Η "διεθνής τάση εγκατάλειψης των ορυκτών καυσίμων" και άλλα παραμύθια!

Είδαμε τις προηγούμενες μέρες να προβάλλεται πολύ και επιλεκτικά το τμήμα της διακήρυξης της συνόδου των G7 στη Γερμανία, που αναφέρεται στο ευχολόγιό τους να μειωθούν το 2050 οι εκπομπές "αερίων του θερμοκηπίου" κατά 40% έως 70% σε σχέση με το 2010 και να προχωρήσει σε απανθρακοποίηση μέχρι το τέλος του αιώνα. Το είδαμε μάλιστα να προβάλλεται ως "Διεθνής (αλλά όχι και Ελληνική) τάση εγκατάλειψης των ορυκτών καυσίμων". Δεν είδαμε φυσικά πουθενά ούτε ένα σχόλιο που να ρωτά πόση είναι η διαφορά απ' το 40% μέχρι το  70% κι αν στο τέλος θα φθάσουμε να παίζουμε την κολοκυθιά για να μαντέψουμε το ποσοστό μείωσης, αλλά είπαμε, πρόκειται για ευχολόγιο των Δυτικών, όχι για σοβαρή πολιτική. Το πρόβλημα ωστόσο βρίσκεται στο ότι οι 4 απ' τους G7 είναι χώρες της ΕΕ, οπότε οι πολιτικές τους αργά ή γρήγορα επιβάλλονται σε επίπεδο ΕΕ και επηρεάζουν τις μικρότερες χώρες, μαζί και την Ελλάδα.

Αυτό που δεν είδαμε να προβάλλεται πουθενά είναι πως στις 10/6, δυο μέρες μετά τη G7, η μεγάλη πετρελαϊκή ΒΡ έδωσε στη δημοσιότητα την ετήσια "Statistical Review of World Energy", μια έκθεση που έχει γίνει περίπου θεσμός, καθώς εκδίδεται σταθερά τα τελευταία 64 χρόνια. Στην ιστορική της διαδρομή η έκθεση της ΒΡ έχει αποτελέσει σημείο αναφοράς για την ενεργειακή και όχι μόνο βιομηχανία, τις επιχειρήσεις, την ακαδημαϊκή κοινότητα και το ευρύ κοινό, καθώς αποτυπώνει τη μακροπρόθεσμη εικόνα τόσο συνολικά όσο και για τις επιμέρους πηγές ενέργειας και τις τάσεις που διαμορφώνονται. Η μακροπρόθεσμη εικόνα είναι πάντα πολύ πιο χρήσιμη απ' τη βραχυπρόθεσμη, καθώς ...
στο βραχυπρόθεσμο πεδίο οι τάσεις μπορούν εύκολα να παρερμηνευθούν.

Απ' την έκθεση αυτή λοιπόν προέρχεται το διάγραμμα της αρχής, που δείχνει την πρωτογενή κατανάλωση ενέργειας σε παγκόσμιο επίπεδο τα τελευταία 25 χρόνια, απ' το 1989 έως και το 2014. Για όποιον έχει στοιχειώδη λογική και δεν έχει αχρωματοψία, το διάγραμμα είναι αποκαλυπτικό: με το πράσινο χρώμα είναι το πετρέλαιο, με το κόκκινο είναι το φυσικό αέριο, με το γκρι είναι το κάρβουνο. Και τα τρία χρώματα-μερίδια αυξάνονται σταθερά τα τελευταία 25 χρόνια. Κάποιοι βλέπουν τάση εγκατάλειψής τους. Ε, εντάξει, είναι γνωστό πως στην Ελλάδα ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Με το μπλε χρώμα είναι τα νερά, με το ανοιχτό πορτοκαλί είναι τα πυρηνικά και κάπου εκεί, στριμωγμένο, με πιο σκούρο πορτοκαλί, θα βρείτε το μερίδιο των ΑΠΕ, που βεβαίως, εκτός από αιολικά & Φ/Β, περιλαμβάνει βιομάζα, βιοντήζελ, βιοαέριο, γεωθερμία και κυματική ενέργεια, οποιαδήποτε μορφή χρησιμοποιείται για παραγωγή ηλεκτρισμού ή τις μεταφορές. Εντελώς ασήμαντες οι ΑΠΕ σε παγκόσμια κλίμακα, αλλά ακριβώς γι' αυτό έχουν σημαντικά περιθώρια ανάπτυξης και κέρδους, για όσους έχουν εξαντλήσει άλλες πηγές κερδοφορίας.

Διαβάσαμε μάλιστα το αμίμητο "Ζούμε λοιπόν το πρωτοφανές: η Ελλάδα να επενδύει στον λιγνίτη, την ώρα που η Κίνα, η οποία καταναλώνει περίπου το 50% του άνθρακα παγκοσμίως, να κινείται όλο και πιο ενεργά προς την κατεύθυνση της απανθρακοποίησης. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Κίνα η κατανάλωση στο πρώτο τετράμηνο του 2015 μειώθηκε κατά 8% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2014, ενώ η μείωση σε επίπεδο εισαγωγών άνθρακα για τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο έφθασε το 38%." Αφιερώνουμε στο συντάκτη του άρθρου το διάγραμμα της έκθεσης για το κάρβουνο, που δείχνει, με το κίτρινο χρώμα, "πόσο ενεργά κινείται η Κίνα προς την κατεύθυνση της απανθρακοποίησης", τόσο στην παραγωγή όσο και στην κατανάλωση κάρβουνου. Πραγματικά μεγαλειώδης η κίνηση της Κίνας προς την "απανθρακοποίηση". 

Κι αφιερώνουμε κι άλλο ένα διάγραμμα, που δείχνει τη σύγκλιση της ενεργειακής "έντασης" της Κίνας με τις χώρες του ΟΟΣΑ και τις ΗΠΑ, που εξηγεί πάρα πολύ καλά τη μείωση της κατανάλωσης και των εισαγωγών: απλά πρόκειται για βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας! 
 

Επιπλέον, η Κίνα έχει ένα φρενήρη ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης τα τελευταία 30 χρόνια και πιθανά κάποια στιγμή θα παρουσιάσει σαφή σημεία επιβράδυνσης, κατά τη μετατόπιση από μια κατασκευαστική προς μια καταναλωτική οικονομία. Για το 2015 πχ ο ρυθμός ανάπτυξης εκτιμάται σε 7%, ίσως και λίγο χαμηλότερα, κι αυτό θα είναι το χαμηλότερο ποσοστό απ' το 1990, αλλά θα είναι μακράν καλύτερο των χωρών του ΟΟΣΑ κι ακόμα περισσότερο της ΕΕ. Και για να αντιλαμβανόμαστε τα μεγέθη, με τον "επιβραδυμένο" ρυθμό ανάπτυξης η Κίνα θα προσθέσει φέτος στο ΑΕΠ της άλλα 700 δισ. δολάρια, ποσό μεγαλύτερο απ'τη συνολική της οικονομία το 1994, μεγαλύτερο απ' το ΑΕΠ της Ελβετίας, όσο δυο φορές το ΑΕΠ της Νότιας Αφρικής ή τέσσερις φορές της Νότιας Ζηλανδίας. Κι όσο για το ρυθμό με τον οποίο θα καταναλώνει κάρβουνο η Κίνα τα επόμενα χρόνια, τα έχουμε πει πολύ αναλυτικά απ' τον περασμένο Νοέμβριο.

Οι αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο greeklignite.blogspot.gr και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε «Μου αρέσει» (Like) στη σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση! Και ανοίγετε τις αναρτήσεις, καθώς το Facebook δεν θα σας τις εμφανίζει καθόλου στη ροή αν δει πως δεν τις ανοίγετε. 

Τα πράγματα λοιπόν είναι πολύ απλά, όποιος πολιτικός λέει πως μπορούμε να εγκαταλείψουμε τα ορυκτά καύσιμα μέχρι το τέλος του αιώνα απλώς λέει είτε ανοησίες είτε ψέματα. Κι όποιο δημοσίευμα πιάνει τις βραχυπρόθεσμες μεταβολές και τις προβάλλει ως τάσεις είναι καταδικασμένο στην αναξιοπιστία, είναι σαν κάποιος να βρίσκεται στην καρδιά ενός δάσους και να βλέπει μόνο ένα δέντρο μπροστά του. 

Εκεί που μειώνεται η χρήση του κάρβουνου είναι στην Ευρώπη, όπου η Γερμανική επικυριαρχία ονειρεύεται -κι έχει επιβάλλει νομοθετικά με τις Ντιρεκτίβες- ένα Super Grid, ένα υπερδίκτυο μεταφοράς που θα καλύπτει την Ευρώπη, τη μισή Ασία και τη μισή Αφρική και το οποίο θα τροφοδοτείται από αιολικά και ηλιακά, διασφαλίζοντας την επικυριαρχία της Γερμανικής οικονομίας επί των "εταίρων" και "φίλων". Ο,τιδήποτε αντίκειται στη Γερμανική προέλαση, όπως π.χ. ο λιγνίτης της Α-ΝΑ Ευρώπης, πρέπει να κατασυκοφαντείται, με μια γκεμπελικού τύπου προπαγάνδα περί "κλιματικής αλλαγής". Θα μειωθεί επίσης στις ΗΠΑ, αλλά μόνο επειδή η κυβέρνηση Ομπάμα θέλει ν' αντικατασταθεί σταδιακά απ' το σχιστολιθικό φυσικό αέριο, που, όπως φαίνεται στο διάγραμμα με την εντυπωσιακή ανοδική πράσινη γραμμή,  μέσα σε πολύ λίγα χρόνια έχει επαναφέρει την ένεργειακή αυτάρκεια των ΗΠΑ σε επίπεδα που είχαν να δουν απ' τη δεκαετία του 1980.

Όσο λοιπόν και να θέλουν συγκεκριμένα συμφέροντα να πιπιλίζουν το μυαλό των πολιτών με "κλιματική αλλαγή" και "απανθρακοποίηση", η "άβολη" γι' αυτούς αλήθεια και η μοναδική απτή πραγματικότητα είναι πως η χρεοκοπημένη χώρα δεν αντέχει να εισάγει τα πάντα και πρέπει να παράγει με τους δικούς της, τους εγχώριους ενεργειακούς πόρους. Επί 60 χρόνια ο εγχώριος λιγνίτης, ο δικός μας μαύρος χρυσός, στήριξε την ανάπτυξη της χώρας, εξασφαλίζοντας στους πολίτες και τη βιομηχανία φθηνή ενέργεια και μάλιστα πολύτιμη ενέργεια βάσης, όχι σποραδική ενέργεια αιχμής. Η συνέχιση της αξιοποίησης του εγχώριου λιγνίτη με τη νέα λιγνιτική μονάδα Πτολεμαΐδα 5 και, ελπίζουμε σύντομα και με τη Μελίτη 2, έχει γίνει πλέον μονόδρομος. Φυσικά σε μια εθνική ενεργειακή πολιτική, όχι σε μια πολιτική εξυπηρέτησης των δανειστών.