Παγκόσμια Ημέρα Ανέμου 2016: μόνο ούριος δεν είναι πια ο άνεμος για τα αιολικά στην Ελλάδα!

Η 15η Ιουνίου γιορτάζεται ως "Παγκόσμια Ημέρα Ανέμου" κι αν ανατρέξει κανείς στις επετειακές δηλώσεις, έστω και μόνο της ΕΛΕΤΑΕΝ, θα διαπιστώσει αβίαστα πως ισχύει και σ' αυτή την περίπτωση το "κάθε πέρυσι και καλύτερα". "Καλύτερα" για τα αιολικά φυσικά, καθώς για όλους τους υπόλοιπους των ΑΠΕ και ιδίως για τα Φ/Β τα "καλύτερα" είναι μπροστά.

Παρά τα αντιφατικά μηνύματα που εκπέμπει κάθε τόσο η κυβέρνηση Σύριζα-ΑΝΕΛ για τα ενεργειακά, η ουσία είναι πως απ' το Φλεβάρη του 2015 και μετά τα πράγματα μόνο ρόδινα δεν είναι για τα αιολικά. Τι να πρωτομετρήσει κανείς;

• Πως ακόμα δεν έχει εκδοθεί το νέο υποστηρικτικό πλαίσιο για τις ΑΠΕ, μ' αποτέλεσμα οι "επενδυτές" να κάθονται σ' αναμμένα κάρβουνα, καθώς δεν ξέρουν αν θα πάρουν την εγγυημένη ταρίφα, στην οποία είχαν καλομάθει στα χρόνια της "πράσινης ανάπτυξης"; Χωρίς εγγυημένη ταρίφα οι "επενδυτές" "την κάνουν μ' ελαφρά πηδηματάκια" γι' άλλες πολιτείες, αφήνοντας τις βουνοκορφές και τα νησιά μας στην ησυχία τους.
• Το ό,τι το αιολικό λόμπυ γκρινιάζει πως η κυβέρνηση τους αγνοεί εντελώς όταν ζητούν εξαίρεση των νέων αιολικών πάρκων από διαγωνιστικές διαδικασίες; Μα αυτοί δεν μας φλόμωσαν στο παραμύθι πως σε όρους κόστους κύκλου ζωής τα αιολικά είναι πιο φθηνά από άλλες τεχνολογίες; Γιατί τότε φοβούνται τον ανταγωνισμό, σε μια πραγματικά ελεύθερη αγορά, χωρίς επιδοτήσεις σε βάρος των καταναλωτών;
• Το ό,τι ο Σταθάκης ...
  ξέχασε εντελώς στο νέο αναπτυξιακό νόμο την ύπαρξη των αιολικών;
• Ή το ό,τι ο νέος αναπτυξιακός βάζει "τα δυο πόδια σ' ένα παπούτσι" για "επενδύσεις" που ξεκίνησαν με το παλιό επιδοτούμενο καθεστώς, αλλά δεν εννοούν να ολοκληρωθούν και πλέον έχουν προθεσμία κάτι λιγότερο από ένα έτος για να γίνουν;

Η πιο καλή απόδειξη ωστόσο πως κάτι έχει αλλάξει φέτος στο Υπουργείο της Λεωφόρου Μεσογείων, σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση των αιολικών, είναι η αφίσα της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας Ανέμου. Ποια αφίσα; Μα, ακριβώς, αυτή που φέτος δεν την είδαμε πουθενά, ενώ η περυσινή, που τη βλέπουμε δίπλα, καμάρωνε "υπό την αιγίδα του ΥΠΕΚΑ", του ΥΠΕΚΑ των ΣαμαροΒενιζέλων ασφαλώς, καθώς το Υπουργείο είχε ήδη αλλάξει όνομα και λεγόταν ΥΠΑΠΕΝ. Κι από κοντά και οι αγαστοί διαχειριστές του δημόσιου χρήματος, η χρεοκοπημένη και ανακεφαλαιοποιημένη με τα λεφτά των πολιτών Εθνική Τράπεζα και η ΔΕΗ του Ζερβού των αιολικών, αυτού που μπορεί να μην έβαλε ΑΠΕ, αλλά επί των ημερών του το μείγμα της ηλεκτροπαραγωγής πρώτα οδηγήθηκε στο φυσικό αέριο κι έπειτα στις εισαγωγές ηλεκτρισμού.

Φέτος τα πανηγυράκια του αιολικού λόμπυ ήταν πολύ περιορισμένα, "μεταξύ συγγενών και φίλων", ίσως με τσάι και κουλουράκια, κάτι σαν μνημόσυνο, για ν' αναπολούν τα περασμένα μεγαλεία.

Φυσικά φέτος είχαμε:

• στην Ελλάδα το παράδειγμα των απανωτών μπλακ άουτ της Ρόδου, που απέδειξαν και στον πιο δύσπιστο τι παθαίνει όποιος βάζει άκριτα αιολικά, ακόμα κι εκεί όπου έχει ηλεκτροδότηση με πετρελαιομηχανές. 
• Στην Ισπανία το παράδειγμα του Ελ Ιέρο, που απέδειξε πως τα αιολικά ούτε και με αντλησιοταμίευση δεν καταφέρνουν να δώσουν αξιόπιστη ηλεκτροδότηση. 
• Στη Γερμανία τη σε εξέλιξη διαδικασία αναμόρφωσης του Νόμου EEG, που βάζει φρένο στη διαδικασία ανάπτυξης των αιολικών, καταργεί το καθεστώς των εγγυημένων τιμών και βάζει τα αιολικά σε διαγωνιστική διαδικασία. 
• Στη Σουηδία την απόφαση να βάλουν νέα πυρηνικά, επειδή, αν έβαζαν αιολικά, θα κατέληγαν με ΑΎΞΗΣΗ των εκπομπών CO2! 

Και σαν "κερασάκι στην τούρτα" έχουμε τη δημοσιοποίηση των απολογιστικών στοιχείων για τη συμμόρφωση των χωρών στους στόχους του Πρωτοκόλλου του Κιότο, όπου ανάμεσα στις λιγοστές χώρες που δεν τα κατάφεραν να πιάσουν τους στόχους φιγουράρουν εντυπωσιακά οι πολύ αιολικές Δανία και Ισπανία. Αλλά γι' αυτό θα πούμε περισσότερα στην επόμενη ανάρτηση, προς το παρόν να στείλουμε τη συμπάθειά μας στο χειμαζόμενο στην Ελλάδα κλάδο των αιολικών. Και του χρόνου χειρότερα!