2030-2040: η δεκαετία που τα ποντίκια θα κατακλύσουν το Σλέσβιχ-Χολστάιν; Βάλτε κι άλλα αιολικά κ. Βερροιόπουλε!

Το ιστολόγιο έχει μονίμως σε περίοπτη θέση το καταπληκτικό βίντεο του Γιάννη Σκαρπαθιωτάκη, που δείχνει το "ατύχημα" ενός περήφανου γύπα στα Αστερούσια βουνά της Νότιας Κρήτης. Το περήφανο -και κατά τα λοιπά προστατευόμενο- αρπακτικό πουλί έκανε το μοιραίο λάθος να πετάξει πάνω από αιολικό πάρκο και η φτερωτή μιας ανεμογεννήτριας το τσάκισε, κάτι το εντελώς αναμενόμενο, μια που διεθνώς οι ανεμογεννήτριες έχουν χαρακτηριστεί ως "bird choppers" ("τεμαχιστές" πουλιών). Μάλιστα το συγκεκριμένο αιολικό πάρκο είναι σχετικά παλιό κι έχει μικρές ανεμογεννήτριες, αυτές που εγκαθίστανται τώρα είναι πολύ μεγαλύτερες, οπότε η φτερωτή τους σαρώνει πολύ μεγαλύτερη έκταση κι αυξάνει τις πιθανότητες να σκοτώσει ό,τι πετούμενο βρεθεί στο "βεληνεκές" της. Όσα και να λέει το αιολικό λόμπυ, για πουλιά που "τα τρώνε οι γάτες" ή "προσκρούουν σε κτήρια", η πραγματικότητα είναι αμείλικτη, τα πουλιά δεν μπορούν ν' αποφύγουν τις περιστρεφόμενες λεπίδες, που καλύπτουν πλέον τεράστιες εκτάσεις.

Τα νέα για το θέμα "πουλιά και ανεμογεννήτριες" μας έρχονται απ' τη Γερμανία κι αφορούν τα ευρήματα μιας νέας, αδημοσίευτης ακόμα, μελέτης, που χρηματοδοτείται απ' το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών, (αυτό που έχει Υπουργό τον Γκάμπριελ και μαζί με τη Μέρκελ έβαλαν πολύ πρόσφατα φρένο στην επέκταση των χερσαίων αιολικών, μέσω της αναμόρφωσης του νόμου EEG). Η μελέτη ονομάζεται "Progress - Πρόοδος", έγινε από συνεργαζόμενους επιστήμονες διάφορων ινστιτούτων κι αφορά τις επιπτώσεις 46 αιολικών πάρκων στα πουλιά σε χρονικό διάστημα δυόμισι ετών. Όπως έγραψε πρόσφατα η Γερμανική εφημερίδα Tageszeitung (ΤΑΖ), η περίπου 400 σελίδων τελική έκθεση είναι έτοιμη από τα τέλη του περασμένου έτους, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει κυκλοφορήσει. Απ' το Υπουργείο είπαν στην ΤΑΖ αόριστα πως η ανακοίνωση της μελέτης "αναμένεται μέσα στις προσεχείς εβδομάδες", χωρίς να αιτιολογήσουν την καθυστέρηση. Ωστόσο τα πρώτα συμπεράσματα παρουσιάστηκαν ήδη σε μια συνεδρίαση και είναι πολύ ανησυχητικά για ...
τις επιπτώσεις των ανεμογεννητριών στους πληθυσμούς της γερακίνας στο πιο βόρειο κρατίδιο της Γερμανίας, το Σλέσβιχ-Χολστάιν: κάθε χρόνο περίπου το 6% του πληθυσμού της γερακίνας συγκρούεται με ανεμογεννήτριες και δεν χρειάζεται φυσικά να πω ποιος υφίσταται τις επιπτώσεις απ' τη σύγκρουση, πάντως όχι οι ανεμογεννήτριες! 

Οι αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο greeklignite.blogspot.gr και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε "Μου αρέσει" (Like) στη σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση! Και ανοίγετε τις αναρτήσεις, καθώς το Facebook δεν θα σας τις εμφανίζει καθόλου στη ροή αν δει πως δεν τις ανοίγετε. 

Ήδη έχει ξεκινήσει μια συζήτηση για το αν το 6% συνιστά πρόβλημα, ποσοστό που χονδρικά σε μια 25ετία θα μεταβάλει τις γερακίνες σε είδος προς εξαφάνιση, προκαλώντας αλυσιδωτές επιπτώσεις στην τροφική αλυσίδα (κύρια τροφή της γερακίνας είναι τα ποντίκια των χωραφιών και τα χωράφια του Γερμανικού Βορρά είναι πλέον τίγκα στις ανεμογεννήτριες). Αν χονδρικά υπολογίσουμε πως οι ανεμογεννήτριες αναπτύχθηκαν μαζικά στο Σλέσβιχ-Χολστάιν γύρω στο 2005-2010, η 25ετία συμπληρώνεται κάπου στο 2030: θα παρατηρούμε τότε αύξηση του πληθυσμού των ποντικιών στο Σλέσβιχ-Χολστάιν, μια που θα έχει εξοντωθεί ένας απ' τους βασικούς φυσικούς θηρευτές τους; Πάντα υπάρχει βέβαια ο κίνδυνος ότι η σταδιακή εξόντωση των γερακιών θ' αυξάνει σταδιακά τον πληθυσμό των ποντικιών και η αύξηση του πληθυσμού των ποντικιών θα προσελκύει γεράκια από τις κοντινές περιοχές, σ' ένα συνεχώς τροφοδούμενο σπιράλ θανάτου για τ' αρπακτικά, τη στιγμή που οι τοπικού χαρακτήρα μετρήσεις δεν θα δείχνουν πρόβλημα μείωσης του πληθυσμού, καθώς το Σλέσβιχ-Χολστάιν θα τροφοδοτείται σε γερακίνες απ' την υπόλοιπη Ευρώπη.

Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία για τη Φύση (Naturschutzbund - Nabu) θεωρεί πως υπάρχει κίνδυνος μείωσης των τοπικών αποθεμάτων της γερακίνας, την ίδια στιγμή που οι τοπικοί Οικολόγοι λένε πως "δεν βλέπουν απειλή για την ύπαρξη των πουλιών" και θεωρούν "πολύ μεγαλύτερο τον κίνδυνο της κλιματικής αλλαγής, που μπορεί ν' αποτραπεί με τις ανεμογεννήτριες". Και τόσο το αιολικό λόμπυ όσο και το Naturschutzbund, σε μια προφανή ένδειξη αμηχανίας για τις πιθανές επιπτώσεις, ήδη συζητούν για ένα συμβιβασμό σε ό,τι αφορά την απόσταση νέων αιολικών πάρκων από περιοχές με φωλιές γερακίνας. Μόνο που η γερακίνα είναι ένα πολύ κοινό είδος αρπακτικού και φωλιάζει σχεδόν παντού, οπότε πρακτικά δεν θα μείνουν θέσεις για νέα χερσαία αιολικά! Η πιθανότητα αυτή έχει ήδη φέρει νευρική κρίση στους ασχολούμενους με τα αιολικά στη Γερμανία!

Είναι εντελώς ασυγχώρητη επιπολαιότητα -για να μην πω κάτι άλλο- όσων παρουσίασαν τις ανεμογεννήτριες ως λύση στο κατασκευασμένο πρόβλημα της "ανθρωπογενούς" κλιματικής αλλαγής, παραβλέποντας το ό,τι είναι ακριβώς η τυχαιότητα του ανέμου ο λόγος που τα ατμόπλοια αντικατέστησαν τα ιστιοφόρα και οι ηλεκτρικοί κυλινδρόμυλοι έκαναν τουριστικό αξιοθέατο τους ανεμόμυλους.

Μετά από όσα έχουν γίνει γνωστά για τις επιπτώσεις των αιολικών στα απειλούμενα είδη της πανίδας μας, όπως στους μαυρόγυπες της Ροδόπης, θα είναι εντελώς απαράδεκτο αν το Υπουργείο Περιβάλλοντος συνεχίζει να εγκρίνει Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αιολικών πάρκων, που έχουν "συνταχθεί" με αντιγραφή+επικόλληση συνεχώς των ίδιων τυποποιημένων παραγράφων για την προστασία της πανίδας. Είναι καιρός για μια ριζική αναθεώρηση της ενεργειακής πολιτικής, να τραβηχτεί μια γραμμή και να πούμε "φτάνει ως εδώ! Όχι άλλα αιολικά!" Αν θέλουμε σώνει και καλά ΑΠΕ, για να "σώσουμε τον πλανήτη", ας βάλουμε επιτέλους κάποτε να δουλέψει το υδροηλεκτρικό της Μεσοχώρας! Κι αν πρέπει ν' αγοράσουμε σώνει και καλά Γερμανικά προϊόντα, μη τυχόν και λιγοστέψει το Γερμανικό εμπορικό πλεόνασμα και πάθει κάτι ο Σόιμπλε, τα Φ/Β στις στέγες είναι απείρως πιο φιλικά στο περιβάλλον απ' τα αιολικά, δεν εγκυμονούν κινδύνους για την πανίδα, δεν παρεμβαίνουν στην οικολογική ισορροπία, δεν διαταράσσουν το τοπίο και δεν γεμίζουν την ύπαιθρο παλιοσίδερα. Προκαλεί συνεπώς ιδιαίτερα αλγεινή εντύπωση η εμμονή του Υπουργείου Ενέργειας να βάλει κι άλλα αιολικά μέχρι το 2020, λες και δεν μας φτάνουν αυτά που ήδη έχουμε.