Τα οικονομικά της ηλεκτροπαραγωγής και οι ιδεοληψίες περί "ΑΠΕ και αποκέντρωσης" στην Αυγή.

Πριν λίγες μέρες δημοσιεύθηκε στην Αυγή άρθρο με θέμα "ΑΠΕ και αποκέντρωση". Πιθανόν κάποιοι στην Αυγή να νομίζουν πως οι ΑΠΕ είναι "αριστερή" πολιτική, ενώ τα συμβατικά εργοστάσια είναι "καπιταλιστική". Εάν συμβαίνει κάτι τέτοιο, πρόκειται ασφαλώς για πλήρη ιδεολογική σύγχυση, καθώς, όπως ήδη έχουμε δει σε προηγούμενο άρθρο, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στη Γερμανία οι ΑΠΕ, ιδίως τα Φ/Β, έχουν εξελιχθεί σε μια "υπόθεση των πλουσίων".

Το άρθρο υπογράφει αρχιτέκτονας, που ως μηχανικός θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός σε τεχνικά ζητήματα: "στην περίπτωση των ΑΠΕ μπορεί ακόμα κι ένα σπίτι να έχει τη δική του ανεμογεννήτρια και τα δικά του φωτοβολταϊκά πάνελ, ηλιακούς θερμοσίφωνες ή μια εγκατάσταση γεωθερμίας. Πολύ περισσότερο μια κοινότητα ή ένας δήμος" λέει το άρθρο και ναι, πράγματι εκατοντάδες χιλιάδες ελληνικά σπίτια έχουν ηλιακούς θερμοσίφωνες, αξιοποιώντας τον υπέροχο Ελληνικό ήλιο, για τον πολύ απλό λόγο πως η ηλιακή ενέργεια μετατρέπεται σε θερμική και ΑΠΟΘΗΚΕΥΕΤΑΙ, για χρήση κατά το δοκούν. Η ηλεκτρική ενέργεια όμως έχει την ιδιομορφία να είναι το μοναδικό προϊόν που ΔΕΝ ΑΠΟΘΗΚΕΥΕΤΑΙ, επομένως αν σε κάθε σπίτι βάλουμε "τη δική του ανεμογεννήτρια και τα δικά του Φ/Β πάνελ" θα πρέπει να βάλουμε και "τα δικά του συστήματα αποθήκευσης", πρακτικά τις δικές του μπαταρίες. Ποιές ακριβώς είναι αυτές οι μπαταρίες, δεν κάνει τον κόπο να μας πει ο αρθρογράφος, αν υπάρχουν ήδη ή αναμένονται στο απώτερο μέλλον, ούτε φυσικά και πόσο κοστίζει το σύστημα που περιγράφει, με ανεμογεννήτριες και Φ/Β πάνελ και μπαταρίες σε κάθε σπίτι. Ούτε και πώς ακριβώς προτείνει, ως αρχιτέκτων, να ενσωματωθούν αυτές οι ανεμογεννήτριες κι αυτά τα Φ/Β πάνελ κι αυτές οι μπαταρίες σε κάθε διαμέρισμα πολυκατοικίας, απ' αυτά στα οποία κατοικεί πλέον η συντριπτική πλειονότητα του Ελληνικού πληθυσμού. Κάθε άλλο παρά επουσιώδεις παραλείψεις. Εκτός κι αν, ως άλλος Ταμήλος, μας προτείνει να εγκαταλείψουμε τις πόλεις και να επιστρέψουμε στα χωριά, για να έχουμε περισσότερες στέγες διαθέσιμες για Φ/Β πάνελ.

