Θόλωσε πολύ το Ποτάμι στις θέσεις για τον ηλεκτρισμό: σκέτη λασπούρα ...

Τον περασμένο Δεκέμβριο, με αφορμή την τοποθέτησή του σε ημερίδα με τίτλο "Μετάβαση της Ελλάδας και της Δυτικής Μακεδονίας ειδικότερα σε μια μετα-λιγνιτική εποχή – προκλήσεις και δυνατότητες", ο υπεύθυνος του Τομέα Ενέργειας του Ποταμιού Γιώργος Μπάλλας είχε αναρτήσει άρθρο όπου η άποψη ήταν και ξεκάθαρη και τονισμένη: "χάραξη ενεργειακής πολιτικής χωρίς το Λιγνίτη δεν υφίσταται. Και όταν μιλάμε για λιγνίτη μιλάμε για την Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού". Και πιο κάτω συμπλήρωνε: "Όμως η χώρα και η ΔΕΗ δεν θα πρέπει να μείνουν στο παρελθόν, αλλά να κοιτάξουν μπροστά και να σχεδιάσουν μια λιγνιτική πολιτική προς όφελος και της τοπικής κοινωνίας αλλά και της ελληνικής οικονομίας. 

Ο ελληνικός λιγνίτης αποτελεί ένα πολύ φθηνό καύσιμο για την εγχώρια αγορά που θα πρέπει να αξιοποιηθεί αναλόγως με δεδομένο τη δύσκολη οικονομική συγκυρία που αντιμετωπίζουμε. Με τη χρήση σύγχρονων τεχνολογιών και σε συνεργασία με τα αξιόλογα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της περιοχής, μπορούμε να συνδέσουμε την έρευνα που γίνεται σε αυτά με την βέλτιστη αξιοποίηση του λιγνιτικού μας δυναμικού."

Αυτές τις θέσεις τις είχα σχολιάσει πέρυσι, καθώς έδιναν βάση για συζήτηση και συνεννόηση. Με κατάπληξη όμως είδα τώρα την "παρουσίαση της Λενιώς Μυριβήλη στην Διακαναλική με τους Οικονομικούς Εμπειρογνώμονες του Ποταμιού", όπου ούτε λίγο ούτε πολύ μας λέει πως ...
"η στροφή στις ΑΠΕ, με σταδιακή αποδέσμευση από τα ορυκτά καύσιμα στα επόμενα 10-15 χρόνια, αποτελεί οικονομικά μονόδρομο για την χώρα", και πως "Ο ήλιος, ο αέρας και το νερό θα πρέπει να γίνουν τα εθνικά μας καύσιμα γιατί σήμερα μπορούμε πια να καλύψουμε τις ενεργειακές μας ανάγκες ως χώρα, κάθε μέρα και ώρα του χρόνου. ... Μάλιστα σύμφωνα με μελέτες του ΕΜΠ χωρίς νέα συστήματα αποθήκευσης. Με χαμηλό κόστος υφιστάμενες υδροηλεκτρικές μονάδες της ΔΕΗ μπορούν να μετατραπούν σε μονάδες αποθήκευσης ενέργειας από ΑΠΕ."

Και με πραγματική φρίκη είδα την προεκλογική θέση για το Περιβάλλον, που προωθεί τα αιολικά σε βάρος του λιγνίτη: "ώριμη" τεχνολογία τα αιολικά, αυτή που οι ερευνητές της Google συνιστούν από πέρυσι να την ξεχάσουμε, και αναστολή των διαδικασιών ανάπτυξης νέων λιγνιτικών σταθμών είναι πλέον οι θέσεις του Ποταμιού για την ηλεκτροπαραγωγή και είναι σαφές πως μας χωρίζει άβυσσος. Αποτελεί ασυγχώρητη ανευθυνότητα να συζητά κανείς για αναστολή των διαδικασιών για τη νέα λιγνιτική μονάδα Πτολεμαΐδα 5, ακριβώς τη στιγμή που έχει κατατεθεί η εγγυητική επιστολή και μέσα στο Σεπτέμβριο/Οκτώβριο παίρνουν μπρος τα εργοτάξια. Οι άνεργοι της περιοχής περιμένουν πως και πως να ξεκινήσει επιτέλους το έργο, όπως είδαμε χθες στο υπόμνημα του Δήμαρχου Φλώρινας, αλλά το Ποτάμι τους λέει να μείνουν στην ανεργία, για να βάλει πχ ο Μπόμπολας τα αιολικά του; Ε, ας πάει να τους το πει επιτόπου, πριν τις εκλογές, να δει τι θα εισπράξει.

