Το "μάρκετ-τεστ" των λιγνιτών, η "αποεπένδυση" των Σύριζα/ΑΝΕΛ και η απίστευτη "επένδυση" στην Αυστραλία.

Μπήκε ο Νοέμβριος χωρίς να έχει γίνει γνωστή μέχρι στιγμής συμφωνία Σύριζα-Κομισιόν για το ποιες λιγνιτικές μονάδες θα μπουν στο περίφημο "μάρκετ τεστ" και όλα δείχνουν πως το όνειρο κάποιων να πάρουν κοψοχρονιά και κάποια υδροηλεκτρικά σε πακέτο με τους λιγνίτες θα μείνει όνειρο, καθώς κάποια κομματάκια του παζλ μπήκαν σιγά-σιγά στη θέση τους: η Κινεζική κρατική εταιρεία Shenhua, ο μεγαλύτερος παραγωγός άνθρακα στον κόσμο, ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας στην Κίνα, μια εταιρεία πρωτοπόρος στις τεχνολογίες για την καθαρή εξόρυξη και την μείωση των εκπομπών από την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από άνθρακα, επιτυγχάνοντας σε μονάδες της εκπομπές ρύπων χαμηλότερες και από αυτές των μονάδων φυσικού αερίου, υπέγραψε σύμφωνο συνεργασίας με τον Όμιλο Κοπελούζου για συνεργασία σε μια σειρά επενδύσεων στους τομείς της πράσινης ενέργειας και της περιβαλλοντικής αναβάθμισης μονάδων ηλεκτροπαραγωγής.

Πρώτη υποψήφια πολύφερνη "νύφη" για "περιβαλλοντική αναβάθμιση" μετά το "μάρκετ τεστ" είναι ο ΑΗΣ Αμυνταίου, που έχει δυο μονάδες των 300MW, έχει ωστόσο αρκετό οικόπεδο για να γίνει και μια τρίτη, εντελώς νέα μονάδα, σύγχρονης τεχνολογίας ή ακόμα και μονάδες φυσικού αερίου, πολύ κοντά περνά ο αγωγός ΤΑΡ. Οπότε τίθεται το πολύ απλό ερώτημα: πόσο αξίζει σήμερα ο ΑΗΣ Αμυνταίου; 

Η εύκολη και γρήγορη απάντηση είναι βεβαίως και εντελώς φυσιολογικά "όσο είναι διατεθειμένος να πληρώσει ο πλειοδοτών αγοραστής". Μόνο που μετά από 17 χρόνια εντελώς σάπιας ενεργειακής πολιτικής και βιασμού της κοινής λογικής στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, δεν υπάρχουν πια εύκολες και γρήγορες απαντήσεις, όπως τουλάχιστον δείχνει η διεθνής πρακτική.

Πρώτο παράδειγμα η Τσεχική EPH, η οποία αγόρασε το 2016 το σύνολο των λιγνιτικών εργοστασίων της Vattenfal στην πρώην Ανατολική Γερμανία, μαζί με τα λιγνιτωρυχεία. Η ΕΡΗ βλέπει μέλλον στο λιγνίτη στην Κεντρική Ευρώπη, καθώς χρειάζεται για την ασφάλεια ηλεκτροδότησης, είναι η φθηνότερη πηγή ηλεκτροπαραγωγής, μετά το κλείσιμο των πυρηνικών της Γερμανίας το 2022 θα είναι σε καλύτερη θέση για την παραγωγή φορτίου βάσης, αλλά επίσης από το 2020 ξεκινά η λήξη της περιόδου εγγυημένης τιμής των αιολικών στη Γερμανία, οπότε είναι εξαιρετικά αβέβαιο πόσες ανεμογεννήτριες θα παραμείνουν σε λειτουργία και πώς θα εξελιχθεί η τιμή του ηλεκτρισμού στην αγορά. Υπάρχουν ήδη εκτιμήσεις της Γερμανικής ένωσης αιολικής ενέργειας πως 14.000MW ή πάνω από το 25% των ανεμογεννητριών θα μπορούσε να τεθεί εκτός αγοράς μέχρι το 2023, όπως γράφει η Kieler Nachrichten απ' το Σλέσβιχ-Χολστάιν, το κρατίδιο όπου ήδη τα αισθήματα των πολιτών για τις ανεμογεννήτριες δεν είναι πλέον αγαθά! Μόνο το 2021 5700 χερσαίες ανεμογεννήτριες, ισχύος 4.500MW, δεν θα είναι πλέον επιλέξιμες για λειτουργία. 

