Ενσιλωτής

Το ιστολόγιο λειτουργεί στο περιβάλλον του Google Blogger και ο Blogger χρησιμοποιεί cookies για την παροχή των υηρεσιών, την ανάλυση της επισκεψιμότητας και τη βελτιστοποίηση της εμπειρίας του χρήστη. Με την περιήγηση στο ιστολόγιο αποδέχεστε τη χρήση των cookies.

Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2022

Πρώτα ήταν "καφέ" ή "μαύρο", μετά έγινε "γκρι", "μπλε", το θέλουν "πράσινο" ή "κίτρινο", αλλά μήπως θα είναι "ροζ";

 
Συχνά όταν λέμε για "ροζ" κάνουμε συνειρμό με κούκλες ή μπομπονιέρες ή ακόμα με την Κέιτ Χάντσον, που τα έκανε όλα ροζ στο σπίτι που συγκατοικούσε με τον Μακκόναχι, αλλά εδώ συζητούμε για ενέργεια, οπότε, όχι, μην πάει το μυαλό σας σε ο,τιδήποτε ανάλογο. Ότι η Γερμανία δεν έχει δικά της πετρέλαια και γενικά υδρογονάνθρακες, είναι γνωστό. Ότι έχει τεράστια κοιτάσματα λιγνίτη και, παλαιότερα, και λιθάνθρακα, είναι επίσης γνωστό. Και φυσικά ότι έχει μια πολύ αναπτυγμένη βιομηχανική βάση, που είναι μονίμως διψασμένη για ενέργεια. Για το λόγο αυτό απ' το 19ο αιώνα βρίσκεται σε διαρκή αναζήτηση παραγωγής συνθετικών υδρογονανθράκων αξιοποιώντας τα τεράστια αποθέματα κάρβουνου. Η ανακάλυψη των πετρελαίων της Μέσης Ανατολής και του Καυκάσου κατέστησε μη οικονομικά ανταγωνιστική και μη απαραίτητη την αεριοποίηση του κάρβουνου, ωστόσο η διαδικασία είχε ως αποτέλεσμα την ...
παραγωγή υδρογόνου, που επειδή προερχόταν απ' τον καφετί Γερμανικό λιγνίτη πήρε την ονομασία "καφέ" υδρογόνο.

Η συστηματική εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου έδωσε τη δυνατότητα παραγωγής φθηνού υδρογόνου, που ονομάστηκε "γκρι", για να ξεχωρίζει απ' το "καφέ". Αλλά η διαδικασία παράγει "αέρια του θερμοκηπίου", οπότε το "γκρι" υδρογόνο έκατσε στο στομάχι όσων δεν έχουν δικό τους φυσικό αέριο, αλλά θέλουν να πουλήσουν εξοπλισμό παραγωγής υδρογόνου.  Έτσι το επόμενο βήμα ήταν η παραγωγή του φθηνού "γκρι" υδρογόνου να συνδυαστεί με σύστημα CCS (Carbon Capture & Storage - Περισυλλογή και αποθήκευση του άνθρακα): το υδρογόνο που παράγεται με τον τρόπο αυτό ονομάστηκε "μπλε".

Φυσικά ούτε και το "μπλε" υδρογόνο μπορεί ποτέ να ικανοποιήσει αυτούς που θέλουν να πουλήσουν εργοστάσια ηλεκτρόλυσης, προκειμένου να δικαιολογήσουν την ύπαρξη των εντελώς αναξιόπιστων ανεμογ@@ητριών.


Όπως είχαμε δει τον Ιούλιο 2017, όραμα των Ναζί ήταν η κατασκευή θηριωδών ανεμογ@@ητριών, τις οποίες θα χρησιμοποιούσαν για να δημιουργήσουν την οικονομία του υδρογόνου. Το όραμα κατέρρευσε με την έκρηξη του γεμάτου υδρογόνο αερόπλοιου Χίντεμπουργκ, αλλά επανέρχεται τώρα που, χάρη στο ευρώ και την ενέργεια, η ηττημένη δυο Παγκοσμίων Πολέμων έχει καταφέρει να καθίσει στο σβέρκο των "εταίρων" της. Επιβάλλοντας στους πάντες την "πράσινη" μετάβαση, η Γερμανία προωθεί το "πράσινο" υδρογόνο, αυτό που παράγεται με ηλεκτρόλυση νερού, χρησιμοποιώντας ηλεκτρισμό παραγόμενο από "Α"ΠΕ. Αν ο ηλεκτρισμός προέρχεται από ηλιακά, αντί για "πράσινο" μπορεί να το λένε και "κίτρινο".

