Η "Μικρή ΔΕΗ" των Σύριζα/Ανελ και το "ξεπούλημα με το πιστόλι στον κρόταφο".

Σε ανάρτηση τον περασμένο Οκτώβρη, για το "μπάχαλο" του ενεργειακού σχεδιασμού της χώρας, επί των ημερών Σύριζα/ΑΝΕΛ, είχα πει πως σύντομα θα μιλήσω για το πώς ο Ελληνικός λιγνίτης, ο δικός μας μαύρος χρυσός, καλείται ν' ανταγωνιστεί στην αγορά ηλεκτρισμού της ΝΑ Ευρώπης επί -δήθεν- ίσοις όροις με το λιγνίτη των Σκοπίων, της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας, της Βοσνίας, τον αδρά υποστηριζόμενο λιγνίτη και τον εισαγόμενο σε συνεχώς αυξανόμενες ποσότητες λιθάνθρακα της Τουρκίας, ίσως αύριο και το λιγνίτη του Κοσσόβου με "διαδικασίες προμηθειών Νομαρχίας", τις οποίες έχουν επιβάλει οι Σύριζα/Ανελ στη ΔΕΗ, μια κατά τα λοιπά εισηγμένη στο Χρηματιστήριο "επιχείρηση", που δραστηριοποιείται σε "απελευθερωμένη" απ' το 1999 "αγορά" ηλεκτρισμού.

Στην πιο πάνω εικόνα βλέπετε τον τίτλο της Οδηγίας 2014/25/ΕΕ του Φλεβάρη 2014 για τις προμήθειες φορέων του Δημοσίου, που ενσωματώθηκε στην Ελληνική νομοθεσία με το ν. 4412 της 8.8.2016 για τις "Δημόσιες Συμβάσεις Έργων, Προμηθειών & Υπηρεσιών", επί Υπουργίας Σκουρλέτη. Καθόλου συμπτωματικά, μια μέρα αργότερα και δυο νούμερα μετά εκδόθηκε ο ν. 4414 της 9.8.2016 "Νέο Καθεστώς Στήριξης των Σταθμών Παραγωγής από ΑΠΕ & ΣΗΘΥΑ", με τον οποίο ο Σκουρλέτης επαναβεβαίωσε την προσήλωσή του στην επίτευξη του "εθνικού στόχου" της Μπιρμπίλη και του ΓΑΠ για 7500MW αιολικά μέχρι το 2020, για να παραδώσει στη συνέχεια τη σκυτάλη της καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος στο Σταθάκη.

Με το ν.4412/2016 καταργήθηκε ο μέχρι τότε Κανονισμός Έργων της ΔΕΗ, με τον οποίο η ΔΕΗ δημοπρατούσε έργα και υπηρεσίες επί πολλά χρόνια και η ΔΕΗ εντάχθηκε στο καθεστώς με το οποίο δημοπρατούν Δήμοι και Νομαρχίες. Μόνο που απ' τον ιδρυτικό νόμο της ΔΕΗ, το 1950, αμέσως μετά τη λήξη του Εμφύλιου, προβλεπόταν πως η ΔΕΗ "αποτελεί δημοσίαν επιχείρησιν ανήκουσαν εξ ολοκλήρου εις το Ελληνικόν Δημόσιον, λειτουργούσαν χάριν του δημοσίου συμφέροντος, αλλά κατά τους κανόνας της ιδιωτικής οικονομίας, απολαμβάνουσαν διοικητικής και οικονομικής αυτοτελείας, τελούσαν όμως υπό την ανωτάτην εποπτείαν και τον έλεγχον του Κράτους", προκειμένου να είναι πιο ευέλικτη, σαν πραγματική επιχείρηση, κι όχι με τις αργόσυρτες γραφειοκρατικές διαδικασίες του Δημοσίου.

