Πολωνική ΔΕΗ - Ελληνική ΔΕΗ: τόσο κοντά κι όμως τόσο μακριά.

Η ΔΕΗ της Πολωνίας λέγεται Polska Grupa Energetyczna (PGE), ανήκει κατά 58,39% στο Πολωνικό Δημόσιο και είναι η μεγαλύτερη εταιρεία ενέργειας της Πολωνίας. Για την ηλεκτροπαραγωγή της βασίζεται στο λιγνίτη, με μεγάλα ορυχεία και εργοστάσια στο Bełchatów και το Turów. Έχει επίσης πολλά εργοστάσια συμπαραγωγής ηλεκτρισμού και θερμότητας και έχει σε στάδιο σχεδιασμού το πρώτο πυρηνικό εργοστάσιο της Πολωνίας. Το 2014 η συνολική εγκατεστημένη ισχύς ήταν 12,55GW, η συνολική παραγωγή ηλεκτρισμού 54,84TWh (περίπου 72% από λιγνίτη και 21% από λιθάνθρακα), η συνολική παραγωγή λιγνίτη 49,97 εκατ. τόνους, το συνολικό μήκος δικτύων 281.290km και ο συνολικός αριθμός πελατών της 5,23 εκατομμύρια. Απασχολεί 40 χιλ. εργαζόμενους και μάλλον δεν πρέπει να είναι μακριά η ημέρα που κάποιοι θα θελήσουν να την "ελαφρύνουν" από προσωπικό, προκειμένου να διασφαλιστεί η καταβολή μερίσματος: στην "ανοιχτή" οικονομία της ΕΕ η κερδοφορία του κεφαλαίου πάντα προηγείται της απασχόλησης και της κοινωνικής ευημερίας.

Η PGE έχει παρατάξει στις ακτές της Βαλτικής τα δικά της αιολικά, που τα θέτει σταδιακά μέσα στο 2015 σε λειτουργία, για να τα ελέγχει η ίδια και να μην αντιμετωπίζει το πρόβλημα της τυχαίας εισβολής απ' τη Γερμανία. Ωστόσο το πιο επικερδές κομμάτι των δραστηριοτήτων της είναι η λιγνιτική δραστηριότητα, αλλά η συνεχής αυστηροποίηση των περιβαλλοντικών όρων στο όνομα της υποτιθέμενης "ανθρωπογενούς" κλιματικής αλλαγής έχει ξεκινήσει να επηρεάζει αυτή την κερδοφορία. Η ανερχόμενη τιμή των δικαιωμάτων εκπομπής CO2 οδήγησε πρόσφατα την PGE ν' ανακοινώσει πως σκέφτεται να επανεξετάσει τη μακροπρόθεσμη στρατηγική της, προκειμένου ν' αντιμετωπίσει την οικονομική απαξίωση των πιο παλιών λιγνιτικών της εγκαταστάσεων. 

Αυτό ωστόσο σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει πως η PGE σκέφτεται να κλείσει τα λιγνιτικά της εργοστάσια: ο διευθύνων σύμβουλος δήλωσε σε συνέντευξη τύπου την περασμένη Τρίτη πως η λύση θα αναζητηθεί στην ...
αναδιοργάνωση της εταιρείας και, εδώ είναι το σημαντικό, στην αναβάθμιση της απόδοσης των λιγνιτικών εργοστασίων.

Όλα τα οικονομικά προβλήματα στην PGE τα δημιουργεί η κλιματική πολιτική της ΕΕ, η οποία, ποδηγετούμενη απ' τους Γερμανούς, έχει επιβάλλει σ' όλους την υποχρεωτική εγκατάσταση αιολικών και Φ/Β, προκειμένου να διασφαλιστεί η συνέχιση της λειτουργίας των "πράσινων" θέσεων εργασίας της Γερμανικής βιομηχανίας ΑΠΕ. "Πράσινες" για τους Γερμανούς, αλλά "μαύρες" για όλους τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, που βλέπουν να αυξάνονται τα Γερμανικά εμπορικά πλεονάσματα σε βάρος των "εταίρων", που βλέπουν τους λογαριασμούς ρεύματος των καταναλωτών να φουσκώνουν απ' το ληστρικό ΕΤΜΕΑΡ, που βλέπουν το κόστος της ενέργειας στην οικονομία ν' αυξάνεται και να υπονομεύεται η ανταγωνιστικότητα στην παγκοσμιοποιημένη αγορά, που βλέπουν την ύφεση στην οικονομία και την ανεργία και την ανέχεια να επιμένουν 7 χρόνια μετά την κατάρρευση της Leehman Brothers και την παγκόσμια χρηματοοικονομική αναταραχή.