Δεύτερο και καλύτερο παράδειγμα ο σάλος που έχει ξεσπάσει στο τέλος Οκτώβρη στην Αυστραλία, καθώς ...
πριν από  ακριβώς μόλις δυο χρόνια, το Νοέμβρη 2015, η Πολιτειακή Κυβέρνηση της Νότιας Νέας Ουαλίας "αποεπένδυσε" τη Delta Electricity, που τότε είχε στην κατοχή της το λιθανθρακικό εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής Vales Point Β. Το εργοστάσιο ήταν κατασκευής του 1978 και είχε δυο μονάδες των 660MW, κατασκευής της Toshiba. Συνολικά λοιπόν 1320MW πουλήθηκαν τότε για το "αστρονομικό" ποσό του 1 εκατ. δολαρίων Αυστραλίας, όσο αξίζει ένα μέσο σπίτι στο Σύδνεϋ, στα προάστια είναι ακόμα πιο ακριβά. Η τότε κυβέρνηση μάλιστα περίπου πανηγύριζε για την πώληση της δημόσιας επιχείρησης. 

Οι αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο greeklignite.blogspot.gr και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε "Μου αρέσει" (Like) στη σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση! Και να επισκέπτεστε τακτικά το ιστολόγιο για να δείτε τις αναρτήσεις, καθώς το Facebook δεν είναι βέβαιο πως θα σας στείλει σχετική ειδοποίηση. 

"Καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια", λέει η παροιμία, και μέσα στα επόμενα δυο χρόνια έκλεισε το παλιό λιγνιτικό εργοστάσιο στο Hazelwood, τα 3.891MW αιολικά αποδείχτηκαν παντελώς ανίκανα να το αντικαταστήσουν, καθώς είναι πλέον παγκοσμίως γνωστό πως τα αιολικά είναι ανέκδοτο, οι τιμές του ηλεκτρισμού εκτοξεύθηκαν και στην Αυστραλία βρίσκει πλέον κανείς τα πιο ακριβά τιμολόγια στον πλανήτη, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση υποχρεώθηκε να εξαγγείλει πρόσφατα Νέα Ενεργειακή Πολιτική βασισμένη σε αξιόπιστη ηλεκτροδότηση, οπότε η αξία του αξιόπιστου λιθανθρακικού Vales Point Β εκτοξεύθηκε και πλέον πριν λίγες ημέρες η εταιρεία Sunset Power International, που είναι ο νέος ιδιοκτήτης, το αποτίμησε στα 730 εκατ. δολάρια!!! Καθόλου άσχημα για τους "επενδυτές", καθώς το εργοστάσιο έχει προγραμματισμένο χρόνο ζωής μέχρι το 2029. Μεταφορά πλούτου απ' τους πολλούς στους λίγους; Μπαααα, αυτά "τα λένε οι κουμμουνιστές" ...

Μετά το σάλο που ξέσπασε για τη διαφορά στην αποτίμηση, η υπόθεση παραπέμφθηκε στον Auditor-General/Γενικό Ελεγκτή της Νότιας Νέας Ουαλίας, αλλά, ως γνωστόν, "μετά την απομάκρυνσιν εκ του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται", το εργοστάσιο έχει κάνει φτερά και η τοπική κυβέρνηση έχει μείνει με την υποχρέωση περιβαλλοντικής αποκατάστασης μετά το 2029.

Μετά λοιπόν τα δυο πιο πάνω παραδείγματα κι αφού ο ΑΔΜΗΕ μας το έχει πει ήδη απ' την περίφημη Μελέτη Επάρκειας Ισχύος 2013-2020, πως το 2020 θα έχουμε 7500MW αιολικά, αλλά ΔΕΝ θα έχουμε ρεύμα, ακριβώς όπως έπαθαν στην Αυστραλία, ας ξαναθέσω το ίδιο πολύ απλό ερώτημα: πόσο αξίζει σήμερα ο ΑΗΣ Αμυνταίου; Για να μη μας λένε μετά οι Σταθάκηδες πως "δεν ήξεραν", καθώς οι εισαγγελείς ήδη γράφουν υπερωρίες για τα πεπραγμένα προηγούμενων κυβερνήσεων.