Η Κοινοτική Οδηγία στη "σκέψη 12" το αναφέρει ρητά: "θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι ένας οργανισμός ο οποίος λειτουργεί υπό κανονικές συνθήκες αγοράς, στοχεύει στο κέρδος και υφίσταται τις ζημίες που απορρέουν από την άσκηση της δραστηριότητάς του δεν θα πρέπει να θεωρείται «οργανισμός δημοσίου δικαίου», δεδομένου ότι έχει συσταθεί για να ικανοποιήσει ή του έχει ανατεθεί το καθήκον να ικανοποιήσει ανάγκες γενικού συμφέροντος οι οποίες θεωρούνται ότι έχουν βιομηχανικό ή εμπορικό χαρακτήρα." Η διάταξη αυτή ουσιαστικά είναι αντίστοιχη της πρόβλεψης του ιδρυτικού νόμου της ΔΕΗ, αλλά ο Σκουρλέτης το ...
αγνόησε και ενέταξε τη ΔΕΗ στις διαδικασίες Δήμων και Κοινοτήτων.

Αντίστοιχα αναφέρεται στη "σκέψη 19" της Οδηγίας : "είναι απαραίτητο οι καλυπτόμενοι φορείς να προσδιορίζονται σε βάση διαφορετική από το νομικό καθεστώς τους. Επομένως, πρέπει να διασφαλίζεται ότι δεν θίγεται η ίση μεταχείριση των αναθετόντων φορέων που δραστηριοποιούνται στον δημόσιο τομέα και εκείνων που δραστηριοποιούνται στον ιδιωτικό τομέα." Αλλά ο Σκουρλέτης κι αυτό το αγνόησε και ενέταξε τη ΔΕΗ στις διαδικασίες Δήμων και Κοινοτήτων. Δεν έχει σημασία αν τα λιγνιτωρυχεία και οι ΑΗΣ πρέπει να λειτουργούν αδιάλειπτα, 24 ώρες το 24ωρο, προκειμένου να διασφαλίζουν την ηλεκτροδότηση της χώρας, σημασία έχει να πρέπει να το κάνουν αυτό με διαδικασίες που θέλουν μήνες για να ολοκληρωθούν.

Στη "σκέψη 43" η Κοινοτική Οδηγία λέει πως "Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται ούτε σε συμβάσεις που επιτρέπουν την εκτέλεση δραστηριότητας διεπόμενης από την παρούσα οδηγία ούτε σε διαγωνισμούς μελετών που διοργανώνονται για την επιδίωξη τέτοιας δραστηριότητας αν, στο κράτος μέλος στο οποίο εκτελείται, εκτίθεται άμεσα στον ανταγωνισμό σε αγορές στις οποίες δεν περιορίζεται η πρόσβαση". Παρόλη την περίπλοκη νομικίστικη διατύπωση, που πιθανά είναι "χαμένη στη μετάφραση" στους διαδρόμους των Βρυξελλών, είναι σαφές πως ο κοινοτικός νομοθέτης δεν θεωρεί απαραίτητη την εφαρμογή της Οδηγίας σε δραστηριότητες εκτεθειμένες στον ανταγωνισμό. Αλλά ο Σκουρλέτης το αγνόησε κι αυτό και ενέταξε τη ΔΕΗ στις διαδικασίες Δήμων και Κοινοτήτων.

Στη "σκέψη 44" λέει πως οι διαδικασίες διαπίστωσης της έκθεσης στον ανταγωνισμό διαπιστώνονται ουσιαστικά απ' τη DGComp, αυτή που έχει επιβάλλει τις δημοπρασίες ΝΟΜΕ ακριβώς για τη διασφάλιση του ανταγωνισμού. Και στη "σκέψη 45" αναφέρει πως "η γεωγραφική αγορά μπορεί να μην συμπίπτει με το έδαφος του σχετικού κράτους μέλους", είναι μάλλον σίγουρο η ΔΕΗ πως δεν έχει "δεσπόζουσα θέση" στην αγορά ηλεκτρισμού της ΝΑ Ευρώπης, αλλά τότε πώς θα μπορέσουν να βάλουν κάποιοι στο χέρι λιγνιτικές μονάδες-φιλέτα της ΔΕΗ, όπως η Μελίτη 1, η πιο σύγχρονη μονάδα της χώρας; Ή οι δυο μονάδες της Μεγαλόπολης, τις μόνες πλην Μελίτης που διαθέτουν ήδη συστήματα αποθείωσης των καυσαερίων και πολύ χαμηλές εκπομπές ρύπων; 

Οι αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο greeklignite.blogspot.gr και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε "Μου αρέσει" (Like) στη σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση! Και να επισκέπτεστε τακτικά το ιστολόγιο για να δείτε τις αναρτήσεις, καθώς το Facebook δεν είναι βέβαιο πως θα σας στείλει σχετική ειδοποίηση.

