O ΑΔΜΗΕ είναι ο "Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας. Είναι 100% θυγατρική εταιρεία της ΔΕΗ Α.Ε., που διαχωρίστηκε απ' τη ΔΕΗ μόνο και μόνο για συμμόρφωση με τις διατάξεις τις Οδηγίας 2009/72/ΕΚ της Ευρωπαϊκής Ένωσης .
Τη σπονδυλική στήλη του διασυνδεδεμένου συστήματος μεταφοράς αποτελούν οι τρεις γραμμές διπλού κυκλώματος των 400 kV, που μεταφέρουν ηλεκτρισμό, κυρίως από το σπουδαιότερο για την χώρα μας ενεργειακό κέντρο παραγωγής της Δυτικής Μακεδονίας. Στην περιοχή αυτή, παράγεται περίπου το 70% της συνολικής ηλεκτροπαραγωγής της χώρας που στη συνέχεια μεταφέρεται ...
στα μεγάλα κέντρα κατανάλωσης της Κεντρικής και Νότιας Ελλάδας, όπου καταναλώνεται περίπου το 65% της ηλεκτρικής ενέργειας.
Το διασυνδεδεμένο σύστημα μεταφοράς διαθέτει επιπλέον γραμμές των 400 kV καθώς επίσης εναέριες, υπόγειες γραμμές και υποβρύχια καλώδια των 150 kV που συνδέουν την Άνδρο και τα νησιά της Δυτικής Ελλάδας, Κέρκυρα, Λευκάδα, Κεφαλονιά και Ζάκυνθο με το διασυνδεδεμένο σύστημα μεταφοράς, καθώς και μία υποβρύχια διασύνδεση της Κέρκυρας με την Ηγουμενίτσα στα 66 kV. Στις 30 Ιουνίου 2012 το διασυνδεδεμένο σύστημα μεταφοράς αποτελούνταν από 11.303 χλμ. γραμμών μεταφοράς, και 291 Υποσταθμούς, με 619 Μετασχηματιστές, με συνολική εγκατεστημένη ισχύ 50.749 MVA. Πρόκειται δηλαδή για μια τεράστια Δημόσια Περιουσία, που χτίστηκε κυριολεκτικά απ' το μηδέν στη μεταπολεμική Ελλάδα. Δυο γενιές Ελλήνων έχτιζαν και χρηματοδοτούσαν με το μόχθο τους το ηλεκτρικό σύστημα. Οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων στη ΔΕΗ είναι κι αυτές ενσωματωμένες (και) στα δίκτυα.
Ο ΑΔΜΗΕ σαν εταιρεία δημόσιας ωφέλειας, δεν έχει στόχο το κέρδος. Το περιθώριο κέρδους του το 2012 ήταν 7,6%, προκειμένου να μπορεί να χρηματοδοτεί επενδύσεις στο δίκτυο.
Ο ΑΔΜΗΕ είναι Στρατηγικής Σημασίας Εθνική Υποδομή, θεμέλιο για την οικονομική και παραγωγική ανάπτυξη της χώρας, θεμέλιο για τη διασφάλιση της αδιάλειπτης τροφοδοσίας των πολιτών με ηλεκτρικό ρεύμα, θεμέλιο της διασφάλισης της συμμετοχής τους στα αγαθά του σύγχρονου πολιτισμού. Όλες οι μεγάλες και ενεργοβόρες βιομηχανίες τροφοδοτούνται απευθείας απ' το δίκτυο της υψηλής τάσης.
Ο ΑΔΜΗΕ με τα Κέντρα Κατανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας είναι θεμέλιο για τη Δημοκρατία, την Εθνική Άμυνα και την Ασφάλεια της Πατρίδας μας. Όποιος ελέγχει τη μεταφορά της ηλεκτρικής ενέργειας ουσιαστικά ελέγχει τη χώρα. Ακόμα κι ο Σαμαράς, όταν μιλούσε στο Ζάππειο για ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, αναγνώρισε ότι τα δίκτυα πρέπει να είναι κάτω από εθνικό έλεγχο. Έλεγχο ουσιαστικό, όχι με εφευρήματα του τύπου "καταστατικής μειοψηφίας".
Τα δίκτυα υψηλής τάσης είναι φυσικό μονοπώλιο. Δεν υπάρχει καμιά λογική στο να δημιουργείς ιδιωτικό μονοπώλιο. Ακόμα και στη Γερμανία, που υπάρχουν 16 ομόσπονδα κρατίδια, δεν υπάρχουν 16 "εθνικοί" διαχειριστές του δικτύου μεταφοράς, αλλά μόνο τέσσερις, που λειτουργούν υπό ομοσπονδιακό έλεγχο, ακριβώς γιατί η μεταφορά της ηλεκτρικής ενέργειας δεν προσφέρεται για πειραματισμούς. Πειραματισμούς που θέλει η κυβέρνηση να ξεκινήσει στην ταλαίπωρη χώρα, για να αποκτήσουν κάποιοι κοψοχρονιά όσα έχτιζαν δυο γενιές Ελλήνων ...
Τα δημόσια αγαθά δεν προσφέρονται για πειράματα ιδιωτικοποιήσεων. Κανείς δεν φαίνεται να έχει μάθει κάτι απ' τα απανωτά μπλακ άουτ της Καλιφόρνια. Μια απ' τις μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου έμεινε το 2000-2001 από ρεύμα, η παραγωγή δεν έφτανε να καλύψει τη ζήτηση, και αφού πρώτα οι τιμές του ηλεκτρικού εκτινάχθηκαν κατά 800% μεταξύ Απριλίου και Δεκεμβρίου 2000. Οι, ιδιώτες βεβαίως-βεβαίως, παραγωγοί ενέργειας απέσυραν εργοστάσια για "συντήρηση" την περίοδο αυξημένης ζήτησης, προκειμένου να επηρεάσουν τις τιμές του ηλεκτρικού προς τα πάνω. Η περιορισμένη χωρητικότητα των δικτύων υψηλής τάσης σε συνδυασμό με το ρυθμιστικό πλαίσιο επέτρεψαν την πλήρη χειραγώγηση της αγοράς από "επενδυτές" με τα "όμορφα" ονόματα "Fat Boy", "Death Star", "Forney Perpetual Loop", "Ricochet", "Ping Pong", "Black Widow", "Big Foot", "Red Congo", "Cong Catcher" and "Get Shorty". Τότε εμφανίστηκε κι ο όρος "Megawatt laundering", ανάλογος του "Μoney laundering", που είναι βεβαίως το "ξέπλυμα μαύρου χρήματος".
Οι νομοθέτες της Καλιφόρνια, ανάλογα με τη δική μας κυβέρνηση, (αφού στην Ελλάδα η νομοθετική εξουσία ασκείται πια απ' την εκτελεστική), ανέμεναν ότι ο ανταγωνισμός των ιδιωτών θα έριχνε τις τιμές για τον καταναλωτή. Ο δρόμος για την κόλαση είναι πάντα στρωμένος με καλές προθέσεις. Και όταν η ζήτηση του ρεύματος αυξήθηκε, οι ιδιώτες παραγωγοί δεν έκαναν τις απαραίτητες επενδύσεις για επέκταση της δυναμικότητας, αλλά αγόραζαν ρεύμα στην ημερήσια spot αγορά. Τελικό αποτέλεσμα : το κόστος για την οικονομία απ' τα απανωτά μπλακ άουτ έφτασε τα 40-45 δισεκατ. δολάρια!
Οι επενδύσεις που χρειάζονται στην ενέργεια είναι μεγάλες, με μεγάλο χρόνο απόσβεσης και μικρά ποσοστά κέρδους, προκειμένου να παραμένει το κόστος της ενέργειας προσιτό στον τελικό καταναλωτή. Η φύση λοιπόν των επενδύσεων αυτών είναι από μόνη της το φυσικό αντικείμενο του δημόσιου τομέα, αφού παντού και πάντοτε έχει αποδειχθεί ότι οι ιδιώτες ενδιαφέρονται μόνο για το βραχυπρόθεσμο και μεγιστοποιημένο κέρδος, όχι για τη δημόσια ωφέλεια.
Τα δυο κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα στη μεταπολίτευση έχουν καταφέρει να ταυτιστούν τόσο πολύ με τον κρατικό μηχανισμό, που να κατασυκοφαντήσουν τελικά την έννοια του "δημόσιου". Όταν "πονάει το χέρι" δεν "κόβουμε το κεφάλι". Δεν είναι οι ιδιωτικοποιήσεις που χρειαζόμαστε, είναι νέοι θεσμοί αποσαφήνισης και προάσπισης της έννοιας του "δημόσιου". Είναι νέοι θεσμοί που θα φέρουν την αποκομματικοποίηση του κράτους, την αξιοκρατία στο δημόσιο τομέα, ώστε οι Έλληνες επιστήμονες που διαπρέπουν παντού στον κόσμο να μπορούν να βρουν επιτέλους πεδίο επιστροφής στην πατρίδα. Ώστε τα νέα παιδιά να μην ξενιτεύονται, επειδή δεν μπορούν να ανταγωνιστούν με ίσους όρους τα παιδιά του "κομματικού σωλήνα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου