Ελλάδα-Κεντρική Ευρώπη οδικώς. Greece-Central Europe road trip travel tips. Μέρος 10 - Part: Βελιγράδι - Belgrade.

Τελευταίος προορισμός του ταξιδιού το Βελιγράδι. Φύγαμε πρωί από Λιουμπλιάνα, με σκοπό να περάσουμε μέσα απ' το Ζάγκρεμπ, την πρωτεύουσα της Κροατίας. Ατυχώς η καταρρακτώδης βροχή και οι 17οC Αυγουστιάτικα λειτούργησαν απαγορευτικά, παρακάμψαμε το Ζάγκρεμπ.

Θυμίζω πως σε προηγούμενες αναρτήσεις έχουν προηγηθεί: 

• στο 1ο μέρος η προετοιμασία και η διαδρομή Ελλάδα-Σκόπια μέχρι τα σύνορα με τη Σερβία,  
• στο 2ο μέρος η διάσχιση της Σερβίας μέχρι τα Ουγγρικά σύνορα,  
• στο 3ο μέρος η Βουδαπέστη,  
• στο 4ο μέρος η διαδρομή στα παραδουνάβια χωριά, διέλευση από Σλοβακία και διαδρομή μέχρι την Πράγα, 
• στο 5ο μέρος η Πράγα,  
• στο 6^ο μέρος η διαδρομή Πράγα-Κότμπους-Δρέσδη σαν ημερήσια εκδρομή μέχρι το Lausitz, τη μεγάλη και ιστορική λιγνιτοπαραγωγό περιοχή της Ανατολικής Γερμανίας,  
• στο 7ο μέρος η διαδρομή Πράγα - Γκρατς μέσω του κάστρου Karlštejn και της καστροπολιτείας Český Krumlov,  
• στο 8ο μέρος η διαδρομή Γκρατς-Λιουμπλιάνα μέσω λίμνης Wörthersee Αυστρίας και λίμνης Bled Σλοβενίας και
• στο 9ο μέρος η Λιουμπλιάνα.

 

Φθάνοντας στα σύνορα Σλοβενίας-Κροατίας, στάση για έλεγχο ταυτοτήτων, τόσο στα Σλοβενικά όσο και στα Κροατικά σύνορα. Και εδώ η Ελληνική ταυτότητα έκανε το θαύμα της, περάσαμε χωρίς καθυστέρηση. 

Ακριβώς αμέσως μετά τα σύνορα, στάση για διόδια στο σταθμό Bregana: η Κροατία έχει διόδια, δεν έχει βινιέτα. Χρεώνουν 7 κούνα (το νόμισμα της Κροατίας), ζήτησαν 1€.

Λίγο αργότερα, νέα διόδια, αυτή τη φορά ηλεκτρονικά: πατήσαμε κουμπί, πήραμε καρτελάκι. Το δώσαμε πριν βγούμε απ' την Κροατία προς Σερβία και το κόστος ήταν 141 κούνα. Με την επίσημη ισοτιμία 1€=7,30 κούνα, ήταν 19,32€. Στο χαρτονόμισμα των 20€ πήραμε ρέστα κέρμα των 5 κούνα, αναμνηστικό της διέλευσης. 

Στα σύνορα Κροατίας-Σερβίας περιμέναμε έλεγχο απ' τους Σέρβους, καθώς η Σερβία δεν είναι στην ΕΕ. Μας άφησαν αμέσως, χωρίς χασομέρι. H Σερβία βεβαίως είχε κι αυτή τα δικά της διόδια για να φθάσουμε στο Βελιγράδι. Χρέωση 410 δηνάρια (~3,5€), είχαμε κρατημένα δηνάρια απ' τη Νις. 

