Η διαφάνεια του διαδικτύου εύκολα αποσαφηνίζει το διακύβευμα των εκλογών. Και με πολύ απλά και καθαρά λόγια.

Σε δυο εβδομάδες έχουμε (ξανά) εκλογές και παρακολουθούμε ένα φοβερά ανούσιο πολιτικό διάλογο, με "ξύλινη" γλώσσα και μακριά απ' τα πραγματικά προβλήματα της χώρας. Το σάπιο πολιτικό σύστημα, που κυβέρνησε τη χώρα 40 χρόνια και μας οδήγησε στη χρεοκοπία σε καιρό ειρήνης, ψάχνει απεγνωσμένα να βρει μια "κολυμβήθρα του Σιλωάμ" στους 6 μήνες διακυβέρνησης της χώρας απ' το Σύριζα, σαν όλα να ήταν καλώς καμωμένα και ξαφνικά τους τελευταίους 6 μήνες μας βρήκαν τα χίλια κακά της μοίρας μας.

Ευτυχώς υπάρχει και το διαδίκτυο και διασώζει χρήσιμα ντοκουμέντα, που πολλοί θα ήθελαν να έχουν ξεχαστεί. Δυο βίντεο που έχει διασώσει στο Youtube το ιστολόγιο exomatiakaivlepo.blogspot.gr, αποκαλύπτουν πολλά. Στο πρώτο βίντεο, ο πρώην βουλευτής Κοζάνης Πασοκ, πρώην Αναπλ. Υπουργός και πολύ στενός συνεργάτης του Βενιζέλου αποκαλύπτει τον Ιούνιο 2011 πως "Έχει γίνει επιλογή από την Ε.Ε σε συμφωνία με την χώρα μας ...
να μετατεθεί η επαπειλούμενη χρεοκοπία σε 3-4 χρόνια", δηλαδή το 2015, να "σκάσει το κανόνι" στα χέρια κάποιας άλλης κυβέρνησης κι αφού Γερμανοί και Γάλλοι είναι πλήρως προστατευμένοι, έχοντας διασφαλίσει τα νώτα τους ως δανειστές.

Στο δεύτερο βίντεο, που έχει διασώσει πάλι το ίδιο ιστολόγιο, το Δεκέμβριο 2010 ο τότε Υπουργός Οικονομικών Παπακωνσταντίνου λέει πως το 2014-15 θα πρέπει να δανειστούμε άλλα 80 δισ. ευρώ κι αυτό "δεν είναι πρόβλημα, το έχουμε ξανακάνει πολλές φορές". Τώρα λοιπόν που Βενιζέλος και Μεϊμαράκης προσπαθούν να μας πείσουν πως "ο Τσίπρας μας φόρτωσε άλλα 80 δισ.", το ερώτημα που ανακύπτει είναι απλό: μήπως ο Τσίπρας "μας φόρτωσε" αυτά που ετοίμαζε απ' το 2010 ο Παπακωνσταντίνου; Ή μας φόρτωσαν 80 δισ. ευρώ  αυτοί που κυβερνούσαν το 2014 κι ο Τσίπρας έφερε "νέα" 80 δισ., σύνολο 160; Δεν θυμάμαι πουθενά ν' άκουσα κάτι τέτοιο. Αντίθετα, εκείνο που ξέρω, είναι πως η χώρα βγήκε "πανηγυρικά" στις αγορές πριν τις Ευρωεκλογές και Αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014, μάλιστα "στον απόηχο της επιτυχούς εξόδου της Ελλάδας στις διεθνείς αγορές" μας είχε κουβαληθεί εδώ κι η Μέρκελ για να δείξει προεκλογικά πόσο καλά τα πηγαίναμε με τους ΣαμαροΒενιζέλους. Μόνο που η χώρα βγήκε στις αγορές μόλις μια φορά προεκλογικά κι αυτή τη φορά τα ομόλογα ήταν με το Αγγλικό Δίκαιο, όχι το Ελληνικό κι αμέσως μετά την απομάκρυνση εκ της κάλπης των Ευρωεκλογών κανείς δεν τόλμησε να ξαναβγεί στις αγορές, έστω και με Αγγλικό Δίκαιο.

Το βασικό ερώτημα λοιπόν που έμπαινε τον περασμένο Φεβρουάριο ήταν αν η χώρα χρειαζόταν ή όχι 80 δισ. ευρώ κι αν ναι πού θα τα έβρισκε, αφού λόγω χρεοκοπίας είναι αποκλεισμένη από τις αγορές. Αυτό το ερώτημα περιμένω φυσικά να το απαντήσει κι ο Λαφαζάνης με την Αριστερή Πλατφόρμα και τη Λαϊκή Ενότητα, καθώς αν χρειάζεσαι λεφτά πρέπει να βρεις κάποιον να στα δώσει κι αυτός ο κάποιος δεν τα δίνει "για την ψυχή της μάνας του", τα δίνει με κάποιους όρους.