"We will concentrate on cost efficiency in lignite in order to stay competitive but it is a higher carbon emission technology and that is the challenge for us. So far, in terms of Belchatow we are successful. We have to do something about Turow. This is under strict review.- Θα επικεντρωθούμε στη βελτίωση του κόστους στο λιγνίτη προκειμένου να παραμείνουμε ανταγωνιστικοί, αλλά είναι μια τεχνολογία υψηλότερων εκπομπών κι αυτό αποτελεί πρόκληση για μας. Μέχρι τώρα στο Μπελχάτοφ είμαστε πετυχημένοι. Πρέπει να κάνουμε κάτι για το Τούροφ. Το επανεξετάζουμε προσεκτικά" είπε ο διευθύνων σύμβουλος.

Γιατί είναι πετυχημένη οικονομικά η PGE στο Μπελχάτοφ, το τεράστιο συγκρότημα των εδώ και λίγες ημέρες 5420MW πλέον, την ώρα που η αγορά χονδρικής πιέζεται απ' το dumping του Γερμανικού αιολικού & Φ/Β ρεύματος, που προσφέρεται φθηνά επειδή επιδοτείται απ' τους Γερμανούς καταναλωτές; Επειδή έγκαιρα προώθησε την κατασκευή μιας νέας, μεγάλης λιγνιτικής μονάδας με τις τελευταίες τεχνολογικές βελτιώσεις και τον εκσυγχρονισμό των υπολοίπων. Το 2011 μπήκε σε λειτουργία η νέα μονάδα, Μπελχάτοφ II-μονάδα 14 ισχύος 858MW, με απόδοση 41,7%.

Το εργοστάσιο στο Τούροφ είναι ισχύος 1900MW, δεν είναι μικρό, αλλά είναι πλέον παλιό, καθώς η κατασκευή ξεκίνησε το 1962 και μέχρι το 1971 έγιναν συνολικά 10 μονάδες, δυο απ' τις οποίες έχουν αποσυρθεί. Έχει ήδη συμβολαιοποιηθεί η κατασκευή νέας μονάδας, 450MW, που αναμένεται ωστόσο να ολοκληρωθεί το 2019 και ν' αντικαταστήσει τρεις απ' τις πιο παλιές, αλλά οι εξελίξεις στην κλιματική πολιτική της ΕΕ τρέχουν πιο γρήγορα απ' ότι μπορεί να κατασκευαστεί ένα νέο εργοστάσιο, που θεμελιώθηκε μόλις τον περασμένο Μάιο.

Νέα εργοστάσια λιγνίτη λοιπόν στην Πολωνία, αλλά στην Ελλάδα Πασοκ & ΝΔ άφησαν στο περιθώριο το λιγνίτη κι επένδυσαν αρχικά στο φυσικό αέριο και στη συνέχεια στην "πράσινη" ανάπτυξη. Και κάπως έτσι φθάσαμε να κάνουμε νέο εθνικό success story τις εισαγωγές ηλεκτρισμού απ' όλες τις γύρω χώρες κι αν δεν γίνει έγκαιρα η νέα λιγνιτική μονάδα Πτολεμαΐδα 5, τα βράδια του 2020 μπορεί να χρειαζόμαστε και γκαζόλαμπες, όπως μας έχει πει απ' το 2013 ο ΑΔΜΗΕ. 

Οι αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο greeklignite.blogspot.gr και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε «Μου αρέσει» (Like) στη σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση! Και ανοίγετε τις αναρτήσεις, καθώς το Facebook δεν θα σας τις εμφανίζει καθόλου στη ροή αν δει πως δεν τις ανοίγετε. 