Με τη βοήθεια της πλοήγησης μπήκαμε σ' ένα εντυπωσιακό από πλευρά δρόμων και κίνησης Βελιγράδι. Το ξενοδοχείο εδώ ήταν το μόνο που δεν είχαμε κλείσει από Ελλάδα, πριν ξεκινήσουμε. Το κλείσαμε ηλεκτρονικά από Λιουμπλιάνα και πετύχαμε τζακ ποτ, ξενοδοχείο παγκόσμιας αλυσίδας, που ...
κατά κανόνα λειτουργεί ως 5άστερο, στο Βελιγράδι λειτουργεί ως 4άστερο και ήταν το πιο φθηνό του ταξιδιού, μετά τη Νις. Χρέωνε το κλειστό, υπόγειο πάρκινγκ 15€/ημέρα, όταν η ανοιχτή αλάνα λίγο πιο πέρα απ' το ξενοδοχείο χρέωνε 12€. 

Στο Βελιγράδι χρειαζόμαστε συνάλλαγμα και τ' ανταλλακτήρια δεν έχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ τους. Στη Νις είχαμε αλλάξει με 1€=117 δηνάρια, στο Βελιγράδι, λίγο πριν την είσοδο στον κεντρικό πεζόδρομο Kneja Mihaila, (Λεωφ. Terazije), αλλάξαμε με 117,70 (0% προμήθεια).

Η πρωινή βόλτα στο Βελιγράδι ξεκίνησε απ' τον επιβλητικό ναό του Άγιου Σάββα (1η εικόνα), το μεγαλύτερο ορθόδοξο ναό στα Βαλκάνια και καμάρι της Σερβίας, αφιερωμένο στον 1ο αρχιεπίσκοπο της Σερβίας (12ος αι.). Η κατασκευή ξεκίνησε το 1935, το δομικό μέρος ολοκληρώθηκε το 1989 κι ο ναός καθαγιάστηκε το 2004. Ωστόσο για λειτουργίες χρησιμοποιείται ο "μικρός Σάββας", δεξιά στην 1η εικόνα, καθώς ο "μεγάλος" εσωτερικά είναι ένα απέραντο γιαπί γεμάτο σκαλωσιές και είναι αδύνατο ακόμα και να δει κανείς τον τρούλο, όπου δεσπόζει ένα τεράστιο μωσαϊκό, έκτασης 1248 τετρ.μ. Έχει πολύ μέλλον αυτή η εκκλησία για να ολοκληρωθεί, άγνωστο πόσες δεκαετίες θα χρειαστούν ακόμη.

Πρέπει πάντως να κατεβεί κανείς απ' την αριστερή πλευρά στο υπόγειο, όπου έχει κατασκευαστεί μια "κρύπτη", με θαυμάσιες αγιογραφίες, πραγματικά αριστουργήματα της ορθόδοξης αγιογραφίας. Η εκτεταμένη χρήση χρυσού χρώματος δίνει έντονη φωτεινότητα στην υπόγεια κρύπτη.

Βαδίζοντας απ' τον Άγιο Σάββα προς το κέντρο φθάνει κανείς στην πλατεία Slavija, ένα μεγάλο κυκλικό κόμβο. Στο κέντρο ένα μεγάλο μουσικό συντριβάνι "χορεύει" σε ποικίλους ρυθμούς και χρώματα, οπότε είναι πιο ωραίο το βράδυ. 

Οι αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο greeklignite.blogspot.gr και αναδημοσιεύονται στο Facebook. Να επισκέπτεστε τακτικά το ιστολόγιο για να δείτε τις αναρτήσεις, το FB μάλλον δεν θα σας στείλει σχετική ειδοποίηση. Οδηγίες ρύθμισης για τις "Προτιμήσεις Ενημερώσεων" στο Facebook θα βρείτε εδώ.

Συνεχίζοντας απ' την πλατεία Slavija προς το κέντρο μέσω της Kralja Milana, στ' αριστερά το μικρό πάρκο/πλατεία Manjež, όπου στο πιο χαμηλό μέρος είδαμε το free wifi point της εικόνας, με στήλη που έχει θύρες usb για φόρτιση ηλεκτρονικών. Δεν το είδαμε πάντως ξανά σε κάποιο άλλο σημείο και δεν το είδαμε σε άλλη πόλη. Όπως δεν είδαμε αλλού και τη φορητή βούρτσα καθαρισμού των δρόμων.

Στην κάτω πλευρά του πάρκου (οδός Nemanjina, που κι αυτή ξεκινά απ' την πλατεία Slavija) βρίσκεται η Στρατιωτική Ακαδημία κι ακριβώς δίπλα ήταν το Αρχηγείο της Αστυνομίας, που βομβάρδισαν οι ΝΑΤΟϊκοί το 1999. Φαίνεται να έχουν γίνει κάποιες προσπάθειες καθαρισμού των ερειπίων και η μεγάλη πλευρά του κτηρίου (προς την οδό Kneza Miloša) είναι καλυμμένη με μια τεράστια γιγαντοαφίσα, όπου μας χαιρετούν ένστολοι. Ένα μνημείο ντροπής των ιμπεριαλιστών.

 

Μεγάλος δρόμος η Kralja Milana και στα δεξιά το παλιό παλάτι (επάνω) απέναντι απ' το νέο, το προεδρικό μέγαρο (μέσον). Απ' την πάνω πλευρά των παλατιών, το κτήριο του Κοινοβουλίου (κάτω).

Συνεχίζοντας προς το κέντρο φθάνουμε στην Πλατεία Terazije όπου δεσπόζει το κτήριο του Hotel Moskva (1908) και στην ομώνυμη λεωφόρο, που καταλήγει στην Πλ. Republike με το κτήριο του Εθνικού Μουσείου. Μπροστά απ' το μουσείο το έφιππο άγαλμα του Πρίγκιπα Μιχαήλ. Η Πλ. Republike βρισκόταν υπό ανακατασκευή.

Ακριβώς δίπλα ξεκινά ο πολύβουος κεντρικός πεζόδρομος του Βελιγραδίου, η Kneja Mihaila. Είδαμε πιο πολύ κόσμο βράδυ Παρασκευής, παρά πρωί Σαββάτου. Πολλά εμπορικά καταστήματα, με τις καφετέριες και εστιατόρια στις κάθετες παρόδους.

Περπατώντας τον πεζόδρομο μέχρι την άλλη άκρη, φθάνει κανείς στο κάστρο Kalemegdan, που δεσπόζει στο στρατηγικό σημείο της συμβολής του Σάβα με το Δούναβη. Βαδίζοντας δεξιά μπαίνει κανείς στο κάστρο απ' την πύλη Karadjordje, του ηγέτη της εξέγερσης κατά των Οθωμανών, που κατέλαβε το κάστρο το 1807. Ένα πάρκο δεινοσαύρων υποδέχεται τα μικρά παιδιά, ενώ αμέσως μετά τη 2η πύλη, ένα πολεμικό μουσείο περιμένει τα πιο μεγάλα παιδιά. Είναι η σωστή διαδρομή για να δείτε το κάστρο από το πάνω επίπεδο, θα βρεθείτε στη μεγάλη πάνω αυλή και θα κατηφορίζετε σταδιακά. Αν βαδίσετε αριστερά, θα βρεθείτε στις σκάλες (κάτω εικόνα) προς το χαμηλότερο επίπεδο, οπότε θα χρειαστεί ν' ανηφορίσετε στη συνέχεια.

 

Η θέα απ' το κάστρο μαγευτική, απέναντι απλώνεται το Νέο Βελιγράδι, ενώ η κίνηση στην αποβάθρα του Σάβα, στο λιμάνι του Βελιγραδίου, είναι συνεχής. Μεγάλο ποτάμι ο Σάβα, έρχεται απ' τις Άλπεις κι ενώνει τη Λιουμπλιάνα και το Ζάγκρεμπ με το Βελιγράδι. Για αιώνες ο Δούναβης αποτελεί τη βασική μεταφορική αρτηρία για όλη την Κεντροανατολική Ευρώπη, ο έλεγχος του Kalemegdan ήταν ζωτικής σημασίας.