Θαυμαστής της Energiewende της Γερμανίας μας προκύπτει ο αρθρογράφος της Αυγής, που θεωρεί τη "Γερμανία παγκόσμιο παράδειγμα προς μίμηση", επειδή "μέσα σε 4 χρόνια κατάφεραν να παράγουν το 30% (!) των ενεργειακών αναγκών τους από ΑΠΕ". Μάλλον "αδιάβαστο" τον βρίσκουμε τον αρθρογράφο της Αυγής, καθώς ...
οι ΑΠΕ έχουν σχεδόν μια 20ετία, που αναπτύσσονται εντατικά στη Γερμανία. Κι όσο για την "επιτυχία", ας κάνει τον κόπο να ρωτήσει τον Clemens Fuest, επικεφαλής του Ινστιτούτου ZEW στο Μανχάιμ, για ποιο ακριβώς λόγο θεωρεί την Energiewende ως "utterly disastrous”. Ας κάνει τον κόπο να ρωτήσει τον Patrick Graichen, επικεφαλής του Τμήματος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Περιβάλλοντος 2007-2012 και εκτελεστικό διευθυντή του Agora Energiewende για ποιο ακριβώς λόγο θεωρεί πως "Οι πολλές νέες ανεμογεννήτριες και ηλιακοί συλλέκτες, στους οποίους βασίζεται η Γερμανία, δεν κάνουν αυτά που αναμέναμε από αυτούς." Κι ας κάνει τον κόπο να διαβάσει το "Ποια είναι η ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΟΗΣΙΑ που εξελίσσεται στη Γερμανία και πρέπει να μάθει ΟΛΟΣ ο κόσμος;", μήπως και αντιληφθεί πώς ακριβώς ηλεκτροδοτείται η Γερμανία. Ή ας ρωτήσει τον Κάμερον, για ποιο λόγο είπε το περίφημο "Get Rid of All the Green Crap!" και μετά την αυτοδυναμία του τον περασμένο Μάιο έσπευσε να πετσοκόψει τις επιδοτήσεις τόσο για τα χερσαία αιολικά όσο και για τα Φ/Β.

Σ' ολόκληρο το άρθρο ούτε μια αναφορά δεν είδαμε στη Δανία: δεν είναι άραγε κι αυτή "παγκόσμιο παράδειγμα προς μίμηση", δεν θα πρέπει να γίνουμε κι εμείς η "Δανία του Νότου"; Πώς μας ξέφυγε αυτή τη φορά η Δανία;

Μας λέει επίσης πως η "αποκεντρωμένη ενέργεια" (αυτή που έχει ανεμογεννήτρια και Φ/Β πάνελ σε κάθε σπίτι) δεν συμφέρει τις μεγάλες εταιρείες, όπως τη ΔΕΗ, "επειδή -καλώς- χάνουν προνόμια". Ποια είναι όμως τα προνόμια;

• Το πρώτο είναι "μονοπωλιακές τιμές, τεράστια κέρδη". Αγνοεί ο αρθρογράφος πως οι "μονοπωλιακές τιμές" σε πολύ μεγάλο βαθμό καθορίζονται από την πολιτεία, μέσω των φορολογικών επιβαρύνσεων που έχει επιβάλλει; Αγνοεί ο αρθρογράφος πως τα "τεράστια κέρδη" εταιρειών "όπως η ΔΕΗ" είναι αυτά που της έχουν επιτρέψει να δίνει Κοινωνικό τιμολόγιο, να κάνει διακανονισμούς στους λογαριασμούς και να έχει αυτή τη στιγμή πάνω από δυο δισεκατομμύρια ευρώ ανείσπρακτους λογαριασμούς; Αν αυτά δεν ωφελούν το κοινωνικό σύνολο, ποιον ακριβώς ωφελούν;

• Το δεύτερο είναι "αδιαφορία για το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή". Ας αφήσουμε την κωμωδία περί "κλιματικής αλλαγής", που έχει γίνει μια καραμέλα στο στόμα κάθε "καθώς πρέπει αριστερού" κι ας σταθούμε στο σεβασμό στο περιβάλλον, που δείχνει ο καθένας από μας με τα αυθαίρετα, που έχουν κατακλύσει την Αττική κι όχι μόνο. Ας σταθούμε στο σεβασμό στο περιβάλλον, που δείχνουν ιδίως οι Δήμοι, που στη μεγάλη τους πλειοψηφία δεν έχουν καταφέρει να μαζέψουν και να διαχειριστούν τα σκουπίδια ούτε τα λύματα ούτε καν τα όμβρια νερά.

• Το τρίτο είναι "ασυδοσία ως προς την απασχόληση του προσωπικού (μειώσεις μισθών, απολύσεις κατά βούλησιν, εξαντλητικά ωράρια κ.λπ.), όλα αυτά με τη βοήθεια της «εκσυγχρονισμένης» νομοθεσίας" και ομολογώ πως αδυνατώ να καταλάβω αν ο αρθρογράφος θέλει να καταργήσει εντελώς τις μεγάλες εταιρείες για να μην εκμεταλλεύονται το προσωπικό ή αν απλά θέλει να βελτιώσει την «εκσυγχρονισμένη» νομοθεσία.

