Ο "Δρόμος του Μεταξιού" θα γίνει πλέον γέφυρα ηλεκτρικών συστημάτων Κίνας-Γερμανίας;

Πριν ένα μήνα έγραφα για το νέο Δια-φωτισμό της ΕΕ, το κλείσιμο των συνόρων για τους πρόσφυγες και το άνοιγμά τους στο Γερμανικό αιολικό ρεύμα, που ψάχνει εναγωνίως να βρει διέξοδο, τη διέξοδο που δεν βρίσκει με τίποτα μέσα στη Γερμανία. Τώρα έρχεται το δημοσίευμα των Financial Times στις 30/3 να βάλει νέα δεδομένα στο ενεργειακό παίγνιο των δικτύων: ο επικεφαλής του Κινεζικού δικτύου ηλεκτρισμού δήλωσε πως οι επενδύσεις της Κίνας σε γραμμές μεταφοράς υπερυψηλής τάσης και μεγάλων αποστάσεων μπορεί ν’ ανοίξουν το δρόμο για εξαγωγές ηλεκτρισμού μέχρι τη Γερμανία!

Η Κίνα είναι μια καθαρά εξαγωγική χώρα και για την προώθηση των εξαγωγών της έκανε το πρόγραμμα “One belt, One road” (OBOR), που στοχεύει στη ...
διασύνδεση των χωρών της Ευρασίας και της Αφρικής μέσω του "Δρόμου του Μεταξιού", τόσο από ξηρά όσο και από θάλασσα: ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, μεταφορές και διαχείριση εμπορευμάτων είναι κάποιοι απ’ τους τομείς που καλύπτει το πρόγραμμα.

Εάν το πρόγραμμα υλοποιηθεί, η Κίνα θα αποκτήσει πρόσβαση σε αγορές με υψηλότερες τιμές ηλεκτρισμού, καθώς η συναλλαγματική ισοτιμία του ευρώ με το γουάν θα έχει καθοριστικό ρόλο στις συναλλαγές. Και οι Κινέζοι θεωρούν πως μπορούν να πουλήσουν ηλεκτρισμό σε τιμή μειωμένη κατά 50%! Η ευθύγραμμη απόσταση απ’ τη Σαγκάη μέχρι το δυτικό άκρο της Κίνας είναι 4.300χλμ, όταν η ευθύγραμμη απόσταση του δυτικού άκρου της Κίνας απ’ το …Βερολίνο είναι 4.900χλμ. Κι ενδιάμεσα υπάρχουν πολλές μεγάλες δυνητικές αγορές για το Κινεζικό ρεύμα, όπως το Πακιστάν, η Ινδία, η Μιανμάρ (πρώην Βιρμανία), το Μπαγκλαντές, κλπ.

Η Κίνα αντιμετώπιζε συχνά μπλακ άουτ πριν μια δεκαετία, καθώς η ζήτηση ηλεκτρισμού δεν μπορούσε να ικανοποιηθεί, ωστόσο ένα εκτεταμένο πρόγραμμα επενδύσεων δημιουργεί ήδη παραγωγικό πλεόνασμα και στον ηλεκτρισμό (ενδεικτικά έχει σε λειτουργία 27 πυρηνικά εργοστάσια, άλλα 27 ήδη κατασκευάζονται για ν’ αυξήσουν την πυρηνική ισχύ σε 58GW και επιπλέον 100 σχεδιάζονται μέχρι το 2030, προσθέτοντας άλλα 150GW). Κι ένας μεγάλος αριθμός υδροηλεκτρικών εργοστασίων στη ΝΔ Κίνα επίσης ψάχνει πού να διοχετεύσει το ρεύμα. Στο τέλος του 2004 η εγκατεστημένη ισχύς στην Κίνα ήταν 443GW και στο τέλος του 2008 είχε φθάσει τα 793GW: η διαφορά των 4 ετών είναι 1,4 φορές η συνολική ισχύς στην Ιαπωνία!

Για να μεταφερθεί το ρεύμα, απ’ την παραγωγή στην Κεντροδυτική Κίνα μέχρι τα κέντρα κατανάλωσης στις ανατολικές ακτές, η Κίνα ανέπτυξε δίκτυα υπερυψηλής τάσης (Ultra High Voltage - 800kV συνεχούς και 1000kV εναλλασσόμενου ρεύματος). Όσο κι αν η υψηλή τάση θεωρείται ασταθής και θέτει τεχνικές προκλήσεις, η πρώτη γραμμή 750kV AC (Guanting-Lanzhou) έγινε το 2005, η πρώτη γραμμή 1000kV AC-654χλμ (Jingdongnan-Nanyang-Jingmen) έγινε το 2006 και η πρώτη γραμμή 800kV DC (Chuxiong-Guangzhou) έγινε το 2010. Με το οκταετές πρόγραμμα 2013-2020 σχεδιάζει την κατασκευή 37 γραμμών UHV, συνολικού μήκους 89 χιλ. χλμ μέχρι το 2020. Μέχρι το τέλος του 2015 είχαν ήδη κατασκευαστεί στην Κίνα οκτώ γραμμές συνολικού μήκους 11,9 χιλ. χλμ και μήκους μιας γραμμής έως 2383χλμ (Jiuquan-Xiangtan), ενώ σχεδιάζουν συνδέσεις μήκους μιας γραμμής έως 5000χλμ. Η Κίνα έχει πάρει επίσης συμβόλαιο στη Βραζιλία, για γραμμή μήκους 2000χλμ-800kV απ’ το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο Belo Monte του βορρά στις πόλεις της ΝΑ Βραζιλίας.

