Με το καλό και στα δικά μας: απέρριψαν την κατασκευή πάρκου 11 ανεμογεννητριών στην Ιρλανδία για περιβαλλοντικούς λόγους.

To An Bord Pleanála (The Planning Board) είναι το Εθνικό Συμβούλιο της Ιρλανδίας όπου μπορεί κάποιος θιγόμενος να προσφύγει για θέματα χωροταξικού σχεδιασμού. Όπως λοιπόν μας ενημερώνει ο Irish Examiner, το An Bord Pleanála απέρριψε τη χωροθέτηση αιολικού πάρκου, δικαιώνοντας τις ενστάσεις των κατοίκων της περιοχής.

Το Μάιο 2013 οι κάτοικοι αντέδρασαν όταν η Ardglass Wind Farm Ltd κατέθεσε αίτηση ...
 κατασκευής πάρκου 11 ανεμογεννητριών ύψους 156,5μ στο Ανατολικό Κορκ, ανάμεσα στα χωριά Dungourney, Castlelyons, Lisgoold και Ballynoe. Δημιουργήθηκε ένα τοπικό κίνημα προσφυγών στο Περιφερειακό Συμβούλιο του Κορκ, το οποίο ήταν και το πρώτο που απέρριψε την κατασκευή του πάρκου τον περασμένο Ιούνιο.

Οι ανεμογεννήτριες θα κατασκευάζονταν σε απόσταση 3,5 χλμ. από 323 σπίτια και ο ιρλανδικός νόμος του 2006 επιτρέπει ως ελάχιστη απόσταση τα 500μ, χωρίς όμως να λαμβάνει πρόνοια για το συνεχώς αυξανόμενο μέγεθος των ανεμογεννητριών. Η εταιρεία είχε καταθέσει Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, στην οποία, όπως έλεγε, είχε κάνει "εκτεταμένες μελέτες για την άγρια ζωή στην περιοχή, για την αρχαιολογία, την υδρολογία και κάθε άλλη πτυχή του θέματος". Δήλωναν επίσης πρόθυμοι να εξετάσουν κάθε θέμα που θα έθεταν οι κάτοικοι.

Αυτά ωστόσο δεν ήταν αρκετά για το Εθνικό Συμβούλιο Σχεδιασμού, που δεν πείστηκε πως η κατασκευή των ανεμογεννητριών δεν θα οδηγήσει σε "σοβαρή βλάβη στις οπτικές και οικιστικές ανέσεις στην περιοχή" και ότι δεν θα έχει "σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στην οικολογία της περιοχής, συμπεριλαμβανομένων των προστατευόμενων ειδών".

Το Εθνικό Συμβούλιο Σχεδιασμού έκρινε επίσης πως η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που συνοδεύει την αίτηση ήταν "ανεπαρκής για τον εντοπισμό και την περιγραφή των άμεσων και έμμεσων επιπτώσεων του προτεινόμενου έργου, ιδίως όσον αφορά τις επιπτώσεις από θορύβους και τις επιπτώσεις στα προστατευόμενα είδη". 

Σύμφωνα με τη Sustainable Energy Authority of Ireland (SEAI), για να επιτύχουν στην Ιρλανδία τους στόχους για το 2020 πρέπει να εγκαταστήσουν περίπου 5500-6000MW αιολικών και μέχρι και το τέλος του 2011 είχαν εγκατασταθεί 1630MW. Κάτι σαν τα δικά μας 7500MW, που αποφάσισε το 2010 η Μπιρμπίλη κι εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να ονειρεύεται ο Μανιάτης, παρά το ότι ακόμα και η Κομισιόν επεσήμανε "Βασικό πρόβλημα απουσίας στρατηγικού σχεδιασμού για τα αιολικά πάρκα στην Ελλάδα".

Όταν λοιπόν αποφασίζουν να βάλουν πολλά αιολικά, καταλήγουν να έχουν πρόβλημα στο πού θα τα χωροθετήσουν όλα αυτά. Εάν τα βάλουν κοντά στα σπίτια, κινδυνεύουν πλέον από τις συνέπειες που εντοπίστηκαν στη Δανία, τα προβλήματα υγείας σε γυναίκες και τις αποβολές παραμορφωμένων μινκ. Εάν τα βάλουν στις βουνοκορφές, αποδεκατίζουν την ορνιθοπανίδα. Κι αν τα βάλουν στη θάλασσα, προκαλούν προβλήματα τόσο στην ορνιθοπανίδα όσο και στη ναυσιπλοΐα.

Οι λάθος σκέψεις οδηγούν σε λάθος αποτελέσματα: δεν υπάρχει καμιά περίπτωση όλα αυτά τα αιολικά που ονειρεύονται στην Ιρλανδία να χωρέσουν στο ηλεκτρικό τους σύστημα, τα περιθώρια ανάπτυξης αιολικών σε ένα ηλεκτρικό σύστημα είναι πολύ περιορισμένα και τα έχει πει το Wind Report 2005 της Ε.Οn, τα έχει πει το The Limits Of Wind Power του Ιδρύματος Reason το 2012, τα έχει πει η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή το 2013. Η Ιρλανδία είναι ένα απομονωμένο νησιωτικό ηλεκτρικό σύστημα στη ΒΔ εσχατιά της Ευρώπης, ακόμα κι η Ελλάδα με τους προβληματικούς γείτονες είναι σε καλύτερη κατάσταση ηλεκτρικών διασυνδέσεων, όπως βλέπουμε στο χάρτη του ENTSO-e. Ένας αγωγός HVDC 400ΚV/500MW, ο East–West Interconnector συνδέει την Ιρλανδία με τη Βρετανία κι ένας δεύτερος 350-500MW εξετάζεται για το 2019-20. Κι ακόμα χειρότερα, η Ιρλανδία συνδέεται με τη Βρετανία, που έσπευσε κι αυτή να βάλει πολλά αιολικά και τώρα τρέχει να κάνει διασυνδέσεις με την απέναντι ακτή της Μάγχης και τη Νορβηγία, προκειμένου να διαχύσει στην ηπειρωτική Ευρώπη το αιολικό της πρόβλημα.

Απορρίφθηκε λοιπόν η κατασκευή των ανεμογεννητριών ύψους 156,5μ στην Ιρλανδία για περιβαλλοντικούς λόγους. Μένει να δούμε στην Ελλάδα, όπου οι παρόμοιες προσφυγές ασκούνται στο Ε' Τμήμα του ΣτΕ, κατά πόσο θα επιτραπεί η εγκατάσταση τέτοιων τερατωδών κατασκευών καταρχήν στα νησιά, εκεί όπου το 1997 δεν είχε επιτραπεί, για περιβαλλοντικούς λόγους, η εγκατάσταση των πυλώνων της ΔΕΗ, "μόλις" 30μ ύψους.

Οι αναρτήσεις μας βρίσκονται και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε «Μου αρέσει» (Like) στη σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση! 

Με το καλό λοιπόν και στα δικά μας, για να σταματήσουμε επιτέλους να πετάμε σε αναποτελεσματικά συστήματα τα λεφτά που δεν έχουμε. Τα 7500MW θα μας κοστίσουν πάνω από 10 δισεκατομμύρια ευρώ, για να αγοράσουμε αξιοπιστία ισχύος το πολύ 750MW, να δώσουμε δουλειά στους Γερμανούς και τους Δανούς και να γεμίσουμε προβλήματα το ηλεκτρικό μας σύστημα. Την ίδια στιγμή η νέα και υπερσύγχρονη λιγνιτική μονάδα Πτολεμαΐδα 5, ισχύος 660MW+140MW θερμικά για τηλεθέρμανση της Πτολεμαΐδας, θα κοστίσει 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ και θα εξασφαλίσει δουλειές σε χιλιάδες Έλληνες για 50 χρόνια. Και καθόμαστε και το συζητάμε ακόμα; 

Γρήγορα να κάνουμε και τη Μελίτη ΙΙ και να εξετάσουμε τι χρειάζεται για να πάμε σε Άγιο Δημήτριο 6 ή Αμύνταιο 3 ή Πτολεμαΐδα 6. Κι αυτό δεν είναι άλλο από μια νέα Στρατηγική Μελέτη αξιοποίησης των λιγνιτικών κοιτασμάτων της χώρας, με στόχο να κρατήσουμε τη συμμετοχή του λιγνίτη στην ηλεκτροπαραγωγή τουλάχιστον στο 50% για τα επόμενα 30-40 χρόνια, μέχρι -με το καλό- να έχουμε δει το φυσικό αέριο που λένε πως υπάρχει στην Κρήτη.

Μόνο ο λιγνίτης, ο δικός μας μαύρος χρυσός, δίνει δουλειές στους Έλληνες!