Τέλος, στο άρθρο 34 της Οδηγίας ο κοινοτικός νομοθέτης δίνει τη δυνατότητα στα κράτη-μέλη να ζητήσουν την εξαίρεση κάποιων συμβάσεων απ' την εφαρμογή της Οδηγίας, αλλά δεν έμαθα ποτέ να ζήτησαν οι Σύριζα/Ανελ την εξαίρεση των Συμβάσεων της ΔΕΗ απ' την εφαρμογή της Οδηγίας και τη διατήρησή της στο προϊσχύον καθεστώς. Και κάπως έτσι ο πλειοψηφών μέτοχος γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του τα συμφέροντα των μικρομετόχων της ΔΕΗ, στην προσπάθεια του να τη διαλύσει μιαν ώρα νωρίτερα.

Κατά τα λοιπά ο Σταθάκης θα καθησυχάζει τους φορείς της Μεγαλόπολης, αγνοώντας επιδεικτικά τους φορείς της Φλώρινας, για τη "διατήρηση των θέσεων απασχόλησης", προκειμένου να προχωρήσει την περίφημη "αποεπένδυση" των λιγνιτικών μονάδων, αλλά η πραγματικότητα δείχνει πως η μόνη διαφορά στην πολιτική των Σύριζα/Ανελ απ' την πολιτική των Σαμαροβενιζέλων είναι πως η δική τους "Μικρή ΔΕΗ", προς το παρόν, δεν περιλαμβάνει υδροηλεκτρικά. Προφανώς μας το κρατούν για έκπληξη, ίσως μας πουν πως "τι να κάνουμε, εμείς δεν θέλαμε να πουλήσουμε και υδροηλεκτρικά, αλλά πουλάμε με το πιστόλι στον κρόταφο", αφού, όπως είπε σύμβουλος του Τσίπρα, "Η γεννήτρια της Οκτωβριανής επανάστασης, με καθαρή ενέργεια και όχι με λιγνίτη είναι παρούσα". 

Τρικυμία εν κρανίω από πρωθυπουργικό σύμβουλο που αγνοεί πλήρως τι είναι ο λιγνίτης, αλλά "έχει άποψη", επειδή δεν γίνεται ένας σύμβουλος, αν είναι και δημοσιογράφος, να μην έχει άποψη. Προφανώς είτε ανήκει σ' εκείνους που νομίζουν πως "το ρεύμα το φέρνει ο πελαργός" είτε σ' εκείνους που βαυκαλίζονται με όνειρα "ενεργειακής δημοκρατίας" είτε σ' εκείνους που -για εντελώς συγκεκριμένους λόγους- θέλουν να ηλεκτροδοτείται η χώρα με το 100% εισαγόμενο και εντελώς αβέβαιης διαθεσιμότητας φυσικό αέριο. Διαλέγετε και παίρνετε. Και μάλλον κάπως έτσι έφθασε "ο Οικολόγος να τα λέει καλύτερα απ' το Συριζαίο". 

Το μόνο που δεν μας είπαν πάντως, και τους προκαλώ ευθέως να το πουν, είναι αν μετά την "αποεπένδυση" οι νέοι ιδιοκτήτες των φιλέτων του Ελληνικού λιγνίτη θα ακολουθούν τις ίδιες διαδικασίες διαγωνισμών που ακολουθεί σήμερα η ΔΕΗ ή αν πρέπει να (ξε)πουληθεί πρώτα η μισή ΔΕΗ για ν' απαλλαγεί στη συνέχεια ο Ελληνικός λιγνίτης απ' τις διαδικασίες του ν. 4412/2016.  Προς δόξαν "της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων" και του "ελεύθερου ανταγωνισμού", βεβαίως-βεβαίως, ώστε να καταλήξουμε να εισάγουμε με απόλυτη βεβαιότητα ηλεκτρισμό απ' το λιγνίτη των Σκοπίων, της Βοσνίας, της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας και της Τουρκίας, πληρώνοντας με λεφτά που δεν έχουμε.