Μια λοιπόν που σε λίγες μέρες έχουμε ξανά εκλογές, ποιος μπορεί να ξεχάσει τους μαϊμού-επενδυτές απ' το Κατάρ, που θα κατασκεύαζαν τη μεγάλη μονάδα στον Αστακό; Ποιος μπορεί να ξεχάσει την απαγόρευση στη ΔΕΗ να κάνει οποιαδήποτε νέα μονάδα, προκειμένου "ν' απελευθερωθεί η αγορά"; Ποιος μπορεί να ξεχάσει πως το επί 70 χρόνια ιδιωτικό λιγνιτωρυχείο της Βεύης, αυτό που θα τροφοδοτούσε τον ΑΗΣ Μελίτης, παραμένει 15 χρόνια τώρα κλειστό; Ποιος μπορεί να ξεχάσει πως το λιγνιτωρυχείο του Κλειδιού έκλεισε αρχές του 2008 κι αφέθηκε στη συνέχεια στο έλεος των κατολισθήσεων, προκειμένου να διασφαλιστεί η ανεπάρκεια της τροφοδοσίας του ΑΗΣ Μελίτης, του πιο σύγχρονου λιγνιτικού σταθμού της χώρας; Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον διπλασιασμό του κόστους τροφοδοσίας του ΑΗΣ Μελίτης απ' το ιδιωτικό ορυχείο της Αχλάδας, προκειμένου να μειωθεί η ανταγωνιστικότητα του λιγνίτη; Ποιος μπορεί να ξεχάσει πως λεφτά για το ΕΤΜΕΑΡ υπάρχουν, που θα επαρκούσαν για να κατασκευάσουμε απ' την αρχή ΟΛΕΣ τις λιγνιτικές μονάδες της χώρας, αλλά για να βρει λεφτά η ΔΕΗ για το επενδυτικό της πρόγραμμα έπρεπε κατά το Πασοκ και τη ΝΔ να ξεπουλήσει και τον ΑΔΜΗΕ και τη "μικρή ΔΕΗ" και το 17% των μετοχών; Ποιος μπορεί να ξεχάσει πέρυσι το καλοκαίρι το βουλευτή Κοζάνης του Πασοκ Κουκουλόπουλο περίπου να πανηγυρίζει που διαλύεται η ΔΕΗ και να προσπαθεί εναγωνίως να κρυφτεί πίσω απ' την τροπολογία για την επιστροφή των εκτάσεων των ορυχείων στο Ελληνικό Δημόσιο, αλλά να μην αποφεύγει το κρίσιμο λάθος, καθώς μίλησε για τέσσερις (4) μετεγκαταστάσεις χωριών στη Δυτική Μακεδονία, ενώ τα χωριά που βρίσκονται σε διαδικασία μετεγκατάστασης είναι επτά (7). Εξήγησε άραγε ποτέ στην περιοχή ποια είναι τα τρία χωριά που δεν θα δουν μετεγκατάσταση, για να δει πόσο θα εκτιμήσουν τα όσα θα τους πει; Ποτέ δεν είναι αργά, ας το εξηγήσει τώρα.

Ο ελληνικός λιγνίτης στο 2ο μισό του 20ού αιώνα στήριξε τον εξηλεκτρισμό της χώρας, στήριξε την ανάπτυξη της όποιας βιομηχανίας έγινε ποτέ σ' αυτή τη χώρα, έδωσε δουλειές στους Έλληνες, όχι (μόνο) στους ξένους. Τα αποθέματα δεν μας λείπουν, στην πολιτική βούληση για την αξιοποίηση των εγχώριων ενεργειακών πηγών πάσχουμε, επειδή το πολιτικό σύστημα που μας οδήγησε στη χρεοκοπία σε καιρό ειρήνης φρόντισε να διαλύσει και την ηλεκτροπαραγωγή, τη σπονδυλική στήλη της οικονομίας. Δεν είναι καιρός ν' απαλλαγούμε απ' το παλιό, διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και να κοιτάξουμε μπροστά;