Μανιφέστο-Κραυγή Αγωνίας της Ευρωπαϊκής Βιομηχανίας προς τους πολιτικούς: σταματήστε τα παιχνίδια με τις ΑΠΕ και σοβαρευτείτε!

H Ifiec Europe είναι η ένωση των ενεργοβόρων βιομηχανιών της Ευρώπης. Με έδρα τις Βρυξέλλες, εκπροσωπεί βιομηχανίες στις οποίες το κόστος ενέργειας αποτελεί τον πιο σημαντικό παράγοντα κόστους, με άλλα λόγια είναι η Ευρωπαϊκή ΕΒΙΚΕΝ. Όπως βλέπετε αριστερά στο λογότυπο της Ένωσης, δεν υπάρχουν πουθενά ούτε φωτοβολταϊκά, ούτε ανεμογεννήτριες. Όταν το κόστος ...

είναι σημαντικό κι η αξιοπιστία στην παροχή ηλεκτρισμού ακόμα πιο σημαντική, η βιομηχανία, παντού στην Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο, ξέρει τι θέλει: θερμικές μονάδες από κάρβουνο, φυσικό αέριο, πυρηνικά. Κι αυτά βάζει στο λογότυπο: κανένας δεν κάθεται ν' ασχοληθεί με διακοπτόμενες και στοχαστικές πηγές, όπως τα αιολικά και τα Φ/Β.

Στις 27/2 η Ifiec έδωσε μια συνέντευξη τύπου κι έδωσε στη δημοσιότητα ένα τετρασέλιδο Μανιφέστο-Κραυγή Αγωνίας της Ευρωπαϊκής βιομηχανίας για το κόστος της ενέργειας. Το Μανιφέστο υπογράφεται από 137 διευθύνοντες συμβούλους μεγάλων και πασίγνωστων εταιρειών, όπως οι μεγάλες χαλυβουργίες Αrcelor Mittal και Thyssen Krupp, οι γνωστές γερμανικές χημικές BASF και Bayer, οι μεγάλες υαλουργίες RCR και Saint-Gobain, κλπ. Από την Ελλάδα είδαμε τον Όμιλο Γιούλα, την ΠΑΚΟ-Κολιόπουλος, τη ΜΕΛ, τη Χαλυβουργία και τη Χαλυβουργική, (αν δεν είδαμε κάποιον ας μας συγχωρήσει). Και στο δελτίο τύπου που έβγαλαν, το λένε ξεκάθαρα: The analysis of energy prices and costs in Europe issued by DG Energy on January 22nd  confirms it: EU industry does suffer from an important disadvantage in total energy and climate costs in comparison with competing regions of the world. Such high energy price disparities like the one with the US (energy prices 2 to 3 times higher here) lead to significant changes in the economic structure and have far-reaching effects on investments, production and trade.

"Η ανάλυση των τιμών και του κόστους ενέργειας στην Ευρώπη, που έβγαλε η Γενική Διεύθυνση Ενέργειας στις 22/1 το επιβεβαιώνει: η βιομηχανία της Ευρωπαϊκής Ένωσης υποφέρει από σημαντικό μειονέκτημα στα συνολικά κόστη ενέργειας και κλιματικών στόχων σε σύγκριση με ανταγωνιστικές περιοχές του πλανήτη. Τέτοιες μεγάλες διαφορές στην τιμή ενέργειας, όπως αυτή με τις ΗΠΑ (τιμές ενέργειας 2-3 φορές υψηλότερες εδώ) οδηγούν σε σημαντικές μεταβολές στην οικονομική δομή και έχουν εκτεταμένες επιδράσεις στις επενδύσεις, την παραγωγή και το εμπόριο".

Τι φταίει; Το λένε: δεν φταίει η παγκόσμια αγορά, φταίνε ξεκάθαρα οι εφαρμοζόμενες πολιτικές, όπως οι επιδοτήσεις για τις ανανεώσιμες, η φορολογία, οι χρεώσεις δικτύου, κλπ.

Και συνεχίζει το δελτίο τύπου : "EU’s emerging climate policy measures really matter for the future of the companies signing the manifesto. Here lies the other root cause for increasing cost disadvantages with major competing regions". "Τα κλιμακούμενα μέτρα κλιματικής πολιτικής της ΕΕ έχουν αληθινά σημασία για το μέλλον των εταιρειών που υπογράφουν το Μανιφέστο. Εδώ βρίσκεται η άλλη θεμελιώδης αιτία για τα μειονεκτήματα αυξανόμενου κόστους με τις κύριες ανταγωνιστικές περιοχές".

Το Μανιφέστο δεν μασάει τα λόγια του: "The transition to a low-carbon economy must be driven in a cost- and time-efficient way. More R&D and innovation are needed: immature technologies must not be scaled up too quickly".

"Η μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλού άνθρακα πρέπει να γίνει ελέγχοντας το κόστος και σε βάθος χρόνου. Χρειάζεται περισσότερη έρευνα και καινοτομία: ανώριμες τεχνολογίες δεν πρέπει να μπαίνουν σε εφαρμογή πολύ γρήγορα".

