Ο αναλώσιμος Τσίπρας βουλιάζει πολιτικά στη Μεγάλη Πρέσπα και ξανανοίγει το "χορό των τεράτων" στην Ελλάδα.

Στις Πρέσπες μεταβαίνουν Τσίπρας και Κοτζιάς για να υπογράψουν την επαίσχυντη συμφωνία παράδοσης "Μακεδονικής" εθνικότητας και γλώσσας στο συνοθύλευμα απογόνων των Βουλγάρων, Σέρβων κι Αλβανών, που κατοικούν σήμερα βόρεια της Ελληνικής Μακεδονίας.

Οι ανιστόρητοι Τσίπρας και Κοτζιάς έγραψαν στα παλιά τους παπούτσια την ιστορία των προγόνων μας και της περιοχής, που την περιγράφει πολύ καλά η ιστορική 1448/2009 απόφαση του Αρείου Πάγου. Ένα σύντομο απόσπασμα αυτής αρκεί για να καταδείξει το μέγεθος της προδοσίας: 

"Μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους των ετών 1912-1913, που είχαν ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση, πλην άλλων περιοχών, και της Μακεδονίας, από την Οθωμανική κυριαρχία και το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, οριοθετήθηκαν οριστικώς τα σύνορα μεταξύ Ελλάδας αφενός και Σερβίας και Βουλγαρίας αφετέρου. Κατόπιν Διεθνών Συμφωνιών και ιδίως της συνθήκης του NEUILLY, που ίσχυσε από το 1919, το μεγαλύτερο τμήμα της Μακεδονίας, με τη γεωγραφική του όρου έννοια, περιήλθε στην Ελλάδα, ήτοι το 51,5%, ενώ στη Σερβία περιήλθε το 38,4% και στη Βουλγαρία το 10,1% αυτής. 

Έτσι, η αρχαία (κλασική) Μακεδονία, η επονομαζόμενη από γεωγραφική άποψη "Μείζων Μακεδονία", που περιλαμβανόταν μεταξύ Αιγαίου Πελάγους και των ορέων Καμβούνια, Πιέρια και Όλυμπος προς νότο, των λιμνών Αχρίδα και Πρέσπες, και των ορέων Μπαμπούνα, Σκόμιον, Ροδόπη προς Βορρά, του ποταμού Νέστου, ανατολικά και των ορέων Γράμμος και Πίνδος, δυτικά, κατατμήθηκε εν μέρει, μεταξύ των παραπάνω Κρατών, όπως έχει εκτεθεί. 

Πρέπει να σημειωθεί ότι λόγω της ελευθέρας διακίνησης των πληθυσμών, κατά τους χρόνους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, είχαν εγκατασταθεί στην Ελλάδα, ιδίως στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, Βούλγαροι, σλαβόφωνοι, που είχαν σλαβική εθνική συνείδηση. Μετά την οριστικοποίηση των συνόρων, κατά τα προεκτεθέντα, οι περισσότεροι απ' αυτούς διασκορπίσθηκαν στην περιοχή των Σκοπίων, ή μετανάστευσαν σε διάφορα Κράτη. Οι ολίγοι εναπομείναντες στην Ελλάδα και συγκεκριμένα, στους νομούς Φλώρινας και Έδεσσας, εδήλωσαν Ελληνική Εθνικότητα και έτσι, από την εποχή εκείνη έπαυσε να υπάρχει θέμα σλαβικής μειονότητας. 