Το πιο ωραίο είναι πως η Κίνα είναι μακράν η χώρα που αναπτύσσει με καταιγιστικούς ρυθμούς τα περισσότερα αιολικά παγκοσμίως, πολλά περισσότερα απ’ τη Γερμανία, και με τα δίκτυα υπερυψηλής τάσης μπορεί να φέρει το αιολικό της ρεύμα, που της δημιουργεί ήδη προβλήματα, όπως είδαμε πριν λίγες ημέρες, στην πόρτα της ΕΕ, μέσω του Γερμανικής έμπνευσης Super Grid της εικόνας! Άλλωστε δεν χρειάζεται να κατασκευάσει δίκτυο μέχρι το ...Βερολίνο, της αρκεί να το φέρει μέχρι τα όρια του Super Grid νότια της Κασπίας, στη ζώνη Ιράν/Ιράκ, και η απόσταση της Δυτικής Κίνας απ' την Τεχεράνη είναι μόλις 2000 χλμ. Με τον ίδιο τρόπο είχε φέρει προ πενταετίας τα φθηνά Φ/Β της στην Ευρωπαϊκή αγορά και κυριολεκτικά "πήρε το σκαλπ" των Γερμανών, οδηγώντας πολλές εταιρείες σε λουκέτο, μαζί μ’ αυτές και τα Ελληνικά εργοστάσια. Και μπορεί η ΕΕ να έσπευσε να βάλει δασμούς και ποσοστώσεις για ν’ αντιμετωπίσει το ντάμπινγκ των Κινέζικων Φ/Β, αλλά η παγκοσμιοποίηση έχει ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου στον πλανήτη και στο τέλος δεν θα μείνει τίποτα όρθιο, η τεχνολογία δίνει λύσεις που ξεπερνούν τους πολιτικούς. 

Οι αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο greeklignite.blogspot.gr και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε "Μου αρέσει" (Like) στη σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση! Και ανοίγετε τις αναρτήσεις, καθώς το Facebook δεν θα σας τις εμφανίζει καθόλου στη ροή αν δει πως δεν τις ανοίγετε.

Την ώρα που η Κίνα αναπτύσσει γραμμές χιλιάδων χιλιομέτρων, η Energiewende έχει κολλήσει στα δίκτυα και δεν λέει να ξεκολλήσει με τίποτα: ενδεικτικά, περίπου 770 χιλιόμετρα είναι το δίκτυο SüdLink, που προορίζεται να ενώσει τις ακτές της Βόρειας Θάλασσας με τη Βαυαρία (απ’ το Brunsbüttel -60χλμ ΒΔ του Αμβούργου- μέχρι το Grafenheinfeld της Βαυαρίας, κάτι σαν να λέμε Πτολεμαΐδα-Μεγαλόπολη), αλλά οι αντιδράσεις των Βαυαρών στη θέα των εναέριων γραμμών μεταφοράς έχουν στείλει το έργο στις καλένδες, προκειμένου να μετατραπεί σε υπογειωμένο καλώδιο συνεχούς ρεύματος, με το κόστος να εκτοξεύεται κατά δισεκατομμύρια ευρώ. Και το ίδιο έχει συμβεί με το μήκους 560χλμ δίκτυο Süd-Ost, (απ’ το Bad Lauchstädt της Σαξονίας-Άνχαλτ στο Meitingen της Βαυαρίας). 

Και τα δυο δίκτυα είναι βασικά έργα της Energiewende, τμήμα του σχεδιασμού να μεταφερθεί μέχρι το 2022 το αιολικό ρεύμα του Βορρά στο βιομηχανικό Γερμανικό Νότο, αλλά όταν το 2022 θα κλείνουν τα πυρηνικά, βάσει του σχεδιασμού, τα δίκτυα ΔΕΝ πρόκειται να υπάρχουν. Και σιγά να μην κλείσουν τα πυρηνικά το 2022 αν δεν έχουν εξασφαλιστεί εναλλακτικές πηγές τροφοδοσίας, οι μηχανικοί της Bundesnetzagentur, της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Δικτύων, δεν υπάρχει περίπτωση να επιτρέψουν στους πολιτικούς να διαλύσουν την ηλεκτροδότηση της Γερμανίας.

Το όνειρο του Γερμανικής έμπνευσης Super Grid, του υπερδικτύου μεταφοράς ηλεκτρισμού, που εκτείνεται απ’ το Καζακστάν μέχρι την Πορτογαλία κι απ’ τη Σκανδιναβία μέχρι την Υποσαχάρια Αφρική, έρχεται όλο και πιο κοντά, με τους Γερμανικούς σχεδιασμούς, που προωθεί άκριτα η ΕΕ. Το Γερμανικό αιολικό ρεύμα μπορεί να μη βρει ποτέ το δρόμο του απ’ τη Σαξονία και την Πομερανία προς τη Βαυαρία και τη Βάδη-Βιρτεμβέργη, λόγω των αντιδράσεων των Βαυαρών ψηφοφόρων των συμμάχων της Μέρκελ, και να διαχυθεί χωρίς περιορισμούς σε 13 γειτονικές χώρες, αποφεύγοντας και τη γκρίνια των Τσέχων και των Πολωνών. Αλλά, αν στο υπερδίκτυο μπει και το Κινεζικό ρεύμα, στη μισή τιμή απ’ το Γερμανικό, που το επιδοτούν αδρά οι ψηφοφόροι της Μέρκελ, τότε να δούμε ποιος θα πρωτοπουλήσει.

Και με όλο τον κακό χαμό που γίνεται στα δίκτυα και τις υποδομές, θα μπορούσε κανείς ν’ αναφωνήσει: "μάθανε ότι η Γερμανία θέλει Super Grid, πλακώσανε και οι Κινέζοι!"