Για όλα υπάρχει ο κατάλληλος χρόνος και ο χρόνος για το υδρογόνο ΔΕΝ έχει έλθει ακόμα!

 

Για όλα υπάρχει ο κατάλληλος χρόνος. Αλλά ο χρόνος για το υδρογόνο ΔΕΝ έχει έλθει ακόμα! Κι ας χτυπιέται η Κομισιόν όσο θέλει, ας πετάξει όσα λεφτά νομίζει πως περισσεύουν στους Ευρωπαίους πολίτες στο σύγχρονο πίθο των Δαναΐδων, όπως αλλιώς λέγεται η στρατηγική της για το υδρογόνο. Πρόκειται για λεφτά θα μπορούσαν να ενισχύσουν πολύ καλύτερα τις καταρρακωμένες απ' τον κορονοϊό οικονομίες, αλλά, ως γνωστόν, στην ΕΕ προέχει το τι βιομηχανικό εξοπλισμό θα πουλήσουν οι Γερμανοί και τώρα θέλουν να πουλήσουν εργοστάσια ηλεκτρόλυσης. Στην εικόνα βλέπετε το φιλόδοξο Βαυαρικό μοντέλο Hydrogen 7 (σειρά 7) της προηγούμενης δεκαετίας, που εγκαταλείφθηκε άνευ επαίνων.

Το περασμένο καλοκαίρι, ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (IEA) δημοσίευσε μια έκθεση για τις τεχνικές πτυχές του θέματος του υδρογόνου, πιο πλούσια από οποιαδήποτε προηγούμενη.

Ακολούθησε μια επιστολή προς τους Financial Times από τον Fatih Birol, εκτελεστικό διευθυντή του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας, που προτείνει να θεωρηθεί το υδρογόνο ως σημαντικό στοιχείο για τη μετάβαση από την τρέχουσα παραγωγή και κατανάλωση ενέργειας προς κοινωνίες ουδέτερες σε εκπομπές CO2 έως το 2050.

Η σύσταση προωθήθηκε από τη νέα Επιτροπή της ΕΕ στην πρόσφατη ανακοίνωσή της Μια στρατηγική υδρογόνου για μια ουδέτερη για το κλίμα Ευρώπη στις 8 Ιουλίου και έγινε θερμά δεκτή από τους Financial Times σε ένα κύριο άρθρο.

Κανείς δεν πρέπει να αμφισβητεί την ευελιξία του υδρογόνου ως φορέα ενέργειας.

Μπορεί να αποθηκευτεί μετά τη μετατροπή από ηλεκτρισμό σε περιόδους υπερβολικής παραγωγής "πράσινης" ηλεκτρικής ενέργειας, ιδίως αιολικής ενέργειας.

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί - ως υδρογόνο ή ως δομικό στοιχείο για πιο εξελιγμένα καύσιμα - για διάφορους σκοπούς, όπως οι αεροπορικές μεταφορές, όπου η χρήση ηλεκτρικής ενέργειας είναι πιο δύσκολη απ' ό,τι, για παράδειγμα, επιβατικά αυτοκίνητα ή αντλίες θερμότητας για θέρμανση κτιρίων.

Ευέλικτο, αλλά ...

Αλλά το υδρογόνο είναι επίσης ένας ενεργειακός φορέας που πυροδοτεί διαμάχη.

Οι περιβαλλοντικές ΜΚΟ φαίνεται να απασχολούνται κυρίως με τον κίνδυνο ότι η μελλοντική παραγωγή υδρογόνου θα μπορούσε σε μεγάλο βαθμό να βασίζεται στο φυσικό αέριο (έστω και με τη χρήση τεχνολογίας δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα) και όχι στην "πράσινη" ηλεκτρική ενέργεια, μια πιθανότητα που σε πολλές ΜΚΟ έχει ενεργοποιήσει το ένστικτο ενάντια στα ορυκτά καύσιμα.

Άλλοι, σωστά, επεσήμαναν ότι οποιαδήποτε χρήση υδρογόνου για ν' αντικαταστήσει τα ορυκτά καύσιμα θα συνεπάγεται για το χρήστη πολύ υψηλότερο ενεργειακό κόστος, πιθανώς κατά έναν παράγοντα από τρεις έως πέντε φορές, ανάλογα με τις συγκεκριμένες περιπτώσεις και τις μελλοντικές τιμές του πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Η Κομισιόν δεν έχει δημοσιοποιήσει πολλά για την αντιμετώπιση των εμποδίων που συνδέονται με την ευρύτερη χρήση υδρογόνου στον ενεργειακό τομέα.