Πριν από το 1944 "Μακεδονία" ως σλαβικό κράτος και "Μακεδονικό Έθνος", ως ιδιαίτερη εθνότητα ήταν έννοιες παντελώς άγνωστες. Στις 2-8-1944, κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, ο Κροάτης Τίτο δημιούργησε το Γιουγκοσλαβικό ομόσπονδο κράτος (ένα από τα έξι της τότε Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας που προέκυψε ως ενιαίο Κράτος το 1918), της λεγόμενης Δημοκρατίας της Μακεδονίας, με πρωτεύουσα τα Σκόπια. Έως τότε, οι κάτοικοι της περιοχής των Σκοπίων δεν είχαν ούτε σερβική, ούτε βουλγαρική, παρά τα φιλοβουλγαρικά αισθήματα των περισσότερων κατοίκων της και πολύ περισσότερο, δεν είχαν "μακεδονική" εθνική συνείδηση. Την τελευταία, τους έπεισε να την αποκτήσουν ο Τίτο, προκειμένου ...
να αποκολλήσει τους Σκοπιανούς από το άρμα των Βουλγάρων, έχοντας ως απώτερο σκοπό, την σύσταση ενιαίου μακεδονικού κράτους, υπό σλαβικό μανδύα και την έξοδο της χώρας του στο Αιγαίο. 

Οι αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο greeklignite.blogspot.gr και αναδημοσιεύονται στο Facebook. Να επισκέπτεστε τακτικά το ιστολόγιο για να δείτε τις αναρτήσεις ή να ρυθμίσετε κατάλληλα την προτεραιότητα προβολής στο Facebook, διαφορετικά δεν θα σας στείλει σχετική ειδοποίηση.

Είναι χαρακτηριστικό ότι, στην περίοδο του μεσοπολέμου, η κυβέρνηση του Βελιγραδίου υποστήριζε, ότι οι κάτοικοι της περιοχής Σκοπίων ήταν Σέρβοι. Αργότερα, όμως, για να υποβοηθηθεί η προσπάθεια "μακεδονοποίησης" του πληθυσμού της Λ. Δ. Μακεδονίας, που κατοικείτο τότε από ακαθόριστης εθνικότητας πληθυσμούς, με υπεροχή των σλαβόφωνων, αλβανόφωνων και τουρκόφωνων, έπρεπε να αναπτυχθούν όλα εκείνα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν ένα λαό, ως διαφορετικό έθνος, δηλαδή η γλώσσα, η ιστορία και ο πολιτισμός. Καταρχήν, ιδιαίτερη φροντίδα δόθηκε στη λεγόμενη "μακεδόνικη" γλώσσα, που αποτελείτο κατά βάση από λέξεις σλαβικής προέλευσης, εμπλουτισμένη και με ελληνικές αυτούσιες ή παραλλαγμένες, καθώς επίσης και λέξεις τουρκικές, βλάχικες, αλβανικές κ.λ.π. Το ιδίωμα αυτό στην ουσία ήταν η δυτική διάλεκτος της βουλγαρικής γλώσσας, την οποία ομιλούσαν οι κάτοικοι της περιοχής των Σκοπίων. Μετά το 1944, Σκοπιανοί γλωσσολόγοι προσπάθησαν να αφαιρέσουν όλα τα βουλγαρικά στοιχεία από τη διάλεκτο αυτή και να τα αντικαταστήσουν με λέξεις σερβοκροατικές, ώστε να μπορεί η λεγόμενη "μακεδόνικη" γλώσσα, έτσι όπως εξελίχθηκε, να γίνει πλέον κατανοητή από τους σερβοκροατικούς πληθυσμούς της βόρειας Γιουγκοσλαβίας. 

Ακόμη δόθηκε ιδιαίτερη σημασία στην εκ των υστέρων " κατασκευή" της ιστορίας του "Μακεδονικού" έθνους. Το Δεκέμβριο του 1948 ιδρύθηκε στα Σκόπια το Ινστιτούτο Εθνικής Ιστορίας του Μακεδονικού Λαού. Το ενδιαφέρον των Σκοπιανών ιστορικών επικεντρώθηκε στην απόδειξη της υπάρξεως ενός ξεχωριστού "μακεδονικού" έθνους, έστω και αν το " έθνος" τούτο, στο παρελθόν, δεν είχε δώσει σημεία ζωής. 

