Ελλάδα-Κεντρική Ευρώπη οδικώς-προτάσεις. Greece-Central Europe road trip travel tips. Μέρος 2 - Part : SRB-HU.

Στο 2^ο μέρος του ταξιδιού προς την κεντρική Ευρώπη θα δούμε τη διαδρομή απ' τα Σκοπιανά/Σερβικά σύνορα, απ' όπου η πιο πάνω εικόνα, μέχρι τα Σερβικά/Ουγγρικά, με ενδιάμεσο σταθμό και διανυκτέρευση στη γενέτειρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, τη Ναϊσσό (Νις) της Σερβίας. Να επαναλάβω τα ευχάριστα νέα, που ούτε και οι Σέρβοι δεν είχαν προλάβει να πληροφορηθούν: ο Σερβικός αυτοκινητόδρομος απ' τα σύνορα μέχρι τη Νις ολοκληρώθηκε παντού, τα έργα στην "Κλεισούρα" έχουν τελειώσει, οπότε η απόσταση καλύπτεται εύκολα. Πιθανώς το τελευταίο τμήμα, που επέτρεψε την ολοκλήρωση, ήταν μια σήραγγα μήκους 1073μ., όπου είδαμε κρεμασμένες μεγάλες Σερβικές σημαίες. Δεν ήταν πάντως η μεγαλύτερη, καθώς υπάρχει και μία των 1,8χλμ.

Αυτοκινητόδρομος σημαίνει διόδια και στη Σερβία τα διόδια έχουν γίνει πλήρως ηλεκτρονικά: σταματάς στη θυρίδα, πιέζεις ένα κόκκινο κουμπί, παίρνεις ένα καρτελάκι και πληρώνεις στην έξοδο. Εδώ Πασοκ-ΝΔ κοιτούν για χρόνια το συμφέρον των εργολάβων και το κομματικό τους κι όχι του κοινωνικού συνόλου, όσο για το Σπίρτζη, ακόμα λέει πως ΘΑ κάνει ηλεκτρονικά διόδια. Κι έμεινε στο ΘΑ. Συναντήσαμε τα πρώτα διόδια λίγο μετά τα σύνορα, στο Πρέσεβο. Λίγο πριν τη Νις τελειώνει το 1ο τμήμα αυτοκινητοδρόμου και πληρώνεις ή 600 RSD (δηνάρια) ή 5,5 ευρώ. Δώσαμε το ακριβές αντίτιμο σε ευρώ, δεν χρειάστηκε να πάρουμε ρέστα, που ενδεχομένως να ήταν σε δηνάρια.

Μπαίνοντας στη Σερβία συναντά κανείς δεξιά κι αριστερά χωριουδάκια με μουσουλμανικά τζαμιά, καθώς προς Δ βρίσκεται το Κοσσυφοπέδιο. Γρήγορα ωστόσο τα τζαμιά εξαφανίζονται, βρισκόμαστε στην ιστορική κοιτίδα των Σέρβων και ορθόδοξες εκκλησίες παντού.

Φθάνοντας απογευματάκι στη Νις περάσαμε ισόπεδες διαβάσεις τρένου και μια διασταύρωση που η πολύ πυκνή και αρρύθμιστη κυκλοφορία θύμιζε Κάιρο ή Ινδία, όχι Ευρωπαϊκή πόλη: περνούσε όποιος προλάβαινε! Με τη βοήθεια της πλοήγησης φθάσαμε στο κέντρο. Υπάρχει κεντρικός πεζόδρομος, όπου και η αγορά, όπου δεσπόζει το εμπορικό κέντρο της πιο πάνω εικόνας.

Σ' αυτή τη σειρά αναρτήσεων δεν θα υπάρχουν ονόματα ξενοδοχείων κι εστιατορίων, μόνο τι συναντήσαμε. Τα κλείσαμε όλα μέσω διαδικτύου, κάποια απ' τους δικτυακούς τόπους των ξενοδοχείων. Στη Νις μείναμε σ' ένα πολύ κεντρικό ξενοδοχείο 3*, δίπλα στην αρχή του κεντρικού πεζόδρομου, που είχε δική του αυλή για δωρεάν παρκάρισμα. Το συγκεκριμένο προσφερόταν σε πολύ χαμηλή τιμή με πρωινό, ωστόσο διαπιστώσαμε πως ήταν παλιό και χρειαζόταν ανακαίνιση. Η ποικιλία στο πρωινό ήταν περιορισμένη, υπήρχαν κυρίως αλλαντικά και τυριά. Παλιό ωστόσο σημαίνει μεγάλο κι άνετο δωμάτιο, ήταν καθαρό, οπότε για μια βραδιά δεν ήταν άσχημο. Το wifi ήταν δωρεάν και δούλευε καλά. Το είχαμε κλείσει με τιμή σε ευρώ και δέχθηκε πληρωμή σε μετρητά με ευρώ κι όχι σε δηνάρια, κάτι πολύ βολικό.

