Τι διόλου πρωτότυπα συνέβησαν στη Νέα Υόρκη το ...1924 και στο Λονδίνο το ...1947;

Η Διάσκεψη του ΟΗΕ στο Παρίσι για το Κλίμα συνεχίζεται και τα απανταχού παπαγαλάκια προσπαθούν να μας πείσουν για τις φοβερές και τρομερές κλιματικές καταστροφές που μας απειλούν, σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί συμφωνία. Συμφωνία βέβαια δεν είχε επιτευχθεί ούτε στην Κοπεγχάγη, πριν έξι χρόνια, αλλά καταφέραμε κι επιβιώσαμε, όπως με βεβαιότητα θα επιβιώσουμε και στην πολύ πιθανή περίπτωση της πλήρους αποτυχίας στο Παρίσι. 

Η βεβαιότητα αυτή προκύπτει απλά διαβάζοντας μια εφημερίδα του 1924, όπως φαίνεται στη σημερινή φωτογραφία: η "Νέα Εφημερίς" μας ενημερώνει στις 4.9.1924 πως στη Νέα Υόρκη επικρατεί "Αφόρητος Καύσων" και "χιλιάδες ανθρώπων διέρχονται τα νύκτας εν υπαίθρω". Το 1924 η Νέα Υόρκη είχε ήδη πάνω από 6 εκατομμύρια πληθυσμό, ανάμεσά τους φυσικά και πολλοί Έλληνες και τα κλιματιστικά δεν ήταν ακόμα διαδεδομένα. Με τέτοιο "αφόρητο καύσωνα" ασφαλώς ίσως θα είχαν ...
λιώσει και οι πάγοι, ή μήπως όχι; Μπορεί το φετινό Αύγουστο να συνέβη "πρωτοφανής καύσωνας" στη Νέα Υόρκη, αλλά στα μέσα Αυγούστου πάντα επικρατεί ζέστη στο Βόρειο ημισφαίριο. Στις αρχές Σεπτεμβρίου συνήθως έχει πια δροσίσει, όχι όμως το 1924.

Στην ακριβώς από κάτω είδηση βλέπουμε και μια "τρομερή καταιγίδα", που έπληξε μια περιοχή στην Καραϊβική. Τότε προφανώς οι τυφώνες, οι κυκλώνες και οι τροπικές καταιγίδες δεν είχαν αποκτήσει ακόμη γυναικεία -κατά κανόνα- ονόματα, όπως σήμερα, οι κατασκευές ασφαλώς δεν ήταν με τις σημερινές προδιαγραφές, οπότε οι πολυάριθμοι νεκροί ήταν τότε εξίσου συνήθεις με τα χιλιάδες θύματα σεισμών σε άλλες περιοχές. Η βελτίωση των κατασκευών ώστε να μην καταρρέουν απ' τις καιρικές συνθήκες ή τη σεισμική δραστηριότητα αποτελεί ασφαλώς μέτρο της επιτυχούς προσαρμογής των ανθρώπων σ' ένα πλανήτη που διαρκώς αλλάζει. 

Οι αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο greeklignite.blogspot.gr και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε «Μου αρέσει» (Like) στη σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση! Και ανοίγετε τις αναρτήσεις, καθώς το Facebook δεν θα σας τις εμφανίζει καθόλου στη ροή αν δει πως δεν τις ανοίγετε. 

Κι αν η Νέα Υόρκη δεν σας αρκεί, πάμε και μια βόλτα μέχρι το Λονδίνο το Μάρτιο 1947:

όπως βλέπουμε στην "Ελεύθερη Κρήτη" πλημμύρισε ο Τάμεσης, κατακλύστηκαν απ' τα νερά χιλιάδες στρέμματα χωράφια, οι κάτοικοι ανέβηκαν στις στέγες για να σωθούν. 

Ασφαλώς κάποιοι, τόσο στη Νέα Υόρκη όσο και στο Λονδίνο, θα μιλούσαν για "ακραία καιρικά φαινόμενα". Αλλά τα "ακραία καιρικά φαινόμενα" είναι αυτά που διδάσκονται στα απανταχού της γης Πολυτεχνεία πως πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για το σχεδιασμό των έργων, καθώς υπήρχαν πάντοτε, υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντοτε μέχρι να σβήσει ο ήλιος. Και είναι ακριβώς αυτά τα φαινόμενα που επίσης διδάσκονται ως "γεωλογικές διεργασίες", είναι αυτά που προκαλούν διάβρωση και αποσάθρωση των πετρωμάτων, αλλάζοντας ΔΙΑΡΚΩΣ τη μορφή του πλανήτη, παράγοντας τεράστιες ποσότητες ιζημάτων, που τα μεταφέρουν οι χείμαρροι και τα ποτάμια στις λίμνες και τις θάλασσες, σ' όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. 

Καληνύχτα λοιπόν στους "κλιματικούς τρομοκράτες", αυτούς που μας βομβαρδίζουν καθημερινά με τις κούφιες προειδοποιήσεις τους για "άνοδο της θερμοκρασίας του πλανήτη", "λιώσιμο των πάγων", "εξαφάνιση των πολικών άρκτων", "εξαφάνιση του τζατζικιού απ' το σουβλάκι" ... Κι αν συναντήσετε στο δρόμο κανέναν απ' αυτούς, δείξτε τους το πιο κάτω πρωτοσέλιδο της εφημερίδας "Μακεδονία" της 31ης Οκτωβρίου 1978:

Ίσως τότε καταλάβουν πως ανάμεσα στην εποχή των παγετώνων και την επιστροφή του κλίματος στις θερμοκρασίες της κλασσικής αρχαιότητας, τότε που Έλληνες και Ρωμαίοι κυκλοφορούσαν με χλαμύδες κι όχι κουκουλωμένοι σε κάπες, πολλοί, πάρα πολλοί είναι αυτοί που δεν προτιμούν τις παγωνιές και τις χιονοθύελλες. Σ' όλα τα μήκη και πλάτη της γης ... 

Τότε λοιπόν οι κλιματολόγοι της εποχής έλεγαν πως το κλίμα θα γίνει πιο ψυχρό, ενώ τώρα που ζεστάθηκε λιγάκι λένε πως θα γίνει πιο θερμό, όπως βλέπουμε στα δυο εντελώς χαρακτηριστικά εξώφυλλα του Time, που μπορεί να τα χωρίζουν 30 χρόνια, αλλά αποτυπώνουν την ίδια υστερία. Γιατί η αλήθεια είναι πως τα κλιματικά παπαγαλάκια απλά και μόνο γίνονται ψευδοπροφήτες μιας νέας τάξης πραγμάτων, που θέλει τη με κάθε τρόπο διαιώνιση της επικυριαρχίας των πρώην αποικιοκρατών πάνω στις πρώην αποικίες τους.