Στη συνέχεια, οι πολιτικοί των Σκοπίων δεν περιορίσθηκαν στην προσπάθεια τους "μακεδονοποίησης" του πληθυσμού της περιοχής. Για να ευαισθητοποιήσουν τα πλήθη, αλλά και τη Διεθνή Κοινότητα, δημιούργησαν μία "Μεγάλη ιδέα" περί πλήρους εθνικής αποκατάστασης του "Μακεδονικού" έθνους, διακηρύσσοντας ότι η Μακεδονία στο σύνολο της, δηλαδή τα τρία Βιλαέτια (περιφέρειες) της αυθαίρετης τότε διαίρεσης της τουρκικής Διοίκησης στη Μακεδονία, κατά τους χρόνους της Οθωμανικής κυριαρχίας, που είχαν ως πρωτεύουσες τη Θεσσαλονίκη, το Μοναστήρι και τα Σκόπια, είναι χώρα σλαβική, και ως προς την ιστορική της προέλευση και ως προς την εθνική της σύσταση. Γι' αυτό (κατά τη "Μεγάλη Ιδέα"), πρέπει να ενωθεί και να αποτελέσει ένα ενιαία κράτος, δεδομένου ότι μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο μόνο το Γιουγκοσλαβικό Τμήμα της Μακεδονίας αποκαταστάθηκε εθνικά, στα πλαίσια της Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας."

Την προδοσία πολλοί ηγάπησαν, τον προδότη ουδείς κι αυτό θα το καταλάβει πολύ σύντομα ο Τσίπρας, που επέλεξε να γίνει αναλώσιμος, προκειμένου προδήλως να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των Αμερικανών. Όποτε κι αν γίνουν εκλογές οι ψηφοφόροι δεν θα συγχωρήσουν την εθνική μειοδοσία, αλλά αυτό ουδόλως σημαίνει πως θα επιστρέψουν στο παλιό και σάπιο σύστημα που μας χρεοκόπησε, μας οδήγησε στο ΔΝΤ και κατέστησε τους Έλληνες φόρου υποτελείς στους Φράγκους και στους Αλαμανούς για όλο τον 21ο αιώνα.

Ο Τσίπρας ήλθε το 2015 φέρνοντας την ελπίδα για το σκίσιμο των μνημονίων, οπλίστηκε και μ' ένα ΟΧΙ απ' το δημοψήφισμα και κατέληξε σκοτώνοντας την ελπίδα και παραδίδοντας τη Μακεδονία στους Σκοπιανούς. Στη Μεγάλη Πρέσπα βουλιάζει πλέον οριστικά η προοπτική επανεκλογής του Σύριζα. Ωστόσο στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα.  Αφήνοντας πίσω την εποχή Σύριζα θα δούμε κάποια στιγμή να προκύπτει νέο πολιτικό σκηνικό. "Ο Παλιός Κόσμος πεθαίνει και ο καινούργιος πασχίζει για να γεννηθεί. Ζούμε στην εποχή των τεράτων!" έλεγε ο Αντόνιο Γκράμσι πριν σχεδόν ένα αιώνα και η φράση του μπορεί κάλλιστα να περιγράψει το πολιτικό τοπίο της Ελλάδας στα μέσα του 2018. Οι επόμενες εκλογές θα είναι ακριβώς "ο χορός των τεράτων" ... 

Αναδημοσίευση σε άλλα μέσα: Αναδημοσιεύστε ελεύθερα, με κάθε μέσο και κάθε τρόπο, αλλά μόνο εφόσον υπάρχει σαφής και ξεκάθαρη αναφορά στην πηγή : κάτω απ' την αναδημοσιευμένη ανάρτηση πρέπει να εμφανίζεται το "Πηγή: greeklignite.blogspot.gr". Χωρίς σαφή και ξεκάθαρη αναφορά στην πηγή, η αναδημοσίευση ΔΕΝ επιτρέπεται! Και δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το περιεχόμενο του ιστολογίου για εμπορικούς σκοπούς. Βασικά, είναι μια άδεια Creative Commons.