Ένα δισέλιδο είναι ουσιαστικά το μανιφέστο, (η 1η και η 4η σελίδα ουσιαστικά είναι εξώφυλλα), αλλά το μήνυμα το περνάει μια χαρά: "We, the undersigned CEOs of Europe’s major manufacturing industries, call upon the Heads of State and of Government to align the EU’s industry, energy and climate policies towards a new strategy with regulatory stability, consistency and predictability for industrial investment, innovation, growth and jobs in Europe".

"Εμείς, οι υπογράφοντες επικεφαλής των κύριων κατασκευαστικών βιομηχανιών της Ευρώπης, καλούμε τους επικεφαλής των κρατών και των κυβερνήσεων να ευθυγραμμίσουν τις πολιτικές της ΕΕ για τη βιομηχανία, την ενέργεια και το κλίμα προς μια νέα στρατηγική με σταθερότητα κανονισμών, συνέπεια και προβλεψιμότητα για τις βιομηχανικές επενδύσεις την καινοτομία, την ανάπτυξη και τις δουλειές στην Ευρώπη".

Ή, με άλλα λόγια, κύριοι πολιτικοί τα έχετε κάνει μούσκεμα, με τις κλιματικές σας πολιτικές έχετε εκτροχιάσει τις πολιτικές για την ενέργεια και τη βιομηχανία και σας ανακαλούμε στην τάξη! 

Οι αναρτήσεις μας βρίσκονται και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite ! Δείτε μας λοιπόν τώρα και στο Facebook και κάντε Like στη σελίδα μας!

Σε ποιον τα λένε οι Ευρωπαίοι βιομήχανοι; Τα λένε της πεθεράς, για να τ' ακούσει η νύφη. Τα λένε στην Κομισιόν, αλλά στην πραγματικότητα θέλουν να τ' ακούσει η Γερμανία. Η Γερμανία, που από το 2000, με το νόμο EEG για τις ανανεώσιμες, θέλησε να αναπτύξει ένα ολόκληρο νέο βιομηχανικό κλάδο, των ΑΠΕ. Βάφτισε μάλιστα τον κλάδο "πράσινο", προκειμένου να ενσωματώσει στα δυο παραδοσιακά κόμματα, τους Χριστιανοδημοκράτες και τους Σοσιαλδημοκράτες, τις ιδέες του τότε ανερχόμενου "Οικολογικού Κινήματος" των Γερμανών Πράσινων, που έμπαινε δυναμικά σφήνα ανάμεσά τους. Δημιούργησε σε χρόνο-ρεκόρ εκατομμύρια επιδοτούμενες θέσεις εργασίας, θαμπώνοντας τους απανταχού της γης "οικολογούντες", που πίεζαν και στην Ελλάδα ν' ακολουθήσουμε τον ίδιο δρόμο. Και, μια που είναι η χώρα στην οποία αναδείχθηκε ο γκαιμπελισμός, με μια κατάλληλη επικοινωνιακή διαχείριση η Γερμανία οδήγησε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση στην πράσινη παράνοια. Η Γερμανία τη δουλειά της βέβαια έκανε σ' όλη τη δεκαετία του 2000, αλλά, όταν το 2008 ξέσπασε η κρίση με την κατάρρευση της Leehman Brothers, συνέπεσε ταυτόχρονα να έχει αναπτυχθεί και η Κινεζική βιομηχανία των ΑΠΕ. Κι από τότε άρχισε να παίρνει τη γερμανική βιομηχανία ΑΠΕ η κάτω βόλτα, αφού οι Κινέζοι κυριάρχησαν παγκοσμίως, κυρίως στα Φ/Β.

Ποιές είναι λοιπόν οι "ανώριμες" τεχνολογίες, για τις οποίες μιλούν τώρα οι Ευρωπαίοι βιομήχανοι; Μα, φυσικά, αυτές που οδήγησαν στα πελώρια ελλείμματα τους Ειδικούς Λογαριασμούς των χρεοκοπημένων χωρών, όπως στην Ισπανία πρώτα και στην Ελλάδα κατόπιν. Η Γερμανία έχει ήδη πάρει το μήνυμα και ξεκίνησε να παίρνει μέτρα. Είναι όμως ήδη αργά, τα προβλήματα είναι ορατά παντού, και η Γερμανία προσπαθεί να εξάγει το πρόβλημά της στην υπόλοιπη Ευρώπη. Στην Ελλάδα, το πολιτικό σύστημα που οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία δεν έχει πάρει φυσικά τίποτα είδηση κι εξακολουθεί να συνεχίζει το καταστροφικό του έργο: ΦΑΓΕ, 3Ε, ΒΙΟΧΑΛΚΟ αποχώρησαν και περιμένουμε να δούμε ποια άλλη εταιρεία θα είναι η επόμενη για success story.