη. Ασφαλώς τους διέφυγε πως ο φετινός τελικός τένις του Γουίμπλετον ολοκληρώθηκε μετά από 5 ώρες χωρίς να διακοπεί λόγω βροχής, αυτό κι αν είναι "απόδειξη" "κλιματικής αλλαγής".

Επειδή το ιστολόγιο δεν σας ταΐζει το σανό που μας δίνουν οι πολιτικοί, σας προσφέρει σήμερα ένα άρθρο απ' την εφημερίδα Μακεδονία, που δημοσιεύτηκε στο φύλλο της 30/6/1931, πριν από 88 χρόνια! Όση παραπληροφόρηση κι αν μας κάνουν απ' τα σημερινά Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης, τις παλιές καταγραφές δεν μπορούν να τις αλλάξουν. Σύμφωνα με το άρθρο, με βάση ιζηματολογικές αρχαιολογικές αναλύσεις στις ανασκαφές της Βαβυλώνας, σε συνδυασμό με άλλες αναφορές, ο μεγάλος κατακλυσμός, που αναφέρεται σε παραδόσεις πολλών αρχαίων πολιτισμών, έγινε πριν 6.666 χρόνια. Ο κατακλυσμός κι αν είναι "ακραίο" καιρικό φαινόμενο: οι απατεώνες έκαναν συμφωνία με το Θεό πως δεν θα ξανασυμβεί; 

• Η Παλαιά Διαθήκη καταγράφει την εβραϊκή εκδοχή του κατακλυσμού, με την Κιβωτό του Νώε, που μας μαθαίνουν από μικρούς. Μας τη δείχνουν άλλωστε κάθε τόσο στην τηλεόραση να την εμπεδώσουμε, οπότε δεν χρειάζεται να πούμε περισσότερα. 
• Η Ελληνική ιστοριογραφία καταγράφει τρεις διαφορετικούς κατακλυσμούς: του Ωγύγου, του Δευκαλίωνα και του Δαρδάνου, αλλά δεν μας τους μαθαίνουν από μικρούς και τώρα πια μας μαθαίνουν την "κλιματική αλλαγή", προκειμένου τα παιδιά να συγχέουν την πραγματικότητα με τη μυθοπλασία της προπαγάνδας: 
• Η Ωγύγια πλημμύρα κάλυψε ολόκληρο τον κόσμο και ήταν τόσο καταστροφική, που άφησε την Αττική χωρίς βασιλιά μέχρι την εποχή του Κέκροπα. Ο Πλάτων στους Νόμους υπολογίζει πως η πλημμύρα συνέβη 10.000 χρόνια πριν από την εποχή του, ενώ στον Κριτία περιγράφει την πλημμύρα ως "τη μεγαλύτερη όλων".

• Ο "μεγάλος" κατακλυσμός πρέπει να είναι του Δευκαλίωνα, αφού η περιγραφή ...
  ταιριάζει με του Νώε. Κατά το Πάριο Χρονικό, της πιο πάνω εικόνας, ο Δευκαλίων βασίλευε "παρὰ τὸν Παρνασσὸν ἐν Λυκωρείαι". Πληροφορήθηκε από τον πατέρα του Προμηθέα για την επερχόμενη καταστροφή, κατασκεύασε ένα πλοίο, συγκέντρωσε εφόδια και επιβιβάστηκε μαζί με την γυναίκα του Πύρρα. Όταν οι βροχές που έστειλε ο Δίας σταμάτησαν, το πλοίο προσάραξε στην κορφή του Παρνασσού (ή στην Αίτνα ή στον Άθω ή στην Όθρυ), ο Δευκαλίων με την Πύρρα κατέβηκαν στην ξηρά, έκαναν θυσία στο Δία και, προκειμένου να αναγεννηθεί το ανθρώπινο γένος, άρχισαν να πετάνε πέτρες πίσω από την πλάτη τους: οι πέτρες που πετούσε ο Δευκαλίων έγιναν άνδρες και αυτές που πετούσε η Πύρρα έγιναν γυναίκες. Απ' την πρώτη πέτρα που πέταξε ο Δευκαλίων έγινε ο Έλληνας, ο γενάρχης των Ελλήνων, ενώ οι άνθρωποι που δημιουργήθηκαν από τις πέτρες ονομάστηκαν λαός, δηλαδή οι άνθρωποι που γεννήθηκαν από τις πέτρες (λας=πέτρα). 
• Σύμφωνα με τον Διονύσιο τον Αλικαρνασσέα, ο Δάρδανος έφυγε από την Αρκαδία για να ιδρύσει μία αποικία στο βορειοανατολικό Αιγαίο Πέλαγος. Όταν άρχισε ο κατακλυσμός, το έδαφος πλημμύρισε και κατέφυγε μαζί με την οικογένεια του σε βουνοκορφή, που τελικά έγινε το νησί της Σαμοθράκης. Μετά το τέλος της πλημμύρας έφυγε από τη Σαμοθράκη και πήγε στη Μικρά Ασία. Φοβούμενος μία νέα πλημμύρα δεν έχτισε κάποια πόλη, αλλά περιφερόταν για τα επόμενα πενήντα χρόνια. Ο εγγονός του, ο Τρως, τελικά έχτισε την Τροία. Oι αρχαιολόγοι εκεί έχουν ανακαλύψει 10 πόλεις, τη μία χτισμένη πάνω από την άλλη, με την πρώτη και αρχαιότερη να είναι χτισμένη περίπου το 3.000 π.χ. Άρα ο κατακλυσμός του Δαρδάνου πρέπει να συνέβη λίγο πριν. 
• Στην Ασσυριακή μυθολογία, στο έπος του Γκιλγκαμές, o ήρωας Γκιλγκαμές αναζητά την αθανασία, βρίσκει τον Ουτναπιστίμ και του ζητάει να μάθει πώς έγινε αθάνατος. Ο Ουτναπιστίμ του διηγείται πως πριν από πολλά χρόνια ο θεός Ένκι τον είχε προειδοποιήσει για το σχέδιο των θεών να καταστρέψουν κάθε είδους ζωή στον κόσμο με μία πλημμύρα και τον είχε συμβουλέψει να φτιάξει μία μεγάλη κιβωτό, για να σώσει την οικογένεια του, τους φίλους του, τη περιουσία και τα ζώα του. Η περιγραφή είναι ιδιαιτέρως γλαφυρή: "Ο καβαλάρης της θύελλας έστειλε τη βροχή. ... Με τα χαράματα ένα μαύρο σύννεφο φάνηκε στον ορίζοντα. Βροντούσε μέσα εκεί που περνούσε ο κύριος της θύελλας καβαλάρης, ο Αντάντ. ... Και τότε φάνηκε ο θεός της αβύσσου. Ο Νεργκάλ έσπασε τους υδατοφράκτες και των νερών του κάτω κόσμου. Ο Νικούρτας ο κύριος του πολέμου έσπασε τα φράγματα και οι εφτά κριτές της κόλασης και ο Αννουνάκι ύψωσαν τους δαυλούς τους για να φωτίσουν τη γη με το ωχρό τους φως. Μια ναρκωτική απελπισία υψώνονταν μέχρι τους ουρανούς, όπου ο Θεός της θύελλας είχε μετατρέψει την ημέρα σε σκοτάδι και είχε συντρίψει τη γη σαν κύπελλο. Μια ολόκληρη ημέρα η θύελλα λυσσομανούσε, παίρνοντας καινούργια  ορμή καθώς προχωρούσε και ξεχύνονταν πάνω στους ανθρώπους, σαν θύελλα μαχών. Ο άνθρωπος δεν μπορούσε να δει τον αδελφό του, ούτε και άνθρωποι φαίνονταν από τον ουρανό. Ακόμα και οι Θεοί τρόμαξαν από τον κατακλυσμό και κατέφυγαν στα πιο ψηλά μέρη του ουρανού, στο στερέωμα του Ανού και ζάρωσαν στα τείχη του ουρανού, σαν παλιόσκυλα. ...Έξι ημέρες και έξι νύχτες φυσούσαν δυνατοί άνεμοι, χείμαρροι, θύελλες και πλημμύρες συγκρούονταν σα δυο φαντάσματα πολεμιστών. Όταν ξημέρωσε η εβδόμη ημέρα, η θύελλα στο νότο κόπασε, η θάλασσα ηρεμούσε και ο κατακλυσμός ησύχαζε. Όλη η ανθρωπότητα είχε γίνει λάσπη. Η επιφάνεια της θάλασσας είχε γίνει επίπεδη και ο κατακλυσμός ησύχαζε." 
• Στην Ινδική μυθολογία, ο μονάρχης Μανού έπλενε τα χέρια του σε ένα ποτάμι, όταν ξαφνικά ένα μικρό ψάρι πήδησε μέσα στη χούφτα του και τον ικέτεψε να του σώσει τη ζωή. Ο Μανού αρχικά το τοποθέτησε σε ένα βάζο, αλλά το ψάρι άρχισε συνεχώς να μεγαλώνει με αποτέλεσμα να το τοποθετήσει στη συνέχεια σε μία δεξαμενή, ύστερα σε ένα ποτάμι, και τέλος στον ωκεανό. Τότε το ψάρι τον προειδοποίησε πως σε μία εβδομάδα ένας κατακλυσμός θα αφανίσει τη ζωή. Ο Μανού, προκειμένου να σωθεί, έφτιαξε μία βάρκα, την οποία, όταν ήρθε η καταιγίδα, ρυμούλκησε το ψάρι μέχρι την κορυφή ενός βουνού, και έτσι επιβίωσε μαζί με τους "σπόρους της ζωής", με τους οποίους επανέφερε τη ζωή στη Γη. Κάθε ομοιότητα των "σπόρων" με τις πέτρες του Δευκαλίωνα, δεν είναι τυχαία! 
• Στο Κοράνι, περίπου επαναλαμβάνεται η ιστορία του Νώε, αλλά το Κοράνι είναι κατά πολύ νεότερο.

Τα πιο πάνω δείχνουν πως Εβραϊκή, Ελληνική του Δευκαλίωνα, Ασσυριακή, Μουσουλμανική και Ινδική εκδοχή έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό τη σωτηρία σε πλοίο, πρέπει ν' αναφέρονται στο ίδιο γεγονός. Ενώ ο καταποντισμός της Ατλαντίδας μάλλον "κουμπώνει" με τον κατακλυσμό του Ωγύγου. 

Οι αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο greeklignite.blogspot.gr και αναδημοσιεύονται στο Facebook. Να επισκέπτεστε τακτικά το ιστολόγιο για να δείτε τις αναρτήσεις, το FB μάλλον δεν θα σας στείλει σχετική ειδοποίηση. Οδηγίες ρύθμισης για τις "Προτιμήσεις Ενημερώσεων" στο Facebook θα βρείτε εδώ.  

• Ο παρόμοιος Αιγυπτιακός μύθος είναι διαφορετικός από αυτόν της Μεσοποταμίας: ο Ρα αποφάσισε ότι οι άνθρωποι είχαν γίνει φιλοπόλεμοι και ασεβείς και σκόπευαν να επαναστατήσουν ενάντια στους θεούς. Έστειλε έτσι τον αδελφό του Άθορ στην γη για να καταστρέψει την ανθρωπότητα. Οι δρόμοι μετατράπηκαν σε ποτάμια αίματος, ο Νείλος ξεχείλισε και έλαβε μέρος η μεγαλύτερη καταστροφή που γνώρισε το ανθρώπινο είδος. Ο Ρα συνειδητοποιώντας την καταστροφή, μετάνιωσε μίας και δεν ήθελε πλέων να αφανίσει ολόκληρο το ανθρώπινο γένος, για αυτό και συμβουλεύτηκε τον Θεό της σοφίας Θωθ, ο οποίος μέθυσε τον Άθορ έτσι ώστε να μην εξαφανιστεί το ανθρώπινο γένος. Η υπερχείλιση του Νείλου συνέβη σύμφωνα με τους μελετητές γύρω στο 3.000 π.Χ., πιθανά λοιπόν ο μύθος περιγράφει τον κατακλυσμό του Δαρδάνου. 
• Η Κινεζική ιστοριογραφία λέει για τον ήρωα αυτοκράτορα Γου, που πριν 4 χιλ. χρόνια τιθάσευσε τη μεγάλη πλημμύρα, ομαλοποίησε τη ροή του Κίτρινου Ποταμού κι ίδρυσε τη Δυναστεία Ξια, την πρώτη Δυναστεία της Κίνας. Οι ιστορικές καταγραφές ξεκινούν όμως 500 χρόνια αργότερα, μ' αποτέλεσμα να μην είναι πολλά γνωστά. Το 2016 αρχαιολόγοι διαπίστωσαν πως μια μεγάλη κατολίσθηση, που προκλήθηκε από σεισμό, πριν χιλιάδες χρόνια είχε φράξει τη ροή του Κίτρινου Ποταμού. Το φυσικό φράγμα σταδιακά διαβρώθηκε και τελικά έσπασε, προκαλώντας τεράστια πλημμύρα, απ' τις μεγαλύτερες τα τελευταία 10 χιλ. χρόνια. Η πλημμύρα χρονολογήθηκε ακριβώς πριν την αυγή της πρώτης Δυναστείας.

Το μόνο σίγουρο πάντως είναι πως ανά λίγες χιλιάδες χρόνια συμβαίνει ένα εξαιρετικά "ακραίο" γεγονός στον πλανήτη, που δεν έχει σχέση με "ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή" και άλλες μπούρδες. Καθώς ο πλανήτης λειτουργεί με τους δικούς του ρυθμούς και κανόνες, στη γεωλογική κλίμακα χρόνου, αδιαφορώντας χαρακτηριστικά για το τι συμβαίνει πάνω του. Όταν έλθει το επόμενο μείζον συμβάν, η μαζική αστικοποίηση θα πολλαπλασιάσει τον αριθμό των θυμάτων, όσα κι αν κάποιοι έχουν πληρώσει "για να μειώσουν το ανθρακικό τους αποτύπωμα" και "να σώσουν την ψυχή τους". Αυτοί που θα επιβιώσουν θα είναι στα ορεινά χωριά, αυτά που σήμερα έχουν ερημώσει. Ή στις κορυφές των νησιών, εκεί που είναι χτισμένες οι υπέροχες Ελληνικές "Χώρες". Στις βουνοκορφές, που έσωσαν το Νώε, το Δευκαλίωνα, το Γκιλγκαμές, το Μανού. Οι "προφήτες" της κλιματικής απάτης, μπορούν να προβλέψουν αν και πότε θα γίνει ο επόμενος κατακλυσμός;

Για αναδημοσίευση, πρέπει να φαίνεται υποχρεωτικά ολόκληρο το κείμενο:

"Πηγή: greeklignite.blogspot.gr".