Σε πολύ μικρή απόσταση, στην αρχή του πεζόδρομου, υπήρχε σούπερ μάρκετ 24ωρης λειτουργίας και δυο ανταλλακτήρια συναλλάγματος. Όπως και αργότερα στο Βελιγράδι διαπιστώσαμε, οι διαφορές στις σχέσεις ανταλλαγής στη Σερβία ...
δεν είναι μεγάλες, οι τιμές που είδαμε σε διάφορα ανταλλακτήρια σε Νις και Βελιγράδι κυμαίνονταν από 116,95 μέχρι 117,70 δηνάρια/ευρώ. Προσοχή βέβαια χρειάζεται στη χρέωση προμήθειας, τα πιο πολλά σημεία είναι "0% commission", αλλά υπάρχουν και κάποια που χρεώνουν προμήθεια. Καλό είναι πριν ταξιδέψετε να ενημερωθείτε για το ποια χαρτονομίσματα κυκλοφορούν νόμιμα, προκειμένου να μη βρεθείτε με παλιά, εκτός κυκλοφορίας.

Σκόπια & Σερβία δεν είναι στην ΕΕ και δεν υπάρχει φθηνή περιαγωγή στην υπέροχα "απελευθερωμένη" Ελληνική κινητή τηλεφωνία. Η πιο πάνω εικόνα είναι απ' τα Σκόπια, που η διαδρομή από Γευγελή μέχρι Κουμάνοβο είναι 170χλμ και τα περνάς εύκολα, αχρείαστη να 'ναι η τηλεφωνία!

Στη Σερβία οι αντίστοιχες χρεώσεις είναι ακόμα πιο ακριβές, 3,86€/λεπτό η κλήση προς Ελλάδα, δείτε στην εικόνα τις χρεώσεις για δεδομένα. Σαφώς προτιμότερο να χρησιμοποιήσουμε ελεύθερο wifi, τόσο για τηλεφωνία όσο και για δεδομένα. 

Η Νις διασχίζεται απ' τον ποταμό Νισάβα. Μπαράκια και καφετέριες κατά μήκος του ποταμού συγκεντρώνουν αρκετό κόσμο το καλοκαίρι. Αυγουστιάτικη ζέστη όλο το 24ωρο και χρειαζόμαστε νερό: μια πολύ πρακτική ιδέα ήταν ότι φορτώσαμε στο αυτοκίνητο απ' την Ελλάδα πολυσυσκευασία με μικρά νερά, που μας συνόδευσαν σ' όλες τις χώρες, χωρίς να χρειάζεται να ψάχνουμε.

Στη βόρεια όχθη του ποταμού βρίσκεται το κάστρο της Νις και το Πανεπιστήμιο, όπου έχουν σπουδάσει πολλά Ελληνόπουλα. Στο κάστρο χτυπά ο ρυθμός της Σερβικής τζαζ και τον Αύγουστο γίνεται το Διεθνές Φεστιβάλ Τζαζ NisVille.

Οι αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο greeklignite.blogspot.gr και αναδημοσιεύονται στο Facebook. Να επισκέπτεστε τακτικά το ιστολόγιο για να δείτε τις αναρτήσεις, το FB μάλλον δεν θα σας στείλει σχετική ειδοποίηση. Οδηγίες ρύθμισης για τις "Προτιμήσεις Ενημερώσεων" στο Facebook θα βρείτε εδώ.

ΒΔ του πάρκου, δίπλα στο κάστρο, βρίσκεται ένα αναπαλαιωμένο στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ναζί, το πρώτο που έγινε στη Σερβία. Κάθε Δευτέρα είναι κλειστό, οπότε το είδαμε απ' έξω. Τρομακτικό το θέαμα των σπασμένων γυαλιών, που είχαν τοποθετηθεί πάνω στο μαντρότοιχο για ν' αποτρέπουν αποδράσεις.