• Το τέταρτο είναι "πολύ μεγάλο κόστος αρχικής επένδυσης και συντήρησης, που ωστόσο -μέσω του κράτους- πληρώνουν οι καταναλωτές" κι εδώ έχουμε πλήρη διαφωνία, καθώς δεν προκύπτει από πουθενά πως το κόστος επένδυσης των εκατοντάδων χιλιάδων ανεμογεννητριών και Φ/Β πάνελ και μπαταριών θα είναι μικρότερο απ' το κόστος επένδυσης σ' ένα μεγάλο εργοστάσιο, που ακριβώς επειδή είναι μεγάλο μπορεί να κάνει οικονομίες κλίμακας. Δεν θα πληρώσουν οι καταναλωτές τα "αποκεντρωμένα" συστήματα; Ποιος θα τα πληρώσει; Ή μήπως θα πληρώσουν "οι έχοντες και κατέχοντες" κι όσοι δεν μπορούν να πληρώσουν -και θα είναι πολλοί, πάρα πολλοί- θα επιστρέψουν στην εποχή της γκαζόλαμπας; Ή μήπως θα στηθούν πάλι στην ουρά στα γκισέ των τραπεζών για "πράσινα δάνεια"; Ωραία "αριστερή" πολιτική, πράγματι!

Έχει ξεχάσει και μια ακόμα διάσταση ο αρχιτέκτων αρθρογράφος: να μας διευκρινίσει αν θα υπάρχουν δίκτυα μεταφοράς και διανομής ή όχι, αν τα "αποκεντρωμένα συστήματα" θα οδηγήσουν όλους εκτός δικτύων. Αν θα υπάρχουν, ποιος θα πληρώσει το κόστος της διαχείρισης της "αποκεντρωμένης" παραγωγής, που δεν είναι καθόλου αμελητέο, καθώς θα πρέπει να στηθούν τα δίκτυα σε εντελώς άλλη λογική; Δεν θα το πληρώσει και πάλι ο καταναλωτής; Αν δεν υπάρχουν, ποια ακριβώς ασφάλεια ηλεκτροδότησης υπόσχονται τα "αποκεντρωμένα" συστήματα;

Μια ακόμα διάσταση που φαίνεται να έχει διαφύγει εντελώς απ' τον αρθρογράφο της Αυγής είναι ο τεράστιος όγκος σκουπιδιών που θα δημιουργήσουν τα Φ/Β πάνελ και οι ανεμογεννήτριες στο τέλος της σύντομης ζωής τους. Ποιος θα πληρώσει το κόστος της αποσυναρμολόγησης και της διαχείρισης των υλικών που θα προκύψουν; Ήδη σε ΗΠΑ και Γερμανία δεκάδες χιλιάδες ανεμογεννήτριες έχουν μπει στη σειρά για αποσυναρμολόγηση και κανείς δεν θέλει να πληρώσει το κόστος. Ας καταφέρουμε κάποτε ν' ανακυκλώσουμε τα πλαστικά μπουκάλια νερού ή τα αλουμινένια κουτάκια αναψυκτικών κι έπειτα μπορούμε να συζητήσουμε και για ανακύκλωση των πάνελ.

"Πανηγυρίζει" ο αρθρογράφος για τον τρόπο με τον οποίο αναπτύχθηκαν τα Φ/Β στην Ελλάδα: "δόθηκε αρχικά κίνητρο με τη μορφή δελεαστικών τιμών αγοράς της παραγόμενης ενέργειας από τη ΔΕΗ" και "Η αποκέντρωση ήταν γεγονός! Όχι για πολύ όμως. Όπως λέει ο λαός, «κάθε θαύμα τριήμερο»: πολύ γρήγορα, προφανώς κάτω από την πίεση «συμφερόντων», οι τιμές μειώθηκαν δραστικά, το κίνητρο εξαφανίστηκε και, μαζί μ' αυτό το θαύμα της αποκέντρωσης." Πραγματικά απίστευτο! Εδώ πια είναι ν' αναρωτιέται κανείς αν έχει χαθεί εντελώς η κοινή λογική και η ορθολογική σκέψη στη χώρα μας: αποκέντρωση για την αποκέντρωση, χωρίς να εξετάζουμε πόσο μας κοστίζει αυτή η "αποκέντρωση" και ποιος ωφελείται πράγματι απ' αυτή; Η "κακή" ΔΕΗ, που φορτώθηκε την υποχρέωση ν' αγοράζει με 500€/MWh το ρεύμα των Φ/Β ενώ μπορεί να παράγει με 50 ή μπορεί να εισάγει και με 40, είναι όλοι οι Έλληνες καταναλωτές, νοικοκυριά, μικροεπαγγελματίες, βιομηχανία. Κάποιοι φαίνεται πως έχουν μπερδέψει εντελώς τα κίνητρα, που πάντα δίνονταν μέσω αναπτυξιακών νόμων, με τα χαράτσια. Από πότε, όταν η ενέργεια γίνεται πανάκριβη, δεν πληρώνει το κόστος όλη η οικονομία και η κοινωνία; Δεν πλήττεται η ανταγωνιστικότητα της χώρας;

Κάθε τόσο βλέπουμε στην Αυγή ιδεοληψίες περί ΑΠΕ, που δεν εδράζονται σε τεχνική και οικονομική ορθολογική σκέψη. Μια απερίγραπτη θολούρα περί τα ενεργειακά, που φαίνεται επηρεασμένη απ' τις ιδεολογικές αναζητήσεις των Γερμανών Πράσινων τη δεκαετία του 1990. Αναζητήσεις που οδήγησαν τελικά στο απόλυτο φιάσκο της Energiewende, που εξακολουθεί να υπάρχει μόνο για τις αδρά επιδοτούμενες θέσεις εργασίας και τις εξαγωγές σ' όλο τον κόσμο.

"Σύντροφοι" της Αυγής, η θολούρα δεν είναι "αριστερή" πολιτική. Δεν είναι καν πολιτική, καθώς η πολιτική πρέπει να βασίζεται σε καλή πληροφόρηση, σε προσεκτική ανάλυση και στρατηγική σύνθεση. Μελετήστε πρώτα την "αποκεντρωμένη" αποτυχία του "100% ΑΠΕ" Ελ Ιέρο. Εξηγήστε μας αν και πότε θα τελειώσει το υβριδικό της Ικαρίας. Δώστε μας μια πρόβλεψη για το πραγματικό κόστος του πειράματος της Τήλου. Σχεδόν 100% ΑΠΕ συστήματα υπάρχουν, αλλά δεν είναι αυτά που φαντάζεστε: υπάρχουν στην Ισλανδία, στη Νορβηγία, στην Ονδούρα, στην Ουρουγουάη, στη Νέα Ζηλανδία και δεν βασίζονται σε "αποκεντρωμένα" συστήματα, βασίζονται σε αξιόπιστες ΑΠΕ, στα υδροηλεκτρικά και τη γεωθερμία, όχι στα παντελώς αναξιόπιστα αιολικά ούτε στα πανάκριβα και περιορισμένης απόδοσης Φ/Β.

"Αριστερή" είναι μια πολιτική που βάζει στο επίκεντρο τον άνθρωπο κι αντιλαμβάνεται πως όταν όλο και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού βυθίζονται καθημερινά στην ανεργία, την ανέχεια, ακόμα και στην ενεργειακή φτώχεια, πρέπει να δίνει προτεραιότητα στη φθηνή και προσιτή ενέργεια, όχι στο "παντεσπάνι" των πανάκριβων Φ/Β. Μια πολιτική που αντιλαμβάνεται πως εκτός απ' την Αττική υπάρχει κι η υπόλοιπη Ελλάδα, υπάρχουν κάτοικοι που επιμένουν να θέλουν να βλέπουν τις βουνοκορφές τους απαλλαγμένες από αναξιόπιστες ανεμογεννήτριες, όπως τις κληρονόμησαν απ' τους παππούδες τους κι όπως θέλουν να τις κληροδοτήσουν στα παιδιά τους. Βουνοκορφές που ν' ανήκουν στα μεγαλοπρεπή αρπακτικά πουλιά κι όχι παραδομένες στις ορέξεις των "όρνεων" της ενέργειας.