Δεν είναι ένα, δεν είναι δύο, είναι 45 και δεν είναι οι 45 Γιάννηδες, οπότε, τι είναι;

Το 2011 το τσουνάμι της Φουκουσίμα σάρωσε το πυρηνικό εργοστάσιο της TEPCO στη ΒΑ Ιαπωνία, μας έκανε όλους να παρακολουθούμε σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση τις αγωνιώδεις προσπάθειες των Ιαπώνων να περιορίσουν την πυρηνική καταστροφή και τρόμαξε τόσο τη Μέρκελ, που την έκανε να κλείσει εσπευσμένα 8 απ' τα πυρηνικά εργοστάσια της Γερμανίας. Το 2011 ακόμα οι πολιτικοί νόμιζαν πως με την Energiewende και την αθρόα ανάπτυξη αιολικών και Φ/Β θα μπορούσαν να υποκαταστήσουν τα πυρηνικά εργοστάσια, παρόλο που οι μόνοι αρμόδιοι, οι ειδήμονες τεχνικοί, είχαν προειδοποιήσει χρόνια πριν πως η εγγυημένη ισχύς των αιολικών είναι κάτω του 10% (και τείνει στο μηδέν, όπως αποδεικνύεται σε πολλές περιπτώσεις στην πράξη). Πλέον οι μόνοι που το πιστεύουν είναι κάποιοι πολιτικοί και μόνο επειδή βρίσκονται στις παραμονές των εκλογών της Γερμανίας, καθώς και κάτι "Έλληνες", που επιμένουν να σαμποτάρουν τη χώρα τους στα όργανα της ΕΕ, διεκδικώντας επάξια μια θέση δίπλα στους κατά καιρούς Εφιάλτες της χώρας.

Όσο ωστόσο η Γερμανία προωθεί την απανθρακοποίηση της Ευρωπαϊκής ηλεκτροπαραγωγής, προκειμένου να πουλήσει ανεμογεννήτριες και Φ/Β, συνεπικουρούμενη απ' τη Γαλλία, που θέλει να πουλήσει τα πυρηνικά της, υπάρχουν χώρες του Δυτικού κόσμου και του ΟΟΣΑ, που δεν ανήκουν στην ΕΕ και για το λόγο αυτό διακρίνονται από μεγαλύτερη σοβαρότητα στην ενεργειακή τους πολιτική.

Ο λόγος αυτή τη φορά είναι για την ...
Ιαπωνία, τη χώρα που χτυπήθηκε δυο φορές απ' την ατομική βόμβα στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι και παρ' όλα αυτά στήριξε τη μεταπολεμική της ανόρθωση στα πυρηνικά της εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής. Χτυπήθηκε το 2011 απ' το τσουνάμι στη Φουκουσίμα και, παρά το σκόπιμο παραλογισμό των Γερμανών, δεν το έβαλε κάτω και σταδιακά ξαναθέτει σε λειτουργία τα πυρηνικά της εργοστάσια. Επειδή ωστόσο η οικονομία της διψά για ενέργεια και μετά το τσουνάμι είδε το πόσο ακριβή μπορεί να είναι η βασισμένη στο φυσικό αέριο ηλεκτροπαραγωγή, η Ιαπωνία στρέφεται για την προσεχή δεκαετία στο κάρβουνο!

Την ώρα που πράσινοι παπαγάλοι μας πιπιλίζουν το μυαλό για το πόσο καλή είναι η Συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα, η Ιαπωνία, που βεβαίως υπέγραψε κι αυτή τη Συμφωνία του Παρισιού, προγραμματίζει να εγκαταστήσει την προσεχή δεκαετία όχι ένα, όχι δύο, αλλά σαρανταπέντε (45) εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής από λιθάνθρακα. Τα εργοστάσια αναμένεται να μπουν σε λειτουργία μετά το 2020 και σταδιακά μέχρι το 2030.

Την είδηση πρωτομετέδωσε στις 3 Φλεβάρη το Υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ (US Energy Information Administration) κι από εκεί την αναμετέδωσαν πολλά έγκυρα μέσα, όπως ο PLATTS, Coal Age, το Αυστραλέζικο ABC. Τα εργοστάσια θα χρησιμοποιούν είτε την πιο σύγχρονη υπέρ-υπερκρίσιμη τεχνολογία καύσης (ultra-supercritical), που έχει υψηλό βαθμό απόδοσης και μειωμένες εκπομπές ρύπων και CO2, είτε τεχνολογία αεριοποίησης-συνδυασμένου κύκλου (integrated gasification combined-cycle). Τα νέα εργοστάσια θα αντικαταστήσουν παλιά, που θα αποσυρθούν, αλλά θα προσθέσουν και νέα ισχύ 20GW. Πρόκειται για τον ίδιο ακριβώς δρόμο εκσυγχρονισμού των παλιών ανθρακικών εργοστασίων που ακολούθησαν χώρες όπως η Γερμανία, η Πολωνία, η Βουλγαρία, η Κίνα, η Νότια Αφρική, αλλά που καθυστέρησε τραγικά ν' ακολουθήσει η χρεοκοπημένη χώρα, που έβαζε αφειδώς για μια δεκαπενταετία αφενός μονάδες φυσικού αερίου χωρίς να έχει δικό της αέριο κι αφ' ετέρου τα εντελώς άχρηστα και πανάκριβα αιολικά & Φ/Β, δημιουργώντας το αδηφάγο τέρας του ΕΤΜΕΑΡ. Κάπως έτσι το εντελώς σάπιο πολιτικό της σύστημα την οδήγησε τελικά στη χρεοκοπία. Και η υποκρισία συνεχίζεται, οι καταστάσεις που χρεοκόπησαν τη χώρα είναι πάντα εδώ. 

Για να δείτε μάλιστα το μέγεθος της υποκρισίας, το λιθανθρακικό εργοστάσιο με την παγκοσμίως καλύτερη απόδοση και τις μικρότερες εκπομπές είναι εγκατεστημένο στη "σούπερ-ντούπερ" αιολική Δανία, είναι το εργοστάσιο συμπαραγωγής ηλεκτρισμού-θερμότητας Nordjylland Unit 3 της Vattenfall, που μπήκε σε λειτουργία το 1998. Και η "σούπερ-ντούπερ" ΑΠΕτζήδικη Γερμανία έχει το δικό της λιθανθρακικό "πρωταθλητή", το εργοστάσιο Lünen της φωτογραφίας στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, που μπήκε σε λειτουργία το 2013. 

Οι αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο greeklignite.blogspot.gr και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε "Μου αρέσει" (Like) στη σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση! Και ανοίγετε τις αναρτήσεις, καθώς το Facebook δεν θα σας τις εμφανίζει καθόλου στη ροή αν δει πως δεν τις ανοίγετε. 

Μέχρι το 2011 το μερίδιο του λιθάνθρακα στην Ιαπωνική ηλεκτροπαραγωγή ήταν 23%, αλλά μετά το τσουνάμι και το προσωρινό κλείσιμο όλων των πυρηνικών το μερίδιο αυξήθηκε σε 31%. Ο ρυθμός κατασκευής των νέων εργοστασίων, όχι το πόσα, αλλά το πόσο γρήγορα, εξαρτάται απ' το ρυθμό με τον οποίο θα επανενταχθούν σε παραγωγική λειτουργία τα υπόλοιπα πυρηνικά. Έως το τέλος του 2017 εκτιμάται ότι θα έχουν επαναλειτουργήσει 42 απ' τους 54 πυρηνικούς αντιδραστήρες, με ισχύ περίπου 40GW απ' την αρχική των 47GW. Η Ιαπωνική κυβέρνηση υπολογίζει να έχει το 2030 το 26% της ηλεκτροπαραγωγής από κάρβουνο.

Πριν σχεδόν δυο χρόνια, στις αρχές Απριλίου 2015, ρωτούσα το "κουίζ: με τι θα ηλεκτροδοτείται η Ιαπωνία το 2030;" και η είδηση τότε ήταν πως η Ιαπωνία είχε σε εξέλιξη διαγωνιστική διαδικασία για 6000MW από λιθάνθρακα και προγραμμάτιζε άλλα επτά εργοστάσια (7.260MW) έως το 2025. Πλέον τα λιθανθρακικά εργοστάσια έχουν αυξηθεί σε 45 έως το 2030! Να σημειωθεί πως η Ιαπωνία εδώ και 15 χρόνια δεν έχει καθόλου δικό της κάρβουνο και το εισάγει εξ ολοκλήρου, κυρίως απ' την Αυστραλία. Έχει όμως δική της τεχνολογία κατασκευής εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής από κάρβουνο κι αυτήν ενδιαφέρεται να προωθήσει, για να δίνει δουλειές στους Ιάπωνες. Όχι σαν κάτι δήθεν Έλληνες, που ενδιαφέρονται μόνο για να δίνουν δουλειές στους Γερμανούς, τους Δανούς ή τους Ρώσους.