Στη νότια όχθη του Νισάβα βρίσκεται η Πλατεία με το μνημείο των Απελευθερωτών της πόλης και ξεκινά ο κεντρικός πεζόδρομος. Οι τουριστικοί οδηγοί λένε πως για φαγητό πρέπει να πας στην οδό Kopitareva, που είναι ένα στενάκι αριστερά και κάθετα στον κεντρικό πεζόδρομο, αμέσως μετά τα φανάρια που βρίσκει κανείς να κόβουν τον κεντρικό πεζόδρομο, στην αντίθετη πλευρά απ' το κάστρο. Το δρομάκι αυτό έχει μήκος μόλις 100μ, μικρότερο από αντίστοιχα με εστιατόρια & καφετέριες, που βρίσκει κανείς σε αρκετές Ελληνικές επαρχιακές πόλεις. Για φαγητό ρωτήστε καλύτερα τους ντόπιους, αυτοί πάντα ξέρουν καλύτερα!

Το επόμενο πρωί ξεκινήσαμε μια μικρή περιήγηση, καθ' οδόν προς Βουδαπέστη. Θυμάστε πως πρέπει να οδηγούμε με αναμμένα φώτα; Πρώτη στάση, στην έξοδο προς Α, ο Πύργος των Κρανίων, ένα αποκρουστικό μνημείο, που έστησαν οι Τούρκοι, γεμίζοντάς το με 952 κρανία νεκρών Σέρβων πολεμιστών στην πρώτη Σερβική Επανάσταση το 1809. Υπάρχει ένα μικρό εισιτήριο, μόνο για τον Πύργο, υπάρχει και λίγο ακριβότερο, που είναι συνδυασμός με επίσκεψη στο Μουσείο.

Βλέποντας την επερχόμενη ήττα οι εγκλωβισμένοι σε γειτονικό λόφο Σέρβοι αυτοανατινάχτηκαν και με τα κρανία τους οι Τούρκοι έστειλαν μήνυμα προειδοποίησης προς όλες τις κατευθύνσεις. Αργότερα τα περισσότερα κρανία αφαιρέθηκαν για να ταφούν, ενώ οι Σέρβοι περιέβαλαν τον Πύργο με εξωτερικό περίβλημα τοποθετώντας στην κορυφή ένα σταυρό. Εξωτερικά δείχνει εκκλησάκι, εσωτερικά αποκαλύπτει τη φρικαλεότητα των Οθωμανών.

Συνεχίζοντας την πορεία προς Α περάσαμε απ' τον Αρχαιολογικό χώρο της Mediana, όπου τα ερείπια απ' το ανάκτορο του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Χωρίς να σταματήσουμε, συνεχίσαμε λίγα ακόμα χλμ Α στη λουτρόπολη Niska Banja, που είναι θέρετρο της Νις. Συνεχίζοντας προς Α κι ακολουθώντας οδοσήμανση βγήκαμε πολύ γρήγορα στον αυτοκινητόδρομο Α4, που έρχεται από Βουλγαρία, και πήραμε κατεύθυνση προς Β, προς το Βελιγράδι. Μπαίνοντας ξανά στον αυτοκινητόδρομο Α1/Ε75 (Σκόπια-Βελιγράδι) γρήγορα βρήκαμε τα διόδια. Πήραμε το καρτελάκι χωρίς καθυστέρηση.

Σε περίπου 2,5 ώρες φτάνει κανείς Βελιγράδι. Στον Α1 βρίσκει κανείς την πιο πάνω πινακίδα, σε ζεύγη που δείχνουν 60 & 40km/h. Υπάρχουν μόνο στο Κυριλλικό αλφάβητο και δείχνουν τον τρόπο κίνησης σε ομίχλη. Δεν υπάρχει αντίστοιχη πινακίδα στα Αγγλικά, οι ξένοι πρέπει να κόψουν το λαιμό τους να μάθουν το Κυριλλικό αλφάβητο. Την ίδια πινακίδα συναντήσαμε αργότερα στην Αυστρία, αλλά κι εκεί μόνο στην τοπική γλώσσα.

Στα μισά του δρόμου το βλέμμα τραβά το εργοστάσιο επεξεργασίας ξυλείας στο Λάποβο, μετά τη Γιαγκόντινα. Λίγο πιο πάνω, στην καμπή του δρόμου όταν ζυγώνει στο Δούναβη, δεξιά φαίνεται το κοκκινωπό εργοστάσιο χαλυβουργίας στο Σμεντέρεβο.

