Τι συνδέει τη Greenpeace στην Ανατολική Γερμανία με την καλλιέργεια του ανανά στην Αλάσκα;

Η Ανατολική Γερμανία έχει λιγνίτη, πολύ λιγνίτη. Μόνο η Lusatia (Lausitz), μια περιοχή στα ομόσπονδα κρατίδια του Βρανδεμβούργου και της Σαξονίας στα σύνορα με την Πολωνία και την Τσεχία, έχει αποθέματα 12 δισεκατ. τόνους κι ο λιγνίτης αποτελεί εκεί αντικείμενο εξόρυξης απ' το 19ο αιώνα. Στην περιοχή δεν αναπτύχθηκε μόνο η βιομηχανία του λιγνίτη, αναπτύχθηκε και η τεχνολογία εξόρυξης και καύσης, τόσο απ' τις αρχές του 20ού αιώνα όσο και ιδίως μετά τις πετρελαϊκές κρίσεις της δεκαετίας του 1970. Τεχνολογία που έχουμε χρησιμοποιήσει και στην Ελλάδα.

Μετά την πτώση του κομμουνισμού και την ενοποίηση της Γερμανίας ένα κύμα ...
ιδιωτικοποιήσεων σάρωσε την Ανατολική Γερμανία, πολλά παλιά και ρυπογόνα λιγνιτικά και λιθανθρακικά εργοστάσια έκλεισαν και τα λιγνιτωρυχεία μαζί με τα πιο νέα εργοστάσια πέρασαν στην ιδιοκτησία της κρατικής Σουηδικής Vattenfall. Τώρα τι είδους "ιδιωτικοποίηση" είναι να περνάει μια βιομηχανία σε ιδιοκτησία κρατικής εταιρείας θα σας γελάσω, αλλά σήμερα δεν θα μας απασχολήσει αυτό το θέμα.

Η Vattenfall εκτός απ' τη Σουηδία και τη Γερμανία έχει παρουσία επίσης σε Δανία, Πολωνία, Φινλανδία, Ολλανδία & Βρετανία και ήταν ιδιαίτερα περήφανη για το λιγνιτικό της κομμάτι, όπως φαίνεται στην έκθεση για το λιγνίτη, του Ιουλίου 2012. Αλλά στη Σουηδία άλλαξε πέρυσι η κυβέρνηση, η νέα έχει "οικολογικές ανησυχίες" και τον περασμένο Οκτώβριο η κρατική Vattenfall ανακοίνωσε πως ψάχνει αγοραστή για ορυχεία κι εργοστάσια, προκειμένου ν' αποχωρήσει απ' την Ανατολική Γερμανία. Τρόμος απλώθηκε αμέσως πάνω απ' το Βερολίνο για την ασφάλεια ηλεκτροδότησης και άμεση ήταν η Γερμανική αντίδραση: "Μας καταστρέφετε! Είπαμε να κλείσουμε τα πυρηνικά, αλλά όχι να κλείσουμε και το λιγνίτη!" Αυτό είναι το νόημα της επιστολής που έστειλε άμεσα ο αντικαγκελάριος της Γερμανίας Γκάμπριελ στο Σουηδό Πρωθυπουργό Löfven, σύμφωνα με δημοσίευμα των Financial Times. Αλλά οι Σουηδοί δεν έχουν μνημόνια κι ο Löfven" γείωσε" κανονικά τον Γκάμπριελ: "Η διοίκηση της Vattenfall αποφάσισε αυτόνομα και η απόφασή της είναι ευθυγραμμισμένη με την κυβερνητική πολιτική, που θέλει τη Vattenfall ηγέτιδα στις ΑΠΕ και την καθαρή ενέργεια".

Και μετά το "γείωμα" του Γκάμπριελ, η Vattenfall ανέθεσε στη Citi να οργανώσει την πώληση του λιγνιτικού τομέα. Ενδιαφερόμενοι δεν άργησαν να βρεθούν: η ΕΡΗ, δεύτερη μεγαλύτερη εταιρεία της Τσεχίας, καθώς και Ασιάτες επενδυτές εμφανίζονται ήδη ως ενδιαφερόμενοι. Αντίθετα οι άλλοι "παίκτες" της Γερμανίας, η RWE και η EOn δεν φαίνεται να ενδιαφέρονται, καθώς αφενός αυτή την εποχή δεν έχουν τόσα λεφτά, αφ' ετέρου θα έπρεπε να πάρουν έγκριση και από την Επιτροπή Ανταγωνισμού της ΕΕ, κάτι καθόλου σίγουρο. Πάντως έκτοτε δεν είχαμε κάποια επίσημη ενημέρωση απ' την πλευρά της Vattenfall.