Είναι περισσότερο από προφανές πως στο Ποτάμι έχουν πλέον εγκαταλείψει την τεχνική σκέψη και την έχουν μετατρέψει σε πολιτική, αλλά παντού όπου επέβαλαν το πολιτικά επιθυμητό στην ενέργεια, κατέληξαν να αποδιοργανώσουν την ηλεκτροπαραγωγή, να μειώσουν δραματικά την ασφάλεια εφοδιασμού και να εκτοξεύσουν το κόστος για τους πολίτες και την οικονομία. Οι πολιτικοί θα πρέπει να μάθουν ν' ακούν περισσότερο τους τεχνικούς και να μην ανακατεύονται στην ενέργεια περισσότερο απ' όσο πρέπει, κάτι που τόνισε τόσο η Ένωση Ευρωπαίων ηλεκτροπαραγωγών, η Eurelectric όσο και η Νορβηγική Statoil, που τόνισε χαρακτηριστικά: "Η Energiewende στη Γερμανία έχει δημιουργήσει ένα πολύ ακριβό σύστημα, το οποίο, μακροπρόθεσμα, μπορεί να εκτροχιάσει την ασφάλεια εφοδιασμού. Στη Βρετανία, κάθε διαφορετική τεχνολογία στην αγορά της ενέργειας φαίνεται να κουβαλάει μαζί της και τη δική της επιδότηση. Οι επιδοτήσεις στις ανανεώσιμες πηγές επηρεάζουν τη λειτουργία της αγοράς επειδή συμπιέζουν την κερδοφορία των συμβατικών εργοστασίων.

Τα πολλαπλά επίπεδα ρύθμισης προκαλούν αβεβαιότητα. Η προβλεψιμότητα των κανονισμών είναι ουσιώδης προϋπόθεση για να επενδύσει κανείς". 

Κι όσο για τα άλλα κόμματα, τις θέσεις ΝΔ-Πασοκ τις είδαμε πέρυσι, όταν προώθησαν το ξεπούλημα του ΑΔΜΗΕ, τη σαλαμοποίηση της ΔΕΗ και την εκποίηση της "μικρής" ΔΕΗ, την ουσιαστική διάλυση της ΔΕΗ και της λιγνιτικής ηλεκτροπαραγωγής, που την έφθασαν στο 33% στο Διασυνδεμένο Σύστημα, εισάγοντας λιγνιτική ενέργεια από Σκόπια και Βουλγαρία. Ενώ στο πρόγραμμα του Σύριζα (σελ. 80) βλέπουμε "Στη μεγάλη κλίμακα απαιτείται η μεσοπρόθεσμη αντικατάσταση με οικονομοτεχνικά κριτήρια των παλαιών ρυπογόνων λιγνιτικών μονάδων με σύγχρονες πολύ καλύτερου βαθμού απόδοσης και αντιρρυπαντικής τεχνολογίας." Η προσθήκη "με οικονομοτεχνικά κριτήρια" αφήνει πολλά περιθώρια ερμηνειών και παρερμηνειών κι εδώ θα είμαστε να δούμε πώς θα εφαρμοστεί στην πράξη, καθώς παρόμοια διατύπωση είχε και το Πασοκ το 2009 κι όλοι ξέρουμε που κατέληξε, τόσο το Πασοκ όσο και η χώρα.

Ξαναγυρνώντας στο Ποτάμι, είναι καλό "να μην ανακατεύονται εκεί που δεν τους σπέρνουν" πολιτικοί που δεν έχουν γνώσεις ενέργειας, όπως πχ όταν έχουν σπουδάσει Κοινωνιολογία και Θέατρο κι έχουν κάνει διδακτορικό στην Κοινωνική Ανθρωπολογία, σεβαστά ως ανθρωπιστικές σπουδές, αλλά που δεν διαμορφώνουν υπόβαθρο κατανόησης των θεμάτων της ενέργειας και της ηλεκτροπαραγωγής, της στοιχειώδους διαφοράς ανάμεσα στην ενέργεια και την ισχύ, τα οικονομικά της ηλεκτροπαραγωγής. Όταν μάλιστα έχουν στο βιογραφικό τους δραστηριότητα σε οργανώσεις σαν το Sierra Club, το International Wildlife Fund και τη Greenpeace, είναι μάλλον φυσιολογικό να μην χρειάζεται να καταλαβαίνουν από ενέργεια και ηλεκτρισμό. 

"53.000 άμεσες θέσεις εργασίας στις ΑΠΕ" ονειρεύεται η κα Μυριβήλη, μια εντελώς αναχρονιστική κι εξωπραγματική θέση, άκριτη αντιγραφή της παρόμοιας θέσης των Γερμανών Πράσινων τη δεκαετία του 1990. Άλλωστε δηλώνει πως από το 2007 έως το 2012 δραστηριοποιήθηκε πολιτικά με το κόμμα των Οικολόγων Πράσινων, όπου εκλέχθηκε μέλος του Πανελλαδικού Συμβουλίου και της Εκτελεστικής Γραμματείας, αλλά οι πολίτες είπαν ήδη στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις τη γνώμη τους για τους Οικολόγους Πράσινους και τις θέσεις που διατύπωσαν. Είναι προφανές πως δεν έχει καν καταλάβει τις διαφορές ανάμεσα στη Γερμανία και την Ελλάδα, στη δομή του κρατικού μηχανισμού, στη λειτουργία των θεσμών, στο ερευνητικό υπόβαθρο, στην υφιστάμενη βιομηχανική υποδομή, στο τραπεζικό σύστημα.

Ας μας πει λοιπόν το Ποτάμι, που βάφτισε "οικονομικό εμπειρογνώμονα" (sic) ένα άτομο χωρίς οικονομικό και τεχνολογικό υπόβαθρο, για ποιο ακριβώς λόγο νομίζει ότι δεν παράγουμε ανεμογεννήτριες στη χώρα μας, ενώ η ΔΕΗ ήταν η πρώτη στην Ευρώπη που εγκατέστησε το 1982 αιολικό πάρκο στην Κύθνο, ήταν αυτή που συνεργάστηκε γι' αυτό το σκοπό το 1991-92 με μεγάλη εγχώρια εταιρεία του κλάδου μετάλλου, ήταν αυτή που ήθελε να κάνει συνεργασία με την Κινεζική Sinovel, όπου θα εξέταζε και το ενδεχόμενο κατασκευής ανεμογεννητριών στην Ελλάδα.

Ας μας πει για ποιο ακριβώς λόγο νομίζει πως έκλεισαν τα έξι (6) εργοστάσια παραγωγής Φ/Β πάνελ που έγιναν κάποια στιγμή στη χώρα μας (Heliosphera στην Τρίπολη, Solar Cells Hellas σε Πάτρα και Θήβα, Silcio-Piritium στην Πάτρα, Exel Group και Stel Solar στο Κιλκίς). Μήπως έκλεισαν επειδή χρησιμοποιούσαν Γερμανική τεχνογνωσία, η οποία αποδείχθηκε μη ανταγωνιστική όταν η Κίνα πλημμύρισε την αγορά με φθηνά πάνελ; Κι έκλεισαν το 2012 κι ένα σωρό εργοστάσια στην ίδια τη Γερμανία; Ας μας πει για ποιο λόγο δεν έγινε ποτέ "το μεγαλύτερο Φ/Β πάρκο στον κόσμο", αυτό που εξήγγειλε το 2011 στην Κοζάνη ολόκληρο κυβερνητικό κλιμάκιο με επικεφαλής το ΓΑΠ, αλλά ούτε και το μικρότερο που θα γινόταν στη Μεγαλόπολη. Μήπως δεν μπόρεσαν ούτε χρηματοδότηση να βρουν, επειδή η χώρα είναι χρεοκοπημένη και το τραπεζικό σύστημα έχει τα χάλια του; 

Δανία και Γερμανία, που έβαλαν πολλές ΑΠΕ, έχουν πανάκριβα τιμολόγια ηλεκτρισμού. Ιρλανδία και Βρετανία ακολουθούν, πιο ακριβές ακόμα κι απ' την πετρελαϊκή Κύπρο, ενώ η Ισπανία που ήθελε κι αυτή "δωρεάν άνεμο και τζάμπα ήλιο" κατέληξε μ' ένα τεράστιο έλλειμμα 30 δισ. ευρώ στο λογαριασμό της των ΑΠΕ, έλλειμμα που την έσπρωξε βαθιά στην Κοινοτική επιτήρηση και την ανάγκασε να μάθει απ' τα παθήματά της.

Οι αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο greeklignite.blogspot.gr και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε «Μου αρέσει» (Like) στη σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση! Και ανοίγετε τις αναρτήσεις, καθώς το Facebook δεν θα σας τις εμφανίζει καθόλου στη ροή αν δει πως δεν τις ανοίγετε.

Ηλεκτροπαραγωγή με ιδεοληψίες ή με στήριξη σε συγκεκριμένα συμφέροντα δεν γίνεται, καλό είναι να το καταλάβουν όλοι. Ας φροντίσουν εκεί, στο Ποτάμι, καταρχήν να βρουν για τον Τομέα ενέργειας μηχανικούς με σχετικές γνώσεις, όχι θεατρολόγους (αν και μάλλον αιολικά συμφέροντα συγκεκριμένου μεγαλοεργολάβου βρίσκονται πίσω απ' τη ριζική αλλαγή θέσης). Και να μελετήσουν πρώτ' απ' όλα τη Μελέτη Επάρκειας Ισχύος 2013-2020 του ΑΔΜΗΕ, της πλέον αρμόδιας υπηρεσίας, που λέει ρητά και ξεκάθαρα πως όσο κι αν το 2020 θα έχουμε βάλει 7.500MW αιολικά, που θα μας κοστίσουν πάνω από 12-13 δισ. ευρώ (μαζί με τα 2 δισ. ευρώ για τη διασύνδεση της Κρήτης, που χωρίς αιολικά δεν φαίνεται να είναι απαραίτητη) και 2.500MW Φ/Β, που ήδη τα έχουμε χρυσοπληρώσει και συνεχίζουμε να τα χρυσοπληρώνουμε μέσω ΕΤΜΕΑΡ, συνολικά 10.000MW (όταν η ζήτηση στην αιχμή της φέτος έφτασε κάπου στα 9.200MW), ο μόνος τρόπος για να έχουμε ρεύμα τα βράδια είναι να έχει ολοκληρωθεί έγκαιρα η νέα λιγνιτική μονάδα Πτολεμαΐδα 5.

Και για να το καταλάβουν ακόμα καλύτερα, η πιο πάνω ζήτηση των 9.200MW αφορά ενέργεια, ενώ τα 10.000MW αιολικά & Φ/Β αφορούν εγκατεστημένη ισχύ. Αιολική και Φ/Β ισχύς που είναι παντελώς ανύπαρκτη, σκέτο μηδενικό, ένα χειμωνιάτικο πρωινό με άπνοια ή και ένα καλοκαιρινό βραδάκι, όταν οι τουρίστες θα δουλεύουν τα κλιματιστικά στο φουλ, την ώρα που οι πολίτες και η οικονομία θα ζητούν ενέργεια, όπως έχουν διαπιστώσει ήδη σε Βρετανία, Δανία, Γερμανία, κλπ. Με τι θα παράγουμε τα 8-9.000MW, που θα χρειαζόμαστε τα βράδια με άπνοια; Μήπως θα έχουμε 10.000MW αποθηκευμένα σε υπερκοστολογημένους ταμιευτήρες υδροηλεκτρικών, όπως πχ στο Καστράκι Αχελώου; Ασυγχώρητη "αφέλεια" και πολλά, πάρα πολλά δισεκατομμύρια ευρώ πεταμένα στο βρόντο από μια χρεοκοπημένη χώρα, που θα τα έχουμε πληρώσει κυρίως σε Γερμανούς και Δανούς. Κάτι σαν αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, όπως το 1942 και στο τέλος θα καταλήξουμε να μην έχουμε και ρεύμα όταν το χρειαζόμαστε. Αυτή είναι η μόνη απλή και χειροπιαστή αλήθεια. Εντελώς ξεκάθαρη, όχι θολή, σαν ένα λασπωμένο ποτάμι.