Λεφτά υπάρχουν! 1,61 δισ. ευρώ θα κοστίσει καταρχήν το κλείσιμο παλαιών λιγνιτικών εργοστασίων.

Όπως ανακοίνωσε το Υπουργείο Οικονομικών & Ενέργειας της Γερμανίας, (Υπουργός ο Αντικαγκελάριος Σοσιαλδημοκράτης Γκάμπριελ), έχει επιτευχθεί συμφωνία με τις τρεις εταιρείες που λειτουργούν λιγνιτικές μονάδες (RWE, Vattenfall και Mibrag) για το πρόωρο κλείσιμο οκτώ εργοστασίων λιγνιτικής ηλεκτροπαραγωγής. Το κλείσιμο αποσκοπεί στη μείωση των εκπομπών CO2 της Γερμανίας κατά 11-12,5 εκατ. t, προκειμένου να πιάσει το 2020 το στόχο μείωσης κατά 40% ως προς τα επίπεδα του 1990.

Το Δεκέμβριο 2014 η Γερμανική κυβέρνηση είχε εγκρίνει το πρόγραμμα "Action Programme on Climate Protection 2020" (Climate Programme 2020), το οποίο προέβλεπε μείωση εκπομπών κατά 62-78 εκατ. t, με συνεισφορά της λιγνιτικής ηλεκτροπαραγωγής κατά 22 εκατ. t. Αρχικά δεν ήταν σαφές με ποιο τρόπο θα επιτυγχανόταν ο στόχος αυτός και το Μάρτιο 2015 το Υπουργείο είχε προτείνει την επιβολή ενός "κλιματικού φόρου". Μετά τις αντιδράσεις των εταιρειών και τη διαπίστωση πως ...
το σχέδιο δεν ήταν σύμφωνο με το Ευρωπαϊκό Σύστημα Εμπορίας Εκπομπών, το σχέδιο απορρίφθηκε και τον Ιούλιο το Υπουργείο παρουσίασε σχέδιο να θέσει αρχικά σε αμειβόμενη εφεδρεία και σε διάστημα 4 ετών να κλείσει παλαιά λιγνιτικά εργοστάσια συνολικής (καθαρής) ισχύος 2,7GW.

Οι εταιρείες εξέτασαν το λιγνιτικό τους χαρτοφυλάκιο και συμφώνησαν τελικά να ενταχθούν στο σχέδιο 8 μονάδες μεγάλης και μέσης ηλικίας, συνολικής (ονομαστικής) ισχύος 2,962GW. Για τη συμφωνία θα πάρουν αποζημίωση απ' το Γερμανικό κράτος περίπου 230 εκατ. ευρώ ανά έτος για ένα διάστημα επτά ετών, κάτι που ανεβάζει το συνολικό λογαριασμό στα 1,61 δισ. ευρώ. Εκτιμάται πως η συμφωνία θα οδηγήσει σε επιβάρυνση των καταναλωτών κατά 0,05€/KWh.

Η RWE προσφέρει στο σχέδιο 5 μονάδες, συνολικής ονομαστικής ισχύος 1570MW στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία: πρόκειται για τις μονάδες Frimmersdorf P (ονομαστικής ισχύος 315ΜW), Frimmersdorf Q (308ΜW), Niederaussem Ε (315ΜW), Niederaussem F (320ΜW), και Neurath C (312ΜW). Οι μονάδες Frimmersdorf P και Q (διπλανή φωτογραφία, οι χοντρές καμινάδες-πύργοι ψύξης βγάζουν υδρατμό, το καυσαέριο βγαίνει απ' τις λεπτές/ψηλές καμινάδες) είναι παλιές, καθώς κατασκευάστηκαν το 1966 και 1970 αντίστοιχα. Θα μπουν σε καθεστώς εφεδρείας την 1η Οκτωβρίου 2017 και θ' αποσυρθούν οριστικά το 2021, σε ηλικίες 55 και 51 ετών αντίστοιχα. Οι μονάδες Niederaussem Ε και F είναι επίσης παλιές, κατασκευάστηκαν το 1970 και 1971 αντίστοιχα, θα μπουν σε καθεστώς εφεδρείας την 1η Οκτωβρίου 2018 και θ' αποσυρθούν το 2022, σε ηλικίες 52 και 51 ετών αντίστοιχα. Η μονάδα Neurath C κατασκευάστηκε το 1973, θα μπει σε καθεστώς εφεδρείας την 1η Οκτωβρίου 2019 και θ' αποσυρθεί το 2023, σε ηλικία 50 ετών. Είναι εμφανές πως όλες οι μονάδες είναι ήδη παλιές, θα έπρεπε ούτως ή άλλως ν' αποσυρθούν και θα είχε πολύ ενδιαφέρον να ψάξει κανείς με ποιο τρόπο θα ήταν αυτές οι μονάδες συμβατές με τη νέα Κοινοτική Οδηγία για τις Βιομηχανικές Εκπομπές (IED), που μπαίνει σε ισχύ την 1.1.2016. Αν η RWE κατάφερε να κερδίσει 1 δισ. ευρώ απ' τους Γερμανούς φορολογούμενους προκειμένου να κλείσει εργοστάσια που έτσι κι αλλιώς θα έπρεπε να κλείσει, πρόκειται για μεγάλη επιτυχία της διοίκησης και παταγώδη αποτυχία του Γκάμπριελ. Αλλά αυτά ας τα ψάξουν οι Γερμανοί καταναλωτές, αυτοί θα πληρώσουν τη "λυπητερή" του 1,61 δισ. ευρώ.

