Από αρχαιοτάτων χρόνων, μετά το βομβαρδισμό ακολουθεί η λεηλασία των τοπικών πόρων.

Το 1999 οι Νατοϊκοί βομβάρδισαν τη Σερβία, με επικεφαλής των ιμπεριαλιστικών ειρηνευτικών στρατευμάτων τον Αμερικανό στρατηγό Κλαρκ. Όλοι έσπευσαν τότε ν' αναγνωρίσουν πως το Κοσσυφοπέδιο έπαψε ν' ανήκει στη Σερβία, ανοίγοντας τους ασκούς του Αιόλου για την αναβίωση των εθνικισμών στην Ευρώπη: οι Βαλώνοι με τους Φλαμανδούς δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να συμβιώνουν σ' αυτή την -κατά το Φάρατζ- "μη χώρα" που λέγεται Βέλγιο, οι Λομβαρδοί νιώθουν αλλεργία για τη Νότια Ιταλία και οι Καταλανοί μόλις ανακήρυξαν ανεξαρτησία, οπότε περιμένουμε να δούμε αν 80 χρόνια αργότερα ο Ραχόι θα βομβαρδίσει τη Βαρκελώνη στα πρότυπα του βομβαρδισμού της Γκουέρνικα.

Τα χρόνια πέρασαν, ο στρατηγός Κλαρκ αποστρατεύτηκε και περιφερόταν στα κανάλια περίπου "διαμαρτυρόμενος επειδή δεν τον έπαιζαν", κάπως έτσι τον είχαμε δει και στο ιστολόγιο στις αρχές του 2014 να μιλά για τους ιμπεριαλιστικούς ειρηνευτικούς πολέμους στις περιοχές που κατά σύμπτωση είχαν ενεργειακά αποθέματα. Φαίνεται πως η περιφερόμενη γκρίνια στα κανάλια έπιασε τόπο και, καθώς κάπως έπρεπε ν' αποκατασταθεί κι αυτός, προέκυψε αυτό που γινόταν πάντα: από αρχαιοτάτων χρόνων οι επικεφαλής των νικηφόρων στρατών είχαν παραδοσιακά μερίδιο απ' τα λάφυρα, που προέκυπταν απ' τη λεηλασία των πόρων των ηττημένων.

Έτσι λοιπόν πρόσφατα μάθαμε πως η εταιρεία Envidity Energy Inc. "is focused on two coal-to-liquids projects in southeastern Europe. The first project on our agenda relates to ...
a long-term coal supply agreement located adjacent to an existing coal mine and coal-fired thermal power plant. This project is situated next to a large river (for fresh water supply), connected directly to the railway network, and sits within an existing natural gas pipeline grid. Nearby mature oil fields will be able to utilize the captured CO2 to enhance ultimate oil recovery efforts. The second opportunity is a long-term exploration/mining license investment agreement, in a location with substantial proven lignite reserves, i.e. reserves equivalent to super giant oil field. This location will also facilitate the initial surface gasification project and the longer term development of our more environmentally friendly in-situ coal gasification technology. Due to the reserves size, plant expansion to 100,000 barrels per day are possible. Additional details will be defined as further information is studied while the project matures."

Δυο λοιπόν έργα μετατροπής κάρβουνου σε πετρέλαιο στη ΝΑ Ευρώπη, δηλαδή στη γειτονιά μας, -αλλά χωρίς να μας λέει πού-, το ένα μάλιστα το δηλώνει με λιγνίτη, (αλλά μάλλον και τα δυο είναι με λιγνίτη). Ποια είναι η Envidity Energy Inc.; Μα μια νεόκοπη εταιρεία, με πρόεδρο το στρατηγό Κλαρκ, και το κοίτασμα στο οποίο αναφέρεται, χωρίς να το κατονομάζει, είναι βεβαίως το τεράστιο κοίτασμα του Κοσσυφοπεδίου, με περίπου 11 δισεκατομμύρια τόνους λιγνίτη πανεύκολης εκμετάλλευσης, αυτό που "απελευθέρωσε" με τους βομβαρδισμούς το 1999 και που βλέπουμε στην εικόνα. 