Η κίνηση αυτή της Vattenfall "άνοιξε την όρεξη" στην τοπική Greenpeace, που βρήκε ευκαιρία να "σπεκουλάρει", βγάζοντας την έχθρα της προς το λιγνίτη: ανέθεσε στο Institut für ökologische Wirtschaftsforschung (Institute for Ecological Economy Research) την εκπόνηση ενός "οδικού χάρτη" μετάβασης της περιοχής της Lusatia σε οικονομία βασισμένη σε ΑΠΕ, με οριστικό κλείσιμο του λιγνίτη μέχρι το 2030. Βάφτισαν τον οδικό χάρτη ως "κλιματικά φιλικό και κοινωνικά υπεύθυνο", αλλά η "υπευθυνότητα" εξαντλείται πολύ γρήγορα, καθώς υπολογίζουν την απώλεια θέσεων εργασίας σε 4.100, ενώ η Vattenfall, στην έκθεση για το λιγνίτη του Ιουλίου 2012, μιλά για 33.500 θέσεις που εξαρτώνται άμεσα ή έμμεσα απ' τη λιγνιτική βιομηχανία. Δεν βλέπουμε πώς μπορεί να γεφυρωθεί το χάσμα ανάμεσα στα δυο νούμερα.

Το αφήνουμε και πάμε στην έκθεση, όπου στον πίνακα 4 βλέπουμε πως η Vattenfall έχει στη Lusatia τα εργοστάσια Lippendorf (2x875MW), Jänschwalde (6x465MW), Schwarze Pumpe (2x750MW), Boxberg III (2x470MW), Boxberg IV (846+640MW) & Klingenberg (164MW), συνολικά δηλαδή 15 μονάδες με 8.631MW. Ακόμα κι αν η Greenpeace μετρά μόνο την άμεση κι όχι και την έμμεση απασχόληση στη λιγνιτική βιομηχανία, το βλέπουμε λίγο δύσκολο να μπορούν να δουλέψουν 15 μονάδες με 8.631MW και τα ανάλογα λιγνιτωρυχεία με μόλις 4.100 άτομα και κάποιοι πρέπει να ξαναμετρήσουν τις θέσεις εργασίας.

Το αφήνουμε κι αυτό και πάμε στους πίνακες 12 & 13: η Greenpeace θέλει να δει όλο το λιγνίτη της Vattenfall να έχει κλείσει μέχρι το 2030 και μας λέει πως για να αντικατασταθούν οι 4.100 θέσεις που θα χαθούν πρέπει να δημιουργηθούν αντίστοιχες θέσεις εργασίας σε ΑΠΕ.

Υπολόγισε λοιπόν πως πρέπει να αναπτυχθούν στο Βρανδεμβούργο 7.216,5MW αιολικά και 1.290,8MW Φ/Β, ενώ στη Σαξονία πρέπει να αναπτυχθούν 3.067,2MW αιολικά και 2.442,8MW Φ/Β. Είναι καταρχήν ομολογουμένως εντυπωσιακή η ακρίβεια υπολογισμού με ένα δεκαδικό ψηφίο, προσδίδει "ύφος" και κύρος στη "μελέτη". Μόνο που τα 7.216,5+3.067,2= 10.283,7MW αιολικά, ακόμα κι αν υποθέσουμε πως θα έχουν την πολύ καλή για αιολικά 10% αξιοπιστία ισχύος που δέχεται ο δικός μας ΑΔΜΗΕ, ισοδυναμούν στην πραγματικότητα με 1.028,37MW. Τα 1.290,8+2.442,8=3733,6MW Φ/Β τα βράδια και το χειμώνα είναι παντελώς ανύπαρκτα: πώς λοιπόν θα ηλεκτροδοτηθεί η Γερμανία αν σβήσει το λιγνίτη της Lusatia για να ικανοποιηθεί η Greenpeace; Η "μελέτη" το ξεπερνά πανεύκολα: δεν την ενδιαφέρει καθόλου, καθώς η ασφάλεια ηλεκτροδότησης αποτελεί υπερ-τοπικό θέμα! "At this juncture we do not take into account the issue of energy security that has to be decided at a supra-regional level. However, more flexibly operated power plants will be needed in the future to compensate for fluctuating renewables and to ensure energy security. In addition, from the climate protection standpoint, we must reduce fossil fuel must-run capacities and maximize the efficient use of remaining fossil residual energy production through predominantly urban combined heat and power (CHP) facilities." Κατά τα λοιπά ο "οδικός χάρτης" είναι "κοινωνικά υπεύθυνος"!