Η Vattenfall, που δραστηριοποιείται στην πρώην Ανατολική Γερμανία, θα προσφέρει στο σχέδιο συνολική ονομαστική ισχύ 1000MW, με δυο μονάδες μέσης ηλικίας, τις Jänschwalde Ε και F (στο κρατίδιο του Βρανδεμβούργου, στη φωτογραφία της αρχής). Πρόκειται για μονάδες ονομαστικής ισχύος 500ΜW κάθε μία, που κατασκευάστηκαν το 1987 και 1989 αντίστοιχα, ουσιαστικά λίγο πριν καταρρεύσει το κομμουνιστικό καθεστώς. Όπως η ίδια η Vattenfall ανακοίνωσε, "The units are not among the Jänschwalde power plant’s oldest, but well suited to be part of the German power reserve in terms of the maintenance needs they have - Οι μονάδες που θ' αποσυρθούν δεν είναι οι πιο παλιές του εργοστασίου Jänschwalde, αλλά έχουν σημαντικές ανάγκες συντήρησης". Ο όρος "συντήρηση" πιθανά αναφέρεται στις επενδύσεις που πρέπει να γίνουν για συμμόρφωση με την Οδηγία IED. H Vattenfall έτσι κι αλλιώς έχει ανακοινώσει από πέρυσι πως θέλει να πουλήσει το σύνολο της λιγνιτικής της δραστηριότητας στη Γερμανία και η σχετική διαδικασία υποβολής οικονομικών προσφορών ξεκίνησε στα τέλη Σεπτεμβρίου. Ως πιθανός αγοραστής φέρεται η 3η εταιρεία του σχεδίου, η Mibrag. 

Οι αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο greeklignite.blogspot.gr και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε «Μου αρέσει» (Like) στη σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση! Και ανοίγετε τις αναρτήσεις, καθώς το Facebook δεν θα σας τις εμφανίζει καθόλου στη ροή αν δει πως δεν τις ανοίγετε.

Η Mibrag θα συμμετέχει στο σχέδιο της Γερμανικής κυβέρνησης με τη μονάδα Buschhaus της φωτογραφίας, (ονομαστικής ισχύος 392ΜW), κατασκευής του 1985, στο Helmstedt της Κάτω Σαξονίας, στα σύνορα Δυτικής/Ανατολικής Γερμανίας. Πρόκειται για εργοστάσιο που αγόρασε μόλις το 2013 απ' την άλλη μεγάλη Γερμανική εταιρεία, την Ε.ΟΝ.

Όλα καλά λοιπόν, οι εταιρείες θα ενθυλακώσουν 1,61 δισ. ευρώ που είναι πολύ αμφίβολο αν θα έπρεπε ποτέ να τα πάρουν, η αποζημίωση για εφεδρεία δεν θεωρείται κρατική ενίσχυση που αντιβαίνει στο Κοινοτικό Δίκαιο, η Γερμανία θα πετύχει τον κλιματικό στόχο του 2020 και θα εμφανιστεί τον επόμενο μήνα στο Παρίσι "με άλλο αέρα", ο Γκάμπριελ μπορεί να υπερηφανεύεται πως "με τα λεφτά των άλλων" βρήκε μια λύση.

Λεφτά υπάρχουν στη Γερμανία για να πληρώνουν τις μεγάλες ιδέες των πολιτικών, οι Γερμανοί καταναλωτές προς το παρόν εξακολουθούν να υποστηρίζουν τις αδρότατα επιδοτούμενες "πράσινες" θέσεις εργασίας. Αλλά το μεγάλο ερώτημα είναι πώς συνεισέφεραν αυτά τα οκτώ εργοστάσια στην ενεργειακή ασφάλεια της Γερμανίας και με ποιο ακριβώς τρόπο θα καλυφθεί το κενό τους. Όσα αιολικά και Φ/Β και να βάλει η Γερμανία, χωρίς προηγούμενη αποθήκευση της ενέργειας, που ανεβάζει στα ύψη το λογαριασμό, δεν είναι ικανά να υποκαταστήσουν ούτε ένα απ' τα οκτώ λιγνιτικά εργοστάσια, τα οποία παρέχουν αξιόπιστη ισχύ φορτίου βάσης. Και το 2022 είναι προγραμματισμένο το κλείσιμο των υπόλοιπων πυρηνικών εργοστασίων, που επίσης προσφέρουν σταθερή ισχύ φορτίου βάσης. Κάπου εκεί, στο 2023, θα είναι η ώρα της αλήθειας για τη Γερμανική Energiewende, τη μετάβαση σε σύστημα ηλεκτροπαραγωγής με πολλές ΑΠΕ, αυτή που ήδη έχει χαρακτηριστεί ως "Schmutziger Irrtum" (Βρώμικο σφάλμα), ως "utterly disastrous” (σκέτη καταστροφή, εντελώς καταστροφική), ακόμα και ως σκέτο "nuts" (τρελή ή ηλίθια).