Το τμήμα Νις-Βελιγράδι απαιτεί διόδια ή 900 δηνάρια ή 8€. Η πλοήγηση επέμενε να διασχίσουμε το Βελιγράδι κι έπειτα να στρίψουμε για Νόβι Σαντ/Ουγγαρία, συνεχίζοντας τον αυτοκινητόδρομο Α1/Ε75, ωστόσο είδαμε και πριν το Βελιγράδι πινακίδα που έδειχνε διασταύρωση προς Νόβι Σαντ, μάλλον απ' τη γέφυρα του Πάντσεβο. Στάση για φουλάρισμα και καφέ πριν τη διασταύρωση του Νόβι Σαντ και ξεκινήσαμε το 3ο και τελευταίο τμήμα του Α1/Ε75, προς τα Ουγγρικά σύνορα. Κι αυτό το τμήμα έχει τα δικά του διόδια, πήραμε το σχετικό καρτελάκι.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 7/6/2023: Η -αμόλυβδη 95-βενζίνη στα Σκόπια εξακολουθεί να είναι η φθηνότερη, (80,5 δηνάρια Σκοπίων ή 1,326€/λίτρο σε όλα τα Σκοπιανά πρατήρια, 176 δηνάρια Σερβίας ή 1,50€/λίτρο σε όλα τα Σερβικά πρατήρια, ~1,85€/λίτρο στην Ελλάδα). Τα διόδια των Σκοπίων είναι πλέον σε 5 σημεία (1-1,5-1-1,5-2€, συνολικά 7€). Τα διόδια στη Σερβία είναι 14,5€ στο τμήμα σύνορα Σκοπίων-Βελιγράδι. Παίρνεις καρτελάκι στο 1ο διόδιο και πληρώνεις στο σημείο εξόδου, δεν υπάρχει ενδιάμεση πληρωμή. Αν θελήσετε να κάνετε το Βελιγράδι - Νόβισαντ, τα διόδια είναι ακόμα 2,5€. Στον αυτοκινητόδρομο των Σκοπιανών δεν είδαμε κάπου κάμερες ελέγχου ταχύτητας, αλλά στη Σερβία υπάρχουν σε 2-3 σημεία, στο τμήμα Νις-Βελιγράδι.

Το Νόβι Σαντ είναι περίπου 1 ώρα απ' το Βελιγράδι, με μια μικρή παράκαμψη μπορείς να το δεις. Βγαίνοντας απ' τον Α1, φυσικά πληρώνεις τα διόδια (συμπλήρωση 16/9/19 240 δηνάρια). Δυστυχώς μεσημέρι Τρίτης το παρκάρισμα στο κέντρο, κοντά στο Δούναβη, αποδείχθηκε αξεπέραστο εμπόδιο, δεν υπήρχαν ελεύθερες θέσεις, παρά μόνο αναπηρικές! Το είδαμε λίγο μέσα απ' τ' αυτοκίνητο και φύγαμε για τα σύνορα.

Ξανά καρτελάκι για τα διόδια, στα τελευταία στη Σουμπότιτσα πληρώσαμε 410 (διόρθωση 16/9/19) 390 δηνάρια (από Νόβι Σαντ). Εύκολα φθάσαμε στα σύνορα, μετά τους λόφους του Βελιγραδίου υπάρχει μια απέραντη πεδιάδα.

Στο Σερβικό μεθοριακό σταθμό Horgoš υπήρχε αυξημένη κίνηση και αρκετή ουρά: οι Σέρβοι έλεγχαν ταυτότητες και στην έξοδο απ' τη χώρα. Οι Ελληνικές ταυτότητες πάντως διαπιστώσαμε πως παντού ήταν σαν ένα είδος "μαγικού πάσου", μόλις έβλεπαν όλοι πως είμαστε Έλληνες, δεν μας χασομερούσαν.

Όλοι; Όχι! Οι Ούγγροι τελωνειακοί ήταν οι μόνοι σ' όλο το ταξίδι που άνοιξαν το πορτ μπαγκάζ και ρώτησαν για αλκοόλ και τσιγάρα. Όχι μόνο σε μας, σ' όλα τ' αυτοκίνητα και με 35οC κάτω από καυτό ήλιο, να βράζει η άσφαλτος. Εκεί ξαναμπαίναμε στην ΕΕ και υπήρχαν κάποιοι που έκαναν πιο ευσυνείδητα τη δουλειά τους! Ωστόσο πριν καν απαντήσω, έκανε νόημα να φύγω. Το "μαγικό πάσο" που λέγαμε, καθώς το ίδιο συνέβη με τον Έλληνα που ήταν ακριβώς μπροστά μας, αλλά με Γερμανικές πινακίδες.

Στην επόμενη ανάρτηση η συνέχεια του ταξιδιού, στη Βουδαπέστη και τα παραδουνάβια χωριά, καθ' οδόν προς Τσεχία. Μείνετε συντονισμένοι!

Για αναδημοσίευση, πρέπει να φαίνεται υποχρεωτικά ολόκληρο το κείμενο "Πηγή: greeklignite.blogspot.gr".