74GW αιολικά+Φ/Β είχε βάλει μέχρι και το 2014 η Γερμανία, χρυσοπληρωμένα με τις επιδοτήσεις απ' τους Γερμανούς καταναλωτές και ούτε ηλεκτροδότηση είδε, ούτε μείωση των εκπομπών CO2 είδε. Τι περισσότερο θα κάνουν άλλα 14GW; Μια τρύπα στο νερό! Ή μάλλον θα παράγουν άχρηστο περισσευούμενο ρεύμα, που δεν θα ξέρει η Γερμανία πώς να το ξεφορτωθεί και θα πληρώνει κι από πάνω τους γείτονες για να της το πάρουν, όπως θα δούμε στην ανάρτηση της Δευτέρας!

Οι αναρτήσεις μας βρίσκονται και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε «Μου αρέσει» (Like) στη σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση! Και ανοίγετε τις αναρτήσεις, καθώς το Facebook δεν θα σας τις εμφανίζει καθόλου στη ροή αν δει πως δεν τις ανοίγετε.

Για να κρίνετε μάλιστα καλύτερα την "κοινωνική υπευθυνότητα" της Greenpeace και της "μελέτης" της, που θέλει Φ/Β στη Σαξονία & το Βρανδεμβούργο, αρκεί μόνο να διαβάσετε στη Frankfurter Allgemeine Zeitung τι είπε για τα Φ/Β, (στις 22.4.2015 στο Χιούστον, στο περιθώριο του μεγαλύτερου συνέδριου πετρελαίου, το IHS Ceraweek), ο Joe Kaeser, Διευθύνων Σύμβουλος της μεγάλης Γερμανικής εταιρείας Siemens, πολύ γνωστής μας στην Ελλάδα και βεβαίως όχι μόνο για τα προϊόντα της:  "Lustig machte sich Kaeser über die deutsche Energiewende. Wer je die Energiepolitik eines Landes bestimmen müsse, müsse einfach das Gegenteil von dem machen, was in Deutschland gemacht werde. Deutschland subventioniere erneuerbare Energie mit einer Garantiesumme von knapp 500 Milliarden Euro. Er hoffe, dass es wenigstens gelinge, den Export von Windkraftanlagen zu beflügeln. Die Förderung von Photovoltaik in Deutschland findet er so sinnvoll wie den Anbau von Ananas in Alaska. - Ο Kaeser αστειεύτηκε για τη Γερμανική Energiewende. Όποιος θέλει να καθορίσει την ενεργειακή πολιτική μιας χώρας, απλά θα πρέπει να κάνει το αντίθετο από αυτό που γίνεται αυτή τη στιγμή στη Γερμανία. Η Γερμανία επιδοτεί τις ΑΠΕ με ένα εγγυημένο ποσό των περίπου 500 δισεκ. ευρώ. Ελπίζει ότι τουλάχιστον θα πετύχει την ενίσχυση των εξαγωγών των ανεμογεννητριών. Η προώθηση των φωτοβολταϊκών στη Γερμανία, είναι τόσο χρήσιμη, όσο η καλλιέργεια ανανά στην Αλάσκα".

Μήπως λοιπόν θα ήταν καλύτερα αν πρότεινε η Greenpeace και ο μελετητής της να καλλιεργήσουν ανανάδες στη Σαξονία και το Βρανδεμβούργο, αντί για την προώθηση των Φ/Β; Μάλλον πιο ζεστό είναι εκεί το κλίμα σε σύγκριση με την Αλάσκα. Κι έρχεται και η "υπερθέρμανση" του πλανήτη, που θα βοηθήσει κι αυτή λιγάκι. Ε, τι λέτε; Και φυσικά ο Kaeser θα πρέπει να βρει κάποια άλλη χώρα να εξάγει τις αναξιόπιστες για ηλεκτροδότηση ανεμογεννήτριές του, στην Ελλάδα έχουμε λιγνίτη. Όχι τόσο όσο έχει η Lusatia, αλλά πάντως αρκετό για τουλάχιστον ένα αιώνα ακόμα.