Νέα έκθεση αποκαλύπτει: σε αντίστροφη μέτρηση και τελειώνει μέχρι το 2020 η αθρόα εγκατάσταση αιολικών;

Από τότε που κυβέρνησαν οι Πράσινοι στη Γερμανία, σε κυβέρνηση συνασπισμού με τους Σοσιαλδημοκράτες, επηρέασαν καθοριστικά τη σκέψη των Ευρωπαίων πολιτικών και δρομολόγησαν μια αθρόα ανάπτυξη αρχικά των αιολικών και στη συνέχεια και των Φ/Β. Η δεκαετία του 2000 ήταν μια δεκαετία φρενήρους ανάπτυξης των επενδύσεων σε αιολικά & Φ/Β χάρη στις εξωφρενικές επιδοτήσεις που προέβλεπε ο νόμος EEG, τον οποίο έσπευσαν ν’ αντιγράψουν πολλοί σε διάφορες χώρες. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα κι αφού έχει αποδειχθεί η αναποτελεσματικότητά τους στην αντιμετώπιση του προβλήματος της αξιόπιστης ηλεκτροδότησης, φαίνεται πλέον να μπαίνει ένα ξεκάθαρο φρένο, όπως σαφώς προκύπτει απ’ την 84 σελίδων έκθεση Global Trends in Renewable Energy Investment 2016, που συντάχθηκε σε συνεργασία του Bloomberg New Energy Finance (BNEF) με το Frankfurt School-UNEP Collaborating Centre στα πλαίσια του United Nations Environment Program (UNEP).

Όπως βλέπουμε στο Σχήμα 10, η τάση των επενδύσεων για νέες ΑΠΕ στις ανεπτυγμένες χώρες είναι σαφώς πτωτική μετά το 2011, χρονιά που φαίνεται να κορυφώνεται η αιολική παράνοια. Οι επενδύσεις ...
συνεχίζουν ν’ αυξάνονται στις χώρες BIC, που είναι πλέον η κινητήρια δύναμη.

Ακόμα πιο κατατοπιστικό είναι το διάγραμμα 12, που δείχνει τις επενδύσεις σε ΑΠΕ ανά ήπειρο: 

• στην Ευρώπη επέρχεται κορεσμός και οι επενδύσεις έχουν πάρει σαφώς τον κατήφορο, 
• στις ΗΠΑ η κορύφωση ήταν το 2011 αλλά ακόμα η κατάσταση είναι σχετικά σταθεροποιημένη, 
• στη Αμερική εκτός των ΗΠΑ ουσιαστικά κινείται κυρίως η Βραζιλία, 
• Μέση Ανατολή & Αφρική, μαζί με την Ινδία είναι πολύ πιο χαμηλά απ’ τον υπόλοιπο κόσμο, και 
• η κύρια περιοχή ανάπτυξης ακόμα είναι η Κίνα και η ΝΑ Ασία-Ωκεανία, αλλά και στις δυο αυτές ζώνες έχουμε σαφείς ενδείξεις κορύφωσης.

 

Το πιο σημαντικό ωστόσο ίσως διάγραμμα είναι το 9, που δείχνει την εξέλιξη του "σταθμισμένου" στη διάρκεια ζωής της εγκατάστασης κόστους ηλεκτρισμού από αιολικά και ηλιακά, απ’ το 4^ο τρίμηνο 2009 έως το 1^ο εξάμηνο 2015: μόνο τα Φ/Β μειώνουν συνεχώς και ραγδαία το κόστος τους, συγκλίνοντας προς το κόστος των χερσαίων αιολικών. Αντίθετα, τα αιολικά -είτε χερσαία είτε υπεράκτια- είναι πρακτικά σταθερά, όπως και τα παραβολικά Φ/Β με αποθήκευση. Αν συνυπολογιστεί η τεράστια διαφορά αξιοπιστίας των Φ/Β σε σχέση με τα παντελώς αναξιόπιστα αιολικά, η διαφορά κόστους Φ/Β-αιολικών γίνεται πλέον αμελητέα και η όποια ανάπτυξη των ΑΠΕ τα επόμενα χρόνια φυσιολογικά θα έρχεται όλο και περισσότερο απ’ τα Φ/Β, παρά τα αιολικά.

Οι αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο greeklignite.blogspot.gr και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε "Μου αρέσει" (Like) στη σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση! Και ανοίγετε τις αναρτήσεις, καθώς το Facebook δεν θα σας τις εμφανίζει καθόλου στη ροή αν δει πως δεν τις ανοίγετε.

Αιολικά & Φ/Β μπήκαν τα προηγούμενα χρόνια χάρη στις εξωφρενικές επιδοτήσεις και με δανεικά κατά κανόνα κεφάλαια. Αλλά αυτό φαίνεται πλέον ν’ αλλάζει: στην Ευρώπη οι επιδοτήσεις κόπηκαν ή κόβονται παντού (κι αυτό από μόνο του εξηγεί τη μεγάλη μείωση των επενδύσεων), στην Αυστραλία οι τράπεζες είναι πλέον απρόθυμες να χρηματοδοτήσουν, και στην Κίνα τα τελευταία νέα δείχνουν πως η κυβέρνηση δεν εγκρίνει πια νέα αιολικά πάρκα, στις έξι βόρειες περιοχές της, που έχουν το καλύτερο αιολικό δυναμικό, καθώς διαπίστωσε τα προβλήματα που προκαλούν τα αιολικά στα δίκτυα, ακόμα και στο αχανές ηλεκτρικό σύστημα της Κίνας. Πρόκειται για τις περιοχές με τις περισσότερες εγκαταστάσεις αιολικών απ' όσο όλη η υπόλοιπη Κίνα μαζί. Η Κίνα προς το παρόν φαίνεται αφ' ενός να έχει σημαντικά προβλήματα ανάπτυξης δικτύων μεταφοράς, μ' αποτέλεσμα να μην μπορεί ν' απορροφηθεί η αιολική παραγωγή, αφ' ετέρου να έχει υπερεπάρκεια ηλεκτρισμού, μ' αποτέλεσμα να πρέπει να διακόπτουν τη λειτουργία όχι μόνο αιολικά πάρκα, αλλά ακόμα και ανθρακικά εργοστάσια. Σ' αυτές τις συνθήκες είναι θέμα χρόνου να μειωθεί ο ρυθμός επενδύσεων και στην Κίνα, όπου είναι και το κύριο ενδιαφέρον ακόμα για την παγκόσμια ανάπτυξη των αιολικών, όπως είδαμε πιο πάνω στα διαγράμματα 10 και 12.

Τα στοιχεία λοιπόν δείχνουν πως κάπου στο 2020 μάλλον τελειώνει το μεγάλο πάρτι των αιολικών κι αυτό που θα μείνει θα είναι οι δεκάδες χιλιάδες ανεμογεννήτριες που περιμένουν στη σειρά για αποσυναρμολόγηση, καθώς τα πρώτα αιολικά πάρκα, με τις κατά κανόνα μικρού μεγέθους ανεμογεννήτριες, θα συμπληρώνουν το όριο ζωής τους. Τότε θα δούμε "πόσα απίδια βάνει ο σάκος", ποιος θα πληρώσει την αποξήλωση των άχρηστων αιολικών και πόσοι θα βάλουν νέες, μεγαλύτερες ανεμογεννήτριες ΧΩΡΙΣ επιδοτήσεις. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα ... 

Κι επειδή προφανώς κάποιες Δυτικοευρωπαϊκές εταιρείες κατασκευής ανεμογεννητριών ήδη ψάχνουν για πελατεία, καθώς οι "επενδύσεις" θα μειώνονται, πρέπει και η χρεοκοπημένη χώρα να καταβάλει τον οβολό της, αυτό μας είπε πρόσφατα ο κ. Βερροιόπουλος. Το ερώτημα βέβαια είναι αν ο κ. Σκουρλέτης έμαθε τίποτα απ' τα πρόσφατα "μαθήματα της Ρόδου" κι αποφασίσει ν' αλλάξει ρότα. Αλλά αυτό θα σήμαινε πως αυτή η χώρα έχει ακόμα ελπίδα να σωθεί κι η ελπίδα δεν φαίνεται πουθενά στον ορίζοντα, όπως έδειξε και η πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για τη δικαιοσύνη.