Οι αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο greeklignite.blogspot.gr και αναδημοσιεύονται στο MeWe. Από 1/7/2021 πλέον δεν ανεβαίνουν στο Facebook.

Για αναδημοσίευση, πρέπει να φαίνεται υποχρεωτικά ολόκληρο το κείμενο "Πηγή: greeklignite.blogspot.gr", ακόμα κι αν κάνετε αναδημοσίευση από αλλού.


Για όποιον δεν κατάλαβε, το "πράσινο" (ή "κίτρινο") υδρογόνο ουσιαστικά θα είναι μια "μπαταρία" αποθήκευσης της τυχαίας παραγωγής των "Α"ΠΕ κι όταν βάζεις στο ηλεκτρικό σύστημα μπαταρίες, η μόνη φυσική συνέπεια είναι ν' ακριβαίνει διαρκώς το ρεύμα. Το "πράσινο" (ή "κίτρινο") υδρογόνο είναι πανάκριβο, η εταιρεία συμβούλων Wood MacKenzie είχε προβλέψει πως το κόστος του θα μειωθεί περί το 2040, αλλά το καλοκαίρι η Γερμανική ΜΚΟ Agora Energiewende δημοσίευσε μια έκθεση για το πώς θα γίνει πιο γρήγορα ανταγωνιστικό το "πράσινο" κι από τότε ξεκίνησε η απογείωση της τιμής του "γκρι" υδρογόνου! Ω του θαύματος, το "πράσινο" υδρογόνο έγινε "ανταγωνιστικό", οι Γερμανοί μπορούν να ξεκινήσουν πωλήσεις εργοστασίων ηλεκτρόλυσης!

Μόνο που τα χρώματα του υδρογόνου δεν τελειώνουν εδώ! Υπάρχει ακόμα το "ροζ", το "τιρκουάζ", ενώ απ' τη χρωματική παλέτα δεν θα μπορούσε να λείπει και το "λευκό". "Ροζ" λένε το υδρογόνο που ΘΑ παράγεται με ηλεκτρόλυση νερού, αλλά με τον ηλεκτρισμό να έρχεται από πυρηνικά εργοστάσια. Η Σαουδική Αραβία ανακοίνωσε πριν λίγες ημέρες στο Φόρουμ του Νταβός την πρόθεση να παράγει "ροζ" υδρογόνο και να το εξάγει στην ΕΕ, μαζί με "μπλε" υδρογόνο, το οποίο μπορεί να διαθέσει σε αφθονία. Συνδέοντας μάλιστα το "ροζ" με τις γυναίκες, ο Σαουδάραβας Υπουργός Ενέργειας είπε χαριτολογώντας πως προσλαμβάνουν γυναίκες για το έργο, καθώς "οι γυναίκες είναι ευτυχείς να δουλεύουν με το ροζ". Και, βεβαίως, ξεσήκωσε θύελλα σχολίων για τη θέση της γυναίκας στη Σαουδική Αραβία.

"Τιρκουάζ" είναι το υδρογόνο που παράγεται από μια νέα διαδικασία, την πυρόλυση του μεθανίου (CH4), η οποία ως παραπροϊόν παράγει στερεό άνθρακα. Η διαδικασία δεν βρίσκεται ακόμα σε βιομηχανική κλίμακα, καθώς απαιτεί μεγάλη ποσότητα ενέργειας, η οποία θεωρητικά ΘΑ παράγεται από "Α"ΠΕ. Και, τέλος, υπάρχει και το "λευκό" υδρογόνο, το οποίο υπάρχει στη φύση εγκλωβισμένο σε γεωλογικούς σχηματισμούς, απελευθερώνεται κατά την παραγωγή σχιστολιθικού φυσικού αερίου και δεν έχει προοπτική βιομηχανικής εκμετάλλευσης.

Όποιο χρώμα πάντως και να 'χει το υδρογόνο, οι ιδιότητές του εξακολουθούν να είναι εκείνες που ήταν στο τέλος του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα. Τότε που δοκιμάστηκε κι εγκαταλείφθηκε άνευ επαίνων, μέχρι το όραμα των Ναζί να επανέλθει απ' τους επανενωμένους Γερμανούς, στοιχειώνοντας την ΕΕ.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου