Τα Γερμανικά Stiftung πρωτοπόρα "στο μετερίζι του αγώνα", καθώς πλησιάζει η Σύνοδος του Παρισιού για το Κλίμα.

Όσο πλησιάζουμε προς τη Σύνοδο του Παρισιού για το Κλίμα, αυτή που θα προσπαθήσει να πετύχει εκεί που απέτυχαν τόσες και τόσες προηγούμενες, θα βλέπουμε όλο και περισσότερα δημοσιεύματα του κλιματολάγνου λόμπυ. Πρώτο ρόλο στο κλιματικό λόμπυ παίζει φυσικά η Γερμανία, καθώς οι "πράσινες" θέσεις εργασίας που δημιούργησε στη βιομηχανία της έχουν ανάγκη συντήρησης, "μαδώντας" τους "εταίρους" και συσσωρεύοντας τεράστια εμπορικά πλεονάσματα.

Ετοιμαστείτε λοιπόν να υποδεχθείτε το επόμενο δίμηνο μια καταιγίδα δημοσιευμάτων για τη "βιώσιμη ανάπτυξη", την "αειφορία" και ο,τιδήποτε άλλο μπορεί να εξασφαλίσει πελατεία για τις Γερμανικές ανεμογεννήτριες και Φ/Β, τώρα που το πάρτυ των επιδοτήσεων ολοκληρώνεται απ' τη μια άκρη της Ευρώπης μέχρι την άλλη.

Στις 25 Σεπτεμβρίου, λίγες μόλις μέρες μετά τις δικές μας εκλογές και ενώ εδώ είτε θα έχουμε κυβέρνηση είτε θα "τρέχουν" διερευνητικές εντολές, οι ηγέτες όλων των κρατών-μελών του ΟΗΕ θα συγκεντρωθούν στη Νέα Υόρκη, όπου στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης θα συζητήσουν για "παγκόσμιους στόχους" διακυβέρνησης για τα επόμενα 15 χρόνια. Την έναρξη της ειδικής συνόδου θα κηρύξει μάλιστα ο Πάπας. Στην περίοδο 2000-2015 ο ΟΗΕ είχε θέσει τους στόχους της Χιλιετίας (UN Millennium Development Goals), που επικεντρώνονταν σε 8 πεδία: (1) εξάλειψη της ακραίας ...
φτώχειας και της πείνας, (2) επίτευξη παγκοσμίως πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, (3) προώθηση της ισότητας των φύλων και ενίσχυση των γυναικών, (4) μείωση της παιδικής θνησιμότητας, (5) βελτίωση της υγείας των μητέρων, (6) καταπολέμηση του HIV/AIDS, της ελονοσίας και άλλων ασθενειών, (7) διασφάλιση της διατήρησης του περιβάλλοντος, και (8) ανάπτυξη μιας παγκόσμιας συνεργασίας για την ανάπτυξη.

Φαίνεται πως οι στόχοι αυτοί δεν διασφάλιζαν αρκετά την επικυριαρχία των πλουσίων χωρών υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, οπότε η παγκόσμια πολιτική θεματολογία στην περίοδο 2016-2030 θα επικεντρωθεί στους 17 στόχους "βιώσιμης ανάπτυξης" που βλέπουμε δίπλα (Sustainable Development Goals) και το πόρισμα της συνόδου της 25ης Σεπτεμβρίου θα έχει τίτλο "Transforming our world: The 2030 Agenda for Sustainable Development". Οι στόχοι της Χιλετίας (Millennium Development Goals) απευθύνονταν περισσότερο στις αναπτυσσόμενες χώρες, τώρα οι στόχοι της προσεχούς 15ετίας απευθύνονται μάλλον στις ανεπτυγμένες, όπου θα πέσει το βάρος των μέτρων, μια που η Σύνοδος του ΟΗΕ έρχεται μόλις δυο μήνες πριν τη Σύνοδο του Παρισιού για το Κλίμα και ασφαλώς προσφέρεται για να την προετοιμάσει κατάλληλα, με την ανάλογη επικοινωνιακή διαχείριση.

Το Γερμανικό Bertelsmann Stiftung εξέδωσε πρόσφατα μια έκθεση 106 σελίδων με τίτλο "Sustainable Development Goals: Are the rich countries ready?" και πρόλογο απ' το Γκανέζο πρώην ΓΓ ΟΗΕ Κόφι Ανάν, πιο γνωστό σε μας για το επονείδιστο σχέδιο "επίλυσης" του Κυπριακού. Στην έκθεση ως "πλούσιες" θεωρούνται οι 34 χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ, μαζί φυσικά και η χρεοκοπημένη Ελλάδα και εξετάζεται η μέχρι τώρα προσαρμογή των χωρών στους 17 στόχους της "βιώσιμης ανάπτυξης". Με βάση τη βαθμολογία που δίνει το Bertelsmann Stiftung, σε κάθε χώρα και για κάθε ένα επιμέρους στόχο, έχει καταρτίσει ένα δείκτη και τελικά μια σειρά κατάταξης των χωρών, που φαίνεται στο πιο κάτω σχήμα.

Η έκπληξη δεν είναι στο ότι η Ελλάδα είναι πολύ χαμηλά στη λίστα, μόλις στην 30ή θέση ανάμεσα σε 34 χώρες, πάνω από Χιλή, Ουγγαρία, Τουρκία και Μεξικό, αλλά ότι στην 29η θέση, μόλις μια θέση πάνω απ' τη χώρα μας, βρίσκονται οι ΗΠΑ, η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη.

Στις πρώτες θέσεις το Bertelsmann Stiftung τοποθετεί τις Σκανδιναβικές χώρες, κατά σειρά Σουηδία-Νορβηγία-Δανία-Φινλανδία και στη συνέχεια την Ελβετία. Ακολουθούν οι Γερμανία με τους γείτονές της, Ολλανδία και Βέλγιο, έπεται η Ισλανδία και τη δεκάδα συμπληρώνει η Γαλλία. Καθόλου δυσεξήγητο λοιπόν που το κύμα των προσφύγων από Ασία κι Αφρική κατευθύνεται προς αυτές ακριβώς τις χώρες. Πρόκειται για πλούσιες χώρες, όπου ωστόσο το χάσμα ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς συνεχώς διευρύνεται, καθώς το μέσο εισόδημα του πιο πλούσιου 10% του πληθυσμού είναι εννιά (9) φορές αυτό του πιο φτωχού 10% κι ας μην εξετάσουμε καλύτερα το μέσο εισόδημα του πιο πλούσιου 1%. Αυτό φυσικά δεν αποτελεί τόσο μεγάλη αιτία ανησυχίας για το Stiftung, όσο αποτελεί το ότι οι μισές χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ αντλούν λιγότερο του 11% της ενέργειάς τους από ΑΠΕ, οπότε σ' αυτόν τον τομέα πρέπει να προσπαθήσουν περισσότερο.  48 δισ. δολάρια μετρά μέχρι στιγμής η ληστεία των πολιτών των "πλούσιων" χωρών μέσω της φορολόγησης του CO2 κι αυτά τους φαίνονται λίγα, έχει ανοίξει η όρεξη για πολλά περισσότερα.

Η Ελλάδα στην πραγματικότητα δεν τα πηγαίνει και τόσο άσχημα, όσο δείχνει η κατάταξη στην 30ή θέση. Αυτή η κατάταξη οφείλεται στην τρέχουσα συγκυρία της χρεοκοπίας, καθώς επηρεάζουν πολύ η μεγάλη ανεργία που έχει διαμορφωθεί στα χρόνια των μνημονίων, η κατάσταση στην υγεία, ο δείκτης αυτοκτονιών, η αδιαφάνεια και η διαφθορά. Τα πηγαίνουμε όμως πολύ καλά σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες στη διατροφική αξία της γεωργικής παραγωγής, στη διαχείριση των αλιευτικών αποθεμάτων, ακόμα και στη μικρή "ψαλίδα" των αμοιβών ανάμεσα στα δυο φύλα. Παραδοσιακά δεν τα πηγαίνουμε καλά στην έρευνα και την καινοτομία, οπότε στα χρόνια των μνημονίων δεν περιμένουμε να τα πάμε καλύτερα: μόνο η Χιλή και το Μεξικό δαπανούν λιγότερα απ' την Ελλάδα για την έρευνα. Κάνοντας την έρευνα με στοιχεία του 2014, δεν πρέπει να μας προκαλεί οποιαδήποτε έκπληξη το εύρημα της έκθεσης πως η ικανοποίηση των Ελλήνων απ' τη ζωή τους έχει αποκλίνει τα τελευταία χρόνια περισσότερο απ' τους κατοίκους όλων των υπόλοιπων χωρών-μελών του ΟΟΣΑ. 