Και είναι απολύτως σιωπηλή για το ποια θα μπορούσε να είναι, από κλιματική άποψη, το πιο σημαντικό ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί: παραβλέποντας την ανησυχία για την προέλευση του φυσικού αερίου, είναι η χρήση "πράσινης" ηλεκτρικής ενέργειας για την παραγωγή υδρογόνου μια σοφή πολιτική, σε αυτό το σημείο στο χρόνο και όσο πηγαίνουμε προς το 2030, από άποψη μείωσης των εκπομπών CO2;

Ή θα μπορούσαμε, ενεργώντας διαφορετικά, να επιτύχουμε περισσότερες μειώσεις εκπομπών; Η απάντηση στην πρώτη ερώτηση είναι "όχι", στη δεύτερη "ναι".

Απλή αριθμητική

Η εξήγηση είναι αρκετά απλή: η μετατροπή ηλεκτρικής ενέργειας σε υδρογόνο, "πράσινης" ή μη, συνεπάγεται ...

απώλεια περίπου 30 τοις εκατό του ενεργειακού περιεχομένου της ηλεκτρικής ενέργειας. Και κάθε επόμενο βήμα για την πρακτική χρήση του υδρογόνου θα συνεπάγεται νέα απώλεια 30% (της 70% ενέργειας που απομένει στο υδρογόνο), αφήνοντάς μας συνολικά με περίπου το ήμισυ της αρχικής ηλεκτρικής ενέργειας να είναι διαθέσιμη για χρήσιμους σκοπούς.

Συχνά υποστηρίζεται ότι το υδρογόνο θα "λύσει το πρόβλημα" της πλεονάζουσας "πράσινης" ηλεκτρικής ενέργειας, ιδιαίτερα σε περιόδους με ισχυρή αιολική παραγωγή.

Αυτό δεν πρέπει να γίνει αποδεκτό ως έγκυρο επιχείρημα.

Μπορεί να ισχύει για τη νοτιοανατολική γωνία της Βόρειας Θάλασσας, αλλά εδώ το πρόβλημα είναι μάλλον ανεπαρκής υποδομή για τη μεταφορά της ηλεκτρικής ενέργειας στην ενδοχώρα, ιδιαίτερα στη δυτική και νότια Γερμανία.

Μεγάλα τμήματα της Ευρώπης θα υποφέρουν για να διασφαλίσουν ηλεκτροπαραγωγή χωρίς εκπομπές CO2 το 2030 και θα υποφέρουν ακόμα περισσότερο για να προσφέρουν την "πράσινη" ηλεκτροπαραγωγή που είναι απαραίτητη για τις διαρθρωτικές αλλαγές σε τομείς που εξαρτώνται από ορυκτά καύσιμα, όπως οι οδικές μεταφορές και η θέρμανση κτιρίων.

Συνεπώς, γιατί η Κομισιόν προωθεί μια στρατηγική "χάνω-χάνεις" (lose-lose, πληρώστε περισσότερα, λάβετε λιγότερα), αντί για την ευθεία χρήση "πράσινης" ηλεκτρικής ενέργειας εκεί όπου θα προσφέρει μεγαλύτερες μειώσεις CO2 και με λιγότερα χρήματα;

Σ' αυτό το πλαίσιο, μπορεί πραγματικά να είναι αλήθεια ότι κανείς στις Γενικές Διευθύνσεις Ενέργειας, Κλίματος ή Ανάπτυξης δεν έχει ελέγξει τη στρατηγική για την "κλιματική αποτελεσματικότητα";

Ίσως η στρατηγική θα μπορούσε να είναι αποτέλεσμα πιέσεων από πολλές εταιρείες πίσω από την Ευρωπαϊκή Συμμαχία Υδρογόνου.

Είναι σαφές ότι θα διατεθούν τεράστια ποσά στην εφαρμογή της στρατηγικής και, δυστυχώς, με την απόφαση ότι θα πρέπει να θα δαπανηθούν για την υποστήριξη της κλιματικής αλλαγής το 30% του Ταμείου Ανάκαμψης, καθώς και του 1 τρισεκατομμυρίου ευρώ του επταετούς προϋπολογισμού της ΕΕ, θα υπάρξουν επίσης εύκολα χρήματα.