Απ' το τέλος Ιανουαρίου μας είχε έλθει ο Ντάισελμπλουμ, μάθαμε το "ουάου", αλλά τι συζητούσαν ο Ντάισελμπλουμ με το Βαρουφάκη, τι διαπραγματεύονταν; Δεν συζητούσαν για μια νέα δανειακή σύμβαση; Στις 11 Φεβρουαρίου έγραφα πως ένας συμβιβασμός πρέπει να μπορεί να περάσει απ' όλα τα Κοινοβούλια και σημείωνα χαρακτηριστικά: "Υπάρχουν μπροστά μας δυο δρόμοι, του συμβιβασμού ή της ρήξης. Ρήξη σημαίνει Grexit, έξοδος απ' το ευρώ, και θα είναι μια πολιτική με όλους χαμένους (loose-loose). Grexit για την Ελλάδα θα μπορούσε ίσως να έχει νόημα στην προ PSI εποχή, με το PSI και τη μετατροπή των ομολόγων απ' το Ελληνικό στο Αγγλικό Δίκαιο έγινε απαγορευτική ακόμα και η σκέψη ενός Grexit. Γι αυτό κι έχει μεγάλη σημασία να δούμε επιτέλους μια Εξεταστική Επιτροπή στη Βουλή για το PSI, που όμως να αποδώσει τις βαρύτατες ιστορικές ευθύνες κι όχι να κουκουλώσει οριστικά την υπόθεση." Δυστυχώς δεν θυμάμαι να είδα τέτοια Εξεταστική.

Η κατάληξη της διαπραγμάτευσης έγινε τον Ιούλιο, σίγουρα δεν άρεσε σε κανέναν, αλλά αυτή η συμφωνία έφερε τα 80 δισ. ευρώ, για τα οποία μας ενημέρωνε ο Παπακωνσταντίνου απ' το 2010. Το ερώτημα λοιπόν επαναλαμβάνεται: η χώρα χρειαζόταν ή όχι 80 δισ. ευρώ κι αν ναι πού θα τα έβρισκε, αφού λόγω χρεοκοπίας είναι αποκλεισμένη από τις αγορές; Αν όχι, γιατί δεν το είπε κανείς έγκαιρα; Κάθε απάντηση δεκτή, αλλά το να λέμε μόνο πως "έχουμε σχέδιο" απλά "θολώνει τα νερά" και "πετάει τη μπάλα στην κερκίδα" για μετά τις εκλογές. Κι όπως είπε ο Φλαμπουράρης το πρωί στο Μega, απ' τα 80 δισ. τα μισά είναι για να αποπληρωθούν τα δάνεια του 1ου μνημονίου και να μετατεθεί η αποπληρωμή τους μετά από 30 χρόνια. Αν έτσι είναι, ποια 80 δισ. μας φόρτωσε ο Σύριζα;

Στα 5 χρόνια των μνημονίων η αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών, (όχι όλων βέβαια: μισθωτών, συνταξιούχων, μικροεπαγγελματιών. Η ολιγαρχία ουδέν κατάλαβε, δείτε τι γίνεται στα νησιά και στην παραλιακή), έχει υποστεί σοβαρό πλήγμα κι αν οδηγηθούμε σε Grexit, όπως επιθυμούν ο Λαφαζάνης και το ΚΚΕ, πάλι οι ίδιοι θα την πληρώσουν. Grexit είχε νόημα την άνοιξη του 2010, αλλά ο Παπανδρέου δεν το τόλμησε. Grexit είχε νόημα πριν τη μετατροπή των ομολόγων στο Αγγλικό Δίκαιο, κι έκαναν την κυβέρνηση ειδικού σκοπού με τον Παπαδήμο για να υπογράψει το PSI. Οι κυβερνήσεις Παπανδρέου-Παπαδήμου έχουν τεράστια ιστορική ευθύνη, που αργά ή γρήγορα θ' αναδειχθεί. Τώρα πια είναι πολύ αργά, ένα Grexit θα βάλει τη χώρα σε νέα περιπέτεια.

Κι όσο για την "επιτυχία" της πολιτικής των μνημονίων Πασοκ-ΝΔ τα έχουμε πει απ' την Πρωτοχρονιά: οι εκθέσεις του ΔΝΤ απ' το καλοκαίρι του 2009 έλεγαν πως αν ΔΕΝ παίρναμε μέτρα, το χρέος θα εκτοξευόταν το 2014 στο ...134%. Με τα μέτρα που πήραν οι ΣαμαροΒενιζέλοι και οι τροϊκανοί τόσα χρόνια το έφτασαν στο 175% και του έδωσαν και ανοδική τροχιά. Τόσο καλά και νομίζουν πως έχουμε μνήμη χρυσόψαρου. Ενώ στους πέντε μήνες που πρόλαβε να κυβερνήσει ο Σύριζα, πριν να έλθουν τα capital controls και κλείσουν πρακτικά οι τράπεζες, είδαμε μια αναλαμπή στην οικονομία, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, όπως φαίνεται και στο διάγραμμα.