Χαμηλά, έξω απ' το Kalemegdan στην όχθη του Σάβα ο πύργος (Kula) Nebojša, όπου μαρτύρησε ο Ρήγας Φεραίος ο Βελεστινλής. Αναπαλαιώθηκε με Ελληνοσερβική σύμπραξη κι αποτελεί σημαντικό μνημείο της Οθωμανικής σκλαβιάς και για τους Σέρβους.

Ανεβαίνοντας τις σκάλες, αυτές που είδαμε λίγο πιο πάνω, βγαίνει κανείς απ' το κάστρο σ' ένα πάρκο με παγκάκια, πάνω απ' την αποβάθρα του Σάβα. Συνεχίζοντας ευθεία, το πάρκο τελειώνει απέναντι απ' την πρεσβεία της Γαλλίας, ενώ λίγο πιο κάτω βρίσκεται το όμορφο κτήριο της Αυστριακής πρεσβείας. Εκεί θα βρείτε τα σκαλιά για να κατεβείτε στην αποβάθρα του Σάβα, όπου γίνονται έργα ανάπλασης. Ακολουθώντας το δρόμο ανάμεσα στις δυο πρεσβείες φθάνετε στον καθεδρικό ναό των Σέρβων, του Αρχάγγελου Μιχαήλ, που δεν πολυφαίνεται απ' το κάστρο, ωστόσο πραγματικά δεσπόζει όταν έρχεται κανείς απ' το Σάβα.

 

Ο ναός δεν είναι μεγάλος, είναι όμως εντυπωσιακός με το χρυσοποίκιλτο τέμπλο και τα πλευρικά στασίδια. Είναι απ' τους πιο σημαντικούς ναούς της Σερβίας και ακριβώς απέναντι βρίσκεται το κτήριο του Σερβικού Πατριαρχείου. 

Η βαρκάδα στο Λιουμπλιάνιτσα για 10€ δεν είναι απ' αυτά που συνιστώ, ωστόσο η βαρκάδα στο Σάβα, επίσης με 10€, (εισιτήρια θα βρείτε στην αποβάθρα, 13€ στον πεζόδρομο Kneja Mihaila), είναι απ' αυτά που πρέπει να κάνει κανείς το καλοκαίρι στο Βελιγράδι. Πήραμε το πλοίο που φεύγει μπροστά απ' το εστιατόριο Ambar στην αποβάθρα, ήταν εξαιρετικά ήσυχο στην πλεύση, δεν κουνούσε καθόλου.

Στη σύντομη επίσκεψη χρειάστηκε να μετακινηθούμε με ταξί: υπάρχουν διαφορετικές εταιρείες κι απ' το ξενοδοχείο μας κάλεσαν ένα της εταιρείας Naxis, με το κροκοδειλάκι στο "καπέλο". Η εξυπηρέτηση αποδείχθηκε πολύ καλή, δεν έκαναν κύκλους, (κάτι που πλέον ελέγχεται σε πραγματικό χρόνο με το κινητό, η εφαρμογή Here WeGo βοηθά κι εδώ!), και πήραν ό,τι έγραψε το ταξίμετρο, 400-450 δηνάρια για διαδρομή απ' την περιοχή Πλ. Σλάβια στην αποβάθρα του Σάβα ή στην επιστροφή. Μας είπαν πως δεν συμβαίνει το ίδιο με όλες τις εταιρείες, χρειάζεται προσοχή.

Το Βελιγράδι αποδείχθηκε πολύ ευχάριστη έκπληξη και η καλύτερη επιλογή για το κλείσιμο του ταξιδιού. Μια σύγχρονη, όμορφη πόλη, απλώνεται σε μεγάλη έκταση, αλλά το ιστορικό κέντρο περπατιέται εύκολα και με ασφάλεια και τα παραδοσιακά σερβικά πιάτα δεν είναι μακριά απ' τις Ελληνικές γεύσεις (αρκεί να μην πάρετε την καυτερή εκδοχή της pleskavica, ζητήστε τη με kajmak ή προτιμήστε ένα παραδοσιακό Karadjordje schnitzel). 

Απ' το Βελιγράδι επιστρέψαμε στην Ελλάδα. Η διαδρομή επιστροφής στα Σκόπια δεν είναι το ίδιο καλή με τη διαδρομή που κάναμε στην αρχή του ταξιδιού, καθώς ένα ορεινό τμήμα γίνεται απ' τον παλιό δρόμο, ο οποίος μετατράπηκε στον κλάδο προς Γευγελή, αλλά η χάραξη στο νέο κλάδο, προς Κουμάνοβο, είναι σαφώς καλύτερη. Φυσικά στο γυρισμό βάλαμε βενζίνη στο Βελιγράδι μόνο για να φθάσουμε στο Κουμάνοβο των Σκοπίων, ξαναφουλάραμε το αυτοκίνητο και στη Γευγελή, στα 66,5 δηνάρια/λίτρο (1,09€). Το πρώτο βενζινάδικο μπαίνοντας στο Σκοπιανό έδαφος δεν είχε κατεβάσει την τιμή, πουλούσε στα 68,5.

Δεν είχαμε το χρόνο στο Βελιγράδι να πάμε σε μέρη όπως η γραφική γειτονιά Skadarlija ή το πάρκο Ciganlija στο Σάβα, αλλά αυτό πάντα μπορεί να γίνει σε μια νέα επίσκεψη: το Βελιγράδι είναι "μόλις" 548χλμ αυτοκινητόδρομος απ' τους Ευζώνους, είναι η πόλη που ο υπάλληλος του ξενοδοχείου μας είπε "Έλληνες και Σέρβοι είμαστε αδέρφια" (κάτι που έδειξε η ΑΕΚ στο βομβαρδισμό του 1999 παίζοντας φιλικό με την Παρτιζάν), τα διόδια Σκοπίων-Σερβίας (3,5+13,5€) είναι λιγότερα απ' το Θεσσαλονίκη ή Γιάννινα-Αθήνα και η βενζίνη στα Σκόπια πολύ πιο φθηνή απ' την Ελλάδα. Αρκεί να έχουμε την πράσινη κάρτα ασφάλισης του αυτοκινήτου, οι Σκοπιανοί συνοριακοί είναι οι μόνοι που τη ζητούν. 

Αυτή ήταν η τελευταία αναλυτική ανάρτηση του ταξιδιού στην Κεντρική Ευρώπη, θα ακολουθήσει και μια σύνοψη των πιο βασικών. Στη συνέχεια το ιστολόγιο επανέρχεται στη γνωστή θεματολογία του. Μείνετε συντονισμένοι! 

Για αναδημοσίευση, πρέπει να φαίνεται υποχρεωτικά ολόκληρο το κείμενο "Πηγή: greeklignite.blogspot.gr".

 

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 7/6/2023: Η -αμόλυβδη 95-βενζίνη στα Σκόπια εξακολουθεί να είναι η φθηνότερη, (80,5 δηνάρια Σκοπίων ή 1,326€/λίτρο σε όλα τα Σκοπιανά πρατήρια, 176 δηνάρια Σερβίας ή 1,50€/λίτρο σε όλα τα Σερβικά πρατήρια, ~1,85€/λίτρο στην Ελλάδα). Τα διόδια των Σκοπίων είναι πλέον σε 5 σημεία (1-1,5-1-1,5-2€, συνολικά 7€). Τα διόδια στη Σερβία είναι 14,5€ στο τμήμα σύνορα Σκοπίων-Βελιγράδι. Αν θελήσετε να πεταχτείτε μέχρι το πανέμορφο Νόβισαντ, είναι ακόμα 2,5€. Στον αυτοκινητόδρομο των Σκοπιανών δεν είδαμε κάπου κάμερες ελέγχου ταχύτητας, αλλά στη Σερβία υπάρχουν σε 2-3 σημεία, στο τμήμα Νις-Βελιγράδι.