Η Γερμανική οικονομία μόλις ξεκινά τη βύθιση. Θα την αφήσουν να συμπαρασύρει και όλη την ΕΕ;

Η ενέργεια είναι το θεμέλιο του σύγχρονου πολιτισμού κι εδώ και πάνω από 50 χρόνια η Γερμανία βασιζόταν στη φθηνή ενέργεια που έφερνε από Ρωσία, συμπληρωματικά στο δικό της "Schwarze Gold", το "μαύρο χρυσό", τον υπερπολύτιμο λιγνίτη της. Πλέον η Ρωσική φθηνή ενέργεια παύει να υφίσταται και η προφανής αποτυχία της Energiewende, της ενεργειακής της μετάβασης, έχει φέρει στη συζήτηση την επαναλειτουργία λιγνιτικών εργοστασίων που είχαν κλείσει, επειδή λόγω ηλικίας προτιμήθηκε να μη προσαρμοστούν στην Κοινοτική Οδηγία για τις Βιομηχανικές Εκπομπές, να αποσυρθούν και ν' αντικατασταθούν από νεότερα. Μόνο που η επαναλειτουργία των ήδη κλειστών εργοστασίων προσκρούει ακριβώς στη μη συμμόρφωσή τους με την Κοινοτική Οδηγία για τις Βιομηχανικές Εκπομπές!

Η αμηχανία των Γερμανών είναι προφανής κι ελπίζουν να ρεφάρουν επενδύοντας ξανά στο υδρογόνο, όπως είχαν κάνει στα τέλη του 19ου-αρχές 20ού αιώνα, με την ελπίδα τότε να υποκαταστήσουν το πετρέλαιο. Τώρα βέβαια θέλουν να παράγουν το υδρογόνο με ηλεκτρόλυση, χρησιμοποιώντας ηλεκτρισμό από "Α"ΠΕ. Ωστόσο, όπως απέτυχαν τότε, έτσι και τώρα θ' αποτύχουν, καθώς, όση προπαγάνδα και να επιστρατεύσουν, σε παγκοσμιοποιημένη οικονομία τα οικονομικά του υδρογόνου δεν βγαίνουν με τίποτα! 

Το Ομοσπονδιακό Υπερυπουργείο Οικονομικών Υποθέσεων και Προστασίας του Κλίματος δημοσίευσε το 2021 μακροπρόθεσμα σενάρια, που προσδιόρισαν μια απαίτηση χωρητικότητας για αποθήκευση υδρογόνου το 2050 μεταξύ 47TWh και 73TWh, για την επίτευξη "ουδετερότητας αερίων θερμοκηπίου". Μια νέα μελέτη δημοσιεύθηκε πρόσφατα, που αξιολόγησε διάφορες επιλογές για την κάλυψη της απαιτούμενης χωρητικότητας αποθήκευσης υδρογόνου από τεχνοοικονομική άποψη. Το 222 σελίδων πόνημα προσδιορίζει πως πρέπει να ...

μετατραπούν το σύνολο των εγκαταστάσεων αποθήκευσης φυσικού αερίου, προκειμένου ν' αποθηκεύουν περίπου 32TWh υδρογόνου, αλλά, επιπλέον, σε κάθε περίπτωση, πρέπει να κατασκευαστούν νέες αποθήκες, για την υπόλοιπη ποσότητα των 15 έως 41TWh. Η εκτίμηση κόστους για την αποθήκευση υδρογόνου ανεβάζει το λογαριασμό της Energiewende κατά επιπλέον 12,8 δισεκατομμύρια ευρώ κι αυτά είναι μόνο εκτίμηση, άγνωστο αν οι μελετητές έχουν λάβει υπόψη τις πρόσφατες μεγάλες αυξήσεις τιμών των υλικών, καθώς και στη Γερμανία υπάρχει πλέον πληθωρισμός. 

Η μελέτη έγινε από τα INES Initiative Energien Speichern e.V., Bundesverband Erdgas, Erdöl und Geoenergie e.V. και DVGW Deutscher Verein des Gas- und Wasserfaches e.V.

Οι αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο greeklignite.blogspot.gr και αναδημοσιεύονται στο MeWe. Από 1/7/2021 πλέον δεν ανεβαίνουν στο Facebook.

Η αναδημοσίευση επιτρέπεται μόνο εφόσον, είτε στην αρχή είτε στο τέλος, φαίνεται υποχρεωτικά και ξεχωριστά ολόκληρο το κείμενο "Πηγή: greeklignite.blogspot.gr", ακόμα κι αν κάνετε αναδημοσίευση από αλλού. Μην κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε!

Για να καταλαβαίνουμε ωστόσο τι σημαίνει αποθήκευση υδρογόνου, που είναι ένα εξαιρετικά μικρό κι ευκίνητο μόριο, εύκολο να διαφύγει απ' τις καλύτερες αποθήκες, αρκεί να δούμε τα τεχνικά στοιχεία του αυτοκινήτου υδρογόνου Toyota Mirai, που ήδη βρίσκεται στη 2η γενιά του και πωλείται στην Καλιφόρνια, λόγω των απίθανων επιδοτήσεων που έχει εκεί η κάθε πράσινη παλαβομάρα. Το Mirai λοιπόν έχει 3 δεξαμενές για την αποθήκευση 5,6 κιλών υδρογόνου. Η ονομαστική πίεση λειτουργίας της δεξαμενής είναι 70MPa, που σημαίνει 700bar. Και η πίεση πλήρωσης της δεξαμενής είναι 87,5MPa, που σημαίνει 875bar. Τι σημαίνει στην πράξη 700 ή 875 bar; Απλά, τα λάστιχα του αυτοκινήτου σας έχουν πίεση περί τα 2,2-2,5bar. Αν νομίζετε πως υπάρχει ποτέ περίπτωση να γίνει φθηνή μια κατασκευή που αντέχει σε πίεση πάνω από 875bar, κακώς το νομίζετε, καθώς η δεξαμενή κατασκευάζεται με πολυμερή ενισχυμένα με ανθρακονήματα!

Το "κερασάκι στην τούρτα": η Shell μόλις πήρε την επενδυτική απόφαση να κατασκευάσει στο Ρότερνταμ το Holland Hydrogen I, το μεγαλύτερο εργοστάσιο ηλεκτρόλυσης στην Ευρώπη, δυναμικότητας 200MW, για παραγωγή 60 χιλιάδων κιλών υδρογόνου ανά ημέρα. Το εργοστάσιο αναμένεται να λειτουργήσει μέχρι τέλος του 2025 και το "πράσινο" υδρογόνο προορίζεται ν' αντικαταστήσει μέρος του "γκρι" υδρογόνου, που χρησιμοποιείται σήμερα στο Shell Energy and Chemicals Park του Ρότερνταμ. Αν αυτό θα είναι το μεγαλύτερο εργοστάσιο ηλεκτρόλυσης στην Ευρώπη και το υδρογόνο ΔΕΝ χρησιμεύει στην ηλεκτροπαραγωγή, πότε μπορεί η Γερμανία να πάρει "μεταξύ 47TWh και 73TWh" υδρογόνου, ακόμα κι αν μέρος το αγοράζει απ' την όχι κι ακριβώς κοντινή ...Αυστραλία; Κι αν κι όταν το καταφέρει, πόσο ανταγωνιστική θα είναι τότε η οικονομία της;

Κι ένα 2ο "κερασάκι": προσέξατε μήπως πως η ισοτιμία του ευρώ με το δολάριο έφθασε στο 1,017; Χωρίς φθηνή ενέργεια και με χαμηλή ισοτιμία του ευρώ η Γερμανική οικονομία μόλις ξεκινά τη βύθιση. Θα την αφήσουν να συμπαρασύρει και όλη την ΕΕ; Ή μήπως έφθασε η ώρα να διαλυθεί το ΝεοΜαοϊκό κατασκεύασμα που λέγεται ΕΕ και να ξαναστηθεί στις αρχές της ισότιμης συνεργασίας και φιλίας των λαών, πετώντας στο καλάθι της ιστορίας τις Συνθήκες του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας;