Συμφωνία στο Παρίσι, λαμογιά στην Δυτική Ευρώπη, "ρουφιάνος" στην Ελβετία, αμηχανία μετά το Brexit στη Βρετανία.

Το Δεκέμβρη 2015 στο Παρίσι υπογράφηκε μια Συμφωνία για το Κλίμα, με βάση την οποία υποτίθεται πως τα κράτη που την υπέγραψαν θα προσπαθήσουν να μειώσουν τις εκπομπές τους σε "αέρια του θερμοκηπίου". Κάθε χώρα είχε στείλει μια μη δεσμευτική δήλωση προθέσεων στον ΟΗΕ για τα επίπεδα μειώσεων που θα προσπαθήσει να πετύχει, αλλά, ως γνωστόν, ο δρόμος για την κόλαση είναι ανέκαθεν στρωμένος με αγνές προθέσεις.

Σε μια μονίμως χιονισμένη βουνοκορφή των Ελβετικών Άλπεων, στη λεγόμενη "κορυφή της Ευρώπης", ανάμεσα στις κορυφές ύψους άνω των 4000μ και περιτριγυρισμένος από παγετώνες, βρίσκεται ο ερευνητικός σταθμός Jungfraujoch, που λειτουργεί ως εργαστήριο του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης και τον βλέπουμε στην πιο πάνω εικόνα. Λόγω της μοναδικής του θέσης, με προσβασιμότητα όλο το χρόνο και άριστη υποδομή, ο συγκεκριμένος σταθμός είναι κατάλληλος για μακροχρόνια επίγεια παρακολούθηση των τάσεων των συγκεντρώσεων των αερίων στην ελεύθερη τροπόσφαιρα. Λόγω της γεωγραφικής θέσης στην Κεντρική Ευρώπη και της εγγύτητας με τις ανθρωπογενείς περιοχές εκπομπής "αερίων θερμοκηπίου" είναι επίσης ένας κατάλληλος χώρος μελέτης για την περιφερειακή κατανομή των ρύπων κατά τη διάρκεια επεισοδίων ρύπανσης.

Το πρόγραμμα μέτρησης στο Jungfraujoch περιλαμβάνει συνεχείς in-situ αναλύσεις για τις συγκεντρώσεις σε όζον, μονοξείδιο του άνθρακα, μονοξείδιο του αζώτου (ΝΟ), διοξείδιο του αζώτου (ΝΟ2), και το άθροισμα των οξειδίων του αζώτου (ΝOx). Επιπρόσθετα, ένα εκτεταμένο σύνολο αλογονoανθράκων και μια επιλογή πτητικών οργανικών ενώσεων (αλκάνια, αρωματικά) μετρούνται από το 2000 σε τετράωρα διαστήματα. Ο προσδιορισμός του αέριου SO2 και του σωματιδιακού θείου γίνεται σε ημερήσια δείγματα. Οι συγκεντρώσεις των ολικών αιωρούμενων σωματιδίων παρακολουθούνται συνεχώς καθώς και μετριούνται ως δείγματα χύδην 48 ωρών. Οι μετρήσεις του μεθανίου, του υποξειδίου του αζώτου και του εξαφθοριούχου θείου άρχισαν το Φεβρουάριο του 2005. Όπως γίνεται αντιληπτό απ' τα πιο πάνω, στο Jungfraujoch παρακολουθείται συνεχώς το σύνολο των αερίων θερμοκηπίου εκτός του CO2.

Με βάση λοιπόν τις μετρήσεις στο Jungfraujoch, μετά το Brexit, μια εκπομπή του Radio 4 του BBC διαπίστωσε πολύ πρόσφατα πως, σε ό,τι αφορά τις δημοσιευμένες εκπομπές "αερίων του θερμοκηπίου", ή ο γιαλός είναι στραβός ή κάποιοι πολύ στραβά αρμενίζουν, καθώς ...
ήδη το 2011 ερευνητές του Jungfraujoch και του Βρετανικού Πανεπιστήμιου του Μπρίστολ είχαν δημοσιεύσει στο Geophysical Research Letters εργασία με τον πολύ εύγλωττο τίτλο "Evidence for under‐reported western European emissions of the potent greenhouse gas HFC‐23".

Το συγκεκριμένο αέριο HFC-23 χρησιμοποιείται στις βιομηχανίες ψύξης και κλιματισμού και ως "αέριο του θερμοκηπίου" είναι 14.800 φορές ισχυρότερο απ' το CO2, ενώ έχει χρόνο παραμονής στην ατμόσφαιρα 270 χρόνια. Έχει λίγα και επακριβώς καθορισμένα σημεία όπου παράγεται, που φαίνονται στο πάνω μέρος της πιο πάνω εικόνας. Μεταξύ Ιουλίου 2008 και Ιουλίου 2010 είχαν καταγράψει εκπομπές του συγκεκριμένου αερίου 144–216 τόνους/έτος και οι μετρήσεις παρουσιάζουν απόκλιση 60%-140% ως προς τις δηλώσεις ποσοτήτων για το 2009. Την μεγαλύτερη απόκλιση την αναφέρουν για την Ιταλία, καθώς μετρήθηκαν 26–56 τόνοι/έτος όταν οι δηλούμενες εθνικές εκπομπές ήταν 2,6 τόνοι/έτος! Αμέσως μετά απόκλιση μεταξύ δηλούμενων και παραγόμενων εκπομπών παρουσιάζει η Ολλανδία, αν και στον 3ο πάνω δεξιά χάρτη οι μεγαλύτερες εκπομπές αναφέρονται για Γερμανία και Γαλλία. 

Οι αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο greeklignite.blogspot.gr και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε "Μου αρέσει" (Like) στη σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση! Και να επισκέπτεστε τακτικά το ιστολόγιο για να δείτε τις αναρτήσεις, καθώς το Facebook δεν είναι βέβαιο πως θα σας στείλει σχετική ειδοποίηση.

Αυτά έγιναν το 2011, αλλά όταν το BBC επισκέφθηκε το 2017 το Jungfraujoch, πληροφορήθηκε πως οι εκπομπές HFC-23 απ' την Ιταλία συνεχίζονται κανονικότατα, 60-80 τόνοι εκπέμπονται ανά έτος όταν η εθνικά αναφερόμενη ποσότητα είναι της τάξης των 2-3 τόνων. Η Βρετανία έχει μια βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου που εκπέμπει μεθάνιο στην ατμόσφαιρα κι έχει κάθε ενδιαφέρον να δείχνει με το δάχτυλο άλλους, μη τυχόν γίνει η ίδια δακτυλοδεικτούμενη. Ιδίως μετά το Brexit.

Όταν λοιπόν αυτά κάνουν οι Δυτικοευρωπαίοι, τους ενοχλεί που δεν ξέρουν ποιές είναι οι εκπομπές αερίων της Κίνας, της Ινδίας και της Ρωσίας ή που οι ΗΠΑ "την έκαναν μ' ελαφρά πηδηματάκια" απ' τη Συμφωνία του Παρισιού.

Έχει να πέσει πολύ γέλιο όταν έλθει η ώρα να εφαρμοστεί στην πράξη, δεσμευτικά για κάθε χώρα, το ευχολόγιο που υπέγραψαν το 2015 στο Παρίσι: ποιος θα ελέγχει ποιον, για τις ποσότητες αερίων που πραγματικά εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα; Ποιος άραγε θα οριστεί (ή θα αυτοδιοριστεί) ως παγκόσμιος χωροφύλακας;