Μόνο που υπάρχουν κάποια "προβληματάκια" για το στρατηγό: πρώτα-πρώτα δεν φαίνεται να υπάρχουν χρήματα για να στηθεί το έργο και αναζητούνται κορόιδα επενδυτές. Στη συνέχεια, η τεχνολογία παραγωγής πετρελαίου από κάρβουνο, που θα χρησιμοποιήσει η Envidity Energy είναι η μέθοδος Fischer Tropsch, η οποία αναπτύχθηκε στη Γερμανία το 1925 και δεν τη χρησιμοποίησε ούτε καν ο Χίτλερ, που προτίμησε να στείλει το Ρόμελ να χτυπιέται στις ερήμους της Αιγύπτου, προσπαθώντας να βάλει πόδι στα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής. Δεν χρειάζεται φυσικά να πούμε πως το 1942 η Γερμανία είχε άφθονο κάρβουνο για να κάνει δικά της πετρέλαια, αλλά μάλλον τα οικονομικά δεν πολυβγαίνουν κι επειδή είμαστε πια στο 2017/18, μάλλον δεν πολυβγαίνουν και τα περιβαλλοντικά: το παράδειγμα που χρησιμοποιεί για να δελεάσει τους κορόιδα επενδυτές είναι η εφαρμογή της μεθόδου Fischer Tropsch απ' την εταιρεία Sasol στη Νότια Αφρική, μόνο που φροντίζει να λησμονεί πως η εταιρεία αυτή στήθηκε το 1950, αμέσως μετά την επισημοποίηση του απαρτχάιντ, με πρώτο εργοστάσιο το 1954, 2ο το 1980 και 3ο το 1982, στην κορύφωση της διεθνούς απομόνωσης της Νότιας Αφρικής.

Οι αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο greeklignite.blogspot.gr και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε "Μου αρέσει" (Like) στη σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση! Και να επισκέπτεστε τακτικά το ιστολόγιο για να δείτε τις αναρτήσεις, καθώς το Facebook δεν είναι βέβαιο πως θα σας στείλει σχετική ειδοποίηση. 

Το τεράστιο λιγνιτικό κοίτασμα του Κοσσυφοπεδίου έχει προσελκύσει απ' την αρχή το διεθνές ενδιαφέρον και επρόκειτο να γίνει διεθνής διαγωνισμός για την ανάδειξη Αναδόχου που θα αναλάμβανε την εκμετάλλευση και αξιοποίηση, με νέο λιγνιτωρυχείο και νέο εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής. Είχε ενδιαφερθεί και η δική μας ΔΕΗ, για να συμμετάσχει μαζί με την Αμερικάνικη Contour Global, αλλά για να πουληθεί το κοίτασμα πρέπει να υπάρχει ιδιοκτήτης κι εκεί κάπου κόλλησε το πράγμα, το καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου ακόμα δεν λέει να ξεκαθαρίσει. Κι ενώ ο διεθνής διαγωνισμός "κόλλησε", ξαφνικά εμφανίστηκε η εταιρεία του Κλαρκ, να μιλά για αεριοποίηση του λιγνίτη, οπότε δημιουργείται το ερώτημα: από ποιον ακριβώς πήρε το δικαίωμα εκμετάλλευσης; 

Τέτοια ερωτήματα φυσικά δεν χρήζουν απάντησης, η ιστορία διδάσκει πως μετά το βομβαρδισμό ακολουθεί η λεηλασία των τοπικών πόρων. Ε, ήρθε ίσως η ώρα οι νικητές να μοιράσουν τα λάφυρα, αλλά δεν πρέπει να ξεχνούμε πως γεωγραφικά το Κοσσυφοπέδιο βρίσκεται στην Ευρώπη, εδώ "αφεντικά" είναι οι Γερμανοί και τώρα με τον Τραμπ δεν τα έχουν και τόσο καλά όσο με τον Ομπάμα, οπότε θα έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε την κατάληξη της προσπάθειας του Κλαρκ: θα βγάλει έστω ένα βαρέλι πετρέλαιο απ' το λιγνίτη του Κοσσυφοπεδίου ή θα βρει τίποτα Ουτσεκάδες στο δρόμο του; Ή μήπως, ακόμα πιο απλά, πουλήσει το δικαίωμα εκμετάλλευσης, τσεπώσει το παραδάκι και "την κάνει μ’ ελαφρά πηδηματάκια" για το Ίδρυμα Κλίντον για την Ενέργεια και την Κλιματική Αλλαγή, όπου είναι στο Advisory Board;