Το διακύβευμα λοιπόν των εκλογών είναι αν θα επιτρέψουμε στα πολιτικά ζόμπι να νεκραναστηθούν για να μας ξαναρουφήξουν το αίμα, όπως έκαναν με ιδιαίτερη επιτυχία τα τελευταία 15 χρόνια και ιδίως στα χρόνια των μνημονίων. Ο Τσίπρας είχε την πρωθυπουργία, μπορούσε να συνεχίσει να κάθεται στην καρέκλα με τη στήριξη ΝΔ-Πασοκ ακόμα και μετά τη διάσπαση-αποχώρηση της ΛΑΕ, αλλά επέλεξε να παραιτηθεί και να γίνει ο πρώτος εν ενεργεία πρωθυπουργός που δεν προσκολλάται στην καρέκλα. (Θυμίζουμε εν τάχει τι έγινε στη μεταπολίτευση: ο Καραμανλής ο πρεσβύτερος αποχώρησε απ' την πρωθυπουργία για την Προεδρία, ο Ανδρέας παραιτήθηκε μόνο όταν πια η υγεία του είχε κλονιστεί αμετάκλητα, ο Μητσοτάκης έπεσε απ' το Σαμαρά, ο Σημίτης εξάντλησε την τετραετία και παρέδωσε το 2004 μια "ισχυρή οικονομία" τραπεζιτών, εργολάβων και καναλαρχών, που "ετελεύτησε τον βίο" με την πρώτη διεθνή αναταραχή το 2008, ο Καραμανλής ο νεότερος υποχρεώθηκε να πάει σ' εκλογές το 2009 απ' το δημοσιονομικό εκτροχιασμό και τις απανωτές εκθέσεις-κατραπακιές του ΔΝΤ αλλά δεν παραιτήθηκε, παρά μόνο αφού είχε χάσει τις εκλογές, τον ΓΑΠ τον παραίτησαν οι δικοί του στο αεροπλάνο της επιστροφής απ' τη Σύνοδο των G20 στις Κάννες κι o Σαμαράς, ακόμα κι αν έχασε τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, δεν ξεκόλλησε απ' την καρέκλα του αρχηγού της ΝΔ παρά μόνο μετά και τη νέα ήττα στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου).

Και μόνο λοιπόν που ο Τσίπρας δεν προσκολλήθηκε στην καρέκλα, αξίζει να έχει μια ευκαιρία να μας πείσει πως κάτι θα κάνει για να αμβλύνει τις συνέπειες των μνημονίων στα λαϊκά στρώματα, να οδηγήσει επιτέλους στο σκαμνί της δικαιοσύνης τα μεγάλα σκάνδαλα, όπως αυτό της Proton Bank και των διάφορων λιστών, να φέρει επιτέλους χρήμα απ' την Ελβετία. Αν δεν το κάνει κι επιμείνει σε ανοησίες τύπου Περιουσιολογίου, που στην παρούσα φάση μόνο στόχο μπορεί να έχει τις λαϊκές αποταμιεύσεις που είναι κρυμένες στα στρώματα, η κατάσταση στη χώρα θα θυμίζει περισσότερο τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης, παρά χώρα-μέλος του σύγχρονου δυτικού κόσμου. Και όλοι ξέρουμε απ' την ιστορία τι ακολούθησε στη Βαϊμάρη: δεν ήταν η ισχυρή τότε αριστερά της Γερμανίας, ήταν ο Χίτλερ που ανέλαβε τα ηνία κι αιματοκύλισε τον πλανήτη. Τι νομίζετε πως θ' ακολουθήσει εδώ;

Όταν λοιπόν βλέπετε τα κανάλια της διαπλοκής ν' αφιερώνουν ώρες στο Λαφαζάνη, μη ξεγελιέστε: προβάλλουν μανιωδώς Λαφαζάνη, για να κόψει ψήφους απ' τον Τσίπρα και να προκύψει στο τέλος ο "ψηφίστε με για να έχει η Κρήτη το δικό της πρωθυπουργό", (όσο κι αν ένα τέτοιο σύνθημα σημαίνει πως όλη η υπόλοιπη Ελλάδα δεν πρέπει να ψηφίσει τον "σέξι", προκειμένου να μην έχει η Κρήτη το "δικό της" πρωθυπουργό). Και να συνεχίσουν όλοι μαζί το "θεάρεστο" έργο τους, όπως το ήξεραν τόσα χρόνια, φορτώνοντας τις τράπεζες με δανεικά κι αγύριστα, λεηλατώντας τις καταθέσεις των αποταμιευτών. Θα το πετύχουν; Μετά την κύρωση της συμφωνίας της 12ης Ιουλίου απ' τα Ευρωπαϊκά Κοινοβούλια, αυτό είναι πλέον το μόνο διακύβευμα των εκλογών.