Οι αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο greeklignite.blogspot.gr και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε «Μου αρέσει» (Like) στη σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση! Και ανοίγετε τις αναρτήσεις, καθώς το Facebook δεν θα σας τις εμφανίζει καθόλου στη ροή αν δει πως δεν τις ανοίγετε. 

Τα ευρήματα της έκθεσης του Bertelsmann Stiftung ουσιαστικά αποκαλύπτουν τις τεράστιες δυνατότητες που έχει η χώρα μας αν απελευθερωθεί απ' τα δεσμά της ολιγαρχίας κι απ' το σάπιο πολιτικό σύστημα, που κατάφερε να μας χρεοκοπήσει σε καιρό ειρήνης. Η Ελλάδα δεν ήταν, δεν είναι και δεν μπορεί να παραμένει "ψωροκώσταινα", όπως τη θέλουν αυτοί που την πλιατσικολογούν τόσα χρόνια. Στις εκλογές της Κυριακής έχουμε μια ευκαιρία, ν' απαλλαγούμε απ' το παλιό σύστημα που μας οδήγησε στη χρεοκοπία και στα μνημόνια και να προχωρήσουμε μπροστά. Κι ακόμα κι αν θεωρεί κανείς πως κι ο Σύριζα στα μνημόνια μας οδήγησε, αυτό δεν αποτελεί άλλοθι επιστροφής στο παλιό καθεστώς, η χώρα πρέπει να προχωρήσει μπροστά.

Ακόμα κι αν χάθηκε η μάχη της διαπραγμάτευσης της δανειακής σύμβασης, ο πόλεμος ενάντια στη διαφθορά και τη διαπλοκή πρέπει να συνεχιστεί, η αλλαγή είναι εξελικτική πορεία κι όχι στιγμιαία, η ιστορία δεν άλλαξε ποτέ με ειρηνικά μέσα απ' τη μια μέρα στην άλλη. Μόνο οι ένοπλες εξεγέρσεις, όπως πχ η άλωση της Βαστίλης στη Γαλλική Επανάσταση, πέτυχαν γρήγορες αλλαγές, αλλά αφού πρώτα χάθηκαν πολλές ζωές, τόσο πριν όσο και μετά την εξέγερση. Η πρόσκαιρη απογοήτευση για το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης δεν πρέπει να μας κρατήσει μακριά απ' την κάλπη της Κυριακής, κάθε ψήφος που λείπει απ' την κάλπη μετρά διπλή υπέρ εκείνων που θα αποφασίσουν να προσέλθουν και ήδη η συσπείρωση της ΝΔ έχει ολοκληρωθεί. Κάθε ψήφος στο φραπεδάκι της παραλίας φέρνει πιο κοντά την παλινόρθωση του παλιού και βαθιά διεφθαρμένου συστήματος, αυτού που κρύβετσι στις λίστες της Siemens και της Λαγκάρντ.

Ειρηνική αλλαγή λοιπόν χρειάζεται η χώρα και θα την πιστέψουμε μόνο αν κάποτε δούμε να καταδικάζονται όσοι λεηλάτησαν την Proton Bank και την Αγροτική, όσοι πλήρωσαν οπλικά συστήματα τα οποία δεν ήλθαν ποτέ στη χώρα, όσοι έβαλαν το μαύρο χρήμα της Siemens στα ταμεία τους, όσοι "ξέχασαν" να ελέγξουν τα ονόματα στις λίστες Λαγκάρντ και Λιχτενστάιν, όσοι δέσμευσαν το δημόσιο σε ανεφάρμοστες συμβάσεις, όσοι μετέτρεψαν τα ομόλογα του δημοσίου απ' το Ελληνικό στο Αγγλικό Δίκαιο για να σώσουν τις Γερμανικές και Γαλλικές τράπεζες, όσοι "ξέχασαν" να ελέγξουν τις offshore εταιρείες που έχουν τα ακίνητα στην Κόστα και στο Πόρτο Χέλι, όσοι πήραν "δανεικά κι αγύριστα" απ' τις τράπεζες με αντίτιμο τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης, όσοι φροντίζουν να εξισώνουν αυτόν που δεν έκοψε απόδειξη για ένα κουλούρι μ' αυτόν που πέρασε ένα λαθραίο τάνκερ φορτωμένο πετρέλαιο.