Στις Πρέσπες μεταβαίνουν Τσίπρας και
Κοτζιάς για να υπογράψουν την επαίσχυντη συμφωνία παράδοσης
"Μακεδονικής" εθνικότητας και γλώσσας στο συνοθύλευμα απογόνων των
Βουλγάρων, Σέρβων κι Αλβανών, που κατοικούν σήμερα βόρεια της Ελληνικής
Μακεδονίας.
Οι ανιστόρητοι Τσίπρας και Κοτζιάς
έγραψαν στα παλιά τους παπούτσια την ιστορία των προγόνων μας και της περιοχής,
που την περιγράφει πολύ καλά η ιστορική 1448/2009 απόφαση του Αρείου Πάγου. Ένα σύντομο απόσπασμα αυτής αρκεί για να
καταδείξει το μέγεθος της προδοσίας:
"Μετά τους Βαλκανικούς
Πολέμους των ετών 1912-1913, που είχαν ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση, πλην
άλλων περιοχών, και της Μακεδονίας, από την Οθωμανική κυριαρχία και το τέλος
του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, οριοθετήθηκαν οριστικώς τα σύνορα μεταξύ Ελλάδας
αφενός και Σερβίας και Βουλγαρίας αφετέρου. Κατόπιν Διεθνών Συμφωνιών και ιδίως
της συνθήκης του NEUILLY, που ίσχυσε από το 1919, το μεγαλύτερο τμήμα της
Μακεδονίας, με τη γεωγραφική του όρου έννοια, περιήλθε στην Ελλάδα, ήτοι το
51,5%, ενώ στη Σερβία περιήλθε το 38,4% και στη Βουλγαρία το 10,1% αυτής.
Έτσι,
η αρχαία (κλασική) Μακεδονία, η επονομαζόμενη από γεωγραφική άποψη "Μείζων Μακεδονία", που περιλαμβανόταν μεταξύ
Αιγαίου Πελάγους και των ορέων Καμβούνια, Πιέρια και Όλυμπος προς νότο, των
λιμνών Αχρίδα και Πρέσπες, και των ορέων Μπαμπούνα, Σκόμιον, Ροδόπη προς Βορρά,
του ποταμού Νέστου, ανατολικά και των ορέων Γράμμος και Πίνδος, δυτικά,
κατατμήθηκε εν μέρει, μεταξύ των παραπάνω Κρατών, όπως έχει εκτεθεί.
Πρέπει να
σημειωθεί ότι λόγω της ελευθέρας διακίνησης των πληθυσμών, κατά τους χρόνους
της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, είχαν εγκατασταθεί στην Ελλάδα, ιδίως στην
περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, Βούλγαροι, σλαβόφωνοι, που είχαν σλαβική εθνική
συνείδηση. Μετά την οριστικοποίηση των συνόρων, κατά τα προεκτεθέντα, οι
περισσότεροι απ' αυτούς διασκορπίσθηκαν στην περιοχή των Σκοπίων, ή
μετανάστευσαν σε διάφορα Κράτη. Οι ολίγοι εναπομείναντες στην Ελλάδα και
συγκεκριμένα, στους νομούς Φλώρινας και Έδεσσας, εδήλωσαν Ελληνική Εθνικότητα
και έτσι, από την εποχή εκείνη έπαυσε να υπάρχει θέμα σλαβικής μειονότητας.
Πριν από το 1944 "Μακεδονία" ως σλαβικό κράτος και "Μακεδονικό
Έθνος", ως ιδιαίτερη εθνότητα ήταν έννοιες παντελώς άγνωστες. Στις
2-8-1944, κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, ο Κροάτης Τίτο δημιούργησε
το Γιουγκοσλαβικό ομόσπονδο κράτος (ένα από τα έξι της τότε Σοσιαλιστικής
Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας που προέκυψε ως ενιαίο Κράτος το 1918), της
λεγόμενης Δημοκρατίας της Μακεδονίας, με πρωτεύουσα τα Σκόπια. Έως τότε, οι
κάτοικοι της περιοχής των Σκοπίων δεν είχαν ούτε σερβική, ούτε βουλγαρική, παρά
τα φιλοβουλγαρικά αισθήματα των περισσότερων κατοίκων της και πολύ περισσότερο,
δεν είχαν "μακεδονική" εθνική συνείδηση. Την τελευταία, τους έπεισε
να την αποκτήσουν ο Τίτο, προκειμένου ...