Οι απόψεις που εκφράστηκαν παραπάνω δεν σημαίνουν, ότι δεν μπορεί να υπάρχουν ειδικές εφαρμογές όπου το υδρογόνο θα μπορούσε να είναι μια έξυπνη ενεργειακή προσέγγιση. Θέλουν μόνο να τονίσουν ότι ο γενικός ενθουσιασμός για το υδρογόνο ως γενικός φορέας ενέργειας θα πρέπει να τεθεί σε αναμονή.

Ο Εκκλησιαστής, (ένα απ' τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, περί το 300 π.Χ.) μας υπενθύμισε σοφά ότι για όλα υπάρχει χρόνος. Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να ξεκινήσει μια σημαντική μετάβαση σε μια οικονομία υδρογόνου.

Οι αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο greeklignite.blogspot.gr και αναδημοσιεύονται στο Facebook. Οδηγίες ρύθμισης για τις "Προτιμήσεις Ενημερώσεων" στο Facebook θα βρείτε εδώ.

Αν λοιπόν φθάσατε μέχρι εδώ, μετά την 1η παράγραφο έχετε διαβάσει την ελεύθερη μετάφραση στα Ελληνικά ενός άρθρου που δημοσίευσε στις 4/8 ο EUobserver, με τίτλο"Why hydrogen is no magic solution for EU Green Deal - Γιατί το υδρογόνο δεν είναι μαγική λύση για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία". Ο αρθρογράφος Jørgen Henningsen εργάστηκε για την Κομισιόν επί σχεδόν 20 χρόνια, πρώτα ως Διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και από το 2001 ως κύριος σύμβουλος της Γενικής Διεύθυνσης Ενέργειας και Μεταφορών. Ήταν επικεφαλής των διαπραγματεύσεων της Κομισιόν για τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το κλίμα και το διάδοχο "Πρωτόκολλο του Κιότο". Συνταξιοδοτήθηκε από την Κομισιόν το 2006 και σήμερα είναι σύμβουλος σε ΜΚΟ.

Μερικά πράγματα είναι απλά κοινή λογική: η ηλεκτροπαραγωγή και γενικά η παραγωγή ενέργειας είναι το θεμέλιο της οικονομίας και του σύγχρονου πολιτισμού. Στη σημερινή, παγκοσμιοποιημένη οικονομία, όποιος έχει φθηνή ενέργεια είναι διεθνώς ανταγωνιστικός, όποιος δεν έχει φθηνή ενέργεια ποτέ δεν θα είναι ανταγωνιστικός. Με το υδρογόνο η ΕΕ απλά πριονίζει ακόμα περισσότερο το κλαδί που καθόμαστε όλοι μας και το οποίο έχει πριονίσει εδώ και χρόνια, τρέχοντας με τα αναποτελεσματικά αιολικά, μόνο και μόνο για να δημιουργήσει βιομηχανία κατασκευής ανεμογεννητριών.

Αν ήταν μόνο τεχνικά τα πράγματα, το ΕΚΕΤΑ έχει παρουσιάσει εδώ και χρόνια τη μετατροπή του CO2 που εκπέμπουν οι λιγνιτικοί ΑΗΣ σε μεθάνιο, μετά από χημική αντίδραση με υδρογόνο που παράγεται από ηλεκτρόλυση με χρήση φωτοβολταϊκών. Αλλά εκτός απ' τα τεχνικά, υπάρχουν και τα οικονομικά κι αυτά είναι αδυσώπητα, όσα λεφτά κι αν ρίξει η Κομισιόν στην εξέλιξη της Γερμανικής τεχνολογίας. Οπότε, το μόνο ερώτημα είναι πόσες γενιές ακόμα θα χαθούν, για να πουλάει ανεμπόδιστα η Γερμανία βιομηχανικό εξοπλισμό και να συνεχίζει τα εξωφρενικά εμπορικά πλεονάσματα σε βάρος των "εταίρων". Το "εταίρων" προφανώς σχετίζεται όχι με "εταίρους", αλλά με "εταίρες"...

Για αναδημοσίευση, πρέπει να φαίνεται υποχρεωτικά ολόκληρο το κείμενο "Πηγή: